Punish and Justice(Marvel)

Revenge

Arada kısa süren bir sessizlikten sonra adam yavaşça kalktı. Sharon elini üzerinde tuttuğu bıçağı çekti hemen ve Damien'a doğrulttu. Gözleri öfke saçıyordu. Adam ellerini yukarı kaldırdı.

"Dediğim gibi şimdi istediğini yapmakta özgürsün. Onca yaşanandan sonra intikam almak isteyebilirsin elbette. "ellerini iki yana açarak "Buna izin veriyorum. Eğer hâlâ istiyorsan beni öldürebilirsin. Sadece şunu bil: İntikam ve adalet farklı şeylerdir. İntikam her zaman doğru seçenek olmayabilir. "

"Bazen, intikam adalettir. "Damien Sharon'a 'sen bilirsin' dercesine baktı. Ancak Sharon'ın içindeki ikilemleri tahmin bile edemezdi. O şımarık bir iş adamıydı. Öyle miydi? Ancak aynı zamanda kötü biri de değildi. Babası yüzünden yaşadıklarını ona ödetmek doğru muydu? Diğer yandan kendisini anlaması da Sharon'ın işini zorlaştırıyordu. Cesurdu. Babasının hatalarını kabulleniyorudu. Aniden elindeki bıçağı yerine koydu ve

"Ahh! Ben... Ben sanırım seni affedeceğim. "dedi. Damien tuttuğu nefesini bir anda vererek ellerini indirdi. Sharon

"Ben... Pardon ama bana da hak vermelisin. Derdim seninle değil aslında şuanda yaşamayan babanla ve yaşamaması onun için çok daha iyi. "dedi Sharon yükselen öfkesini içinde tutmaya çalışarak. Adam sakin adımlarla masanın etrafını dolaştı ve Sharon'ın yanına geldi.

"Sharon seni çok iyi anlıyorum. Ama babamın yaptıklarını anlayamıyorum. O... Böyle biri değildi aslında ama son zamanlarda kendinde değil gibiydi. "

"Bu onun yaptıklarını değiştirmiyor. Annem ve babama gözlerimin önünde işkence ettirdi o psikopat adam! Ve tabii ki bana da. "Sharon'ın gözünden taşmaya hazır yaşlarından biri yanağını ince bir çizik şeklinde ıslattı. Bazen taş olduğunu düşündüğünüz kalplerin içinde bile çiçekler açabileceğini tahmin edemezsiniz. Damien ne yapacağını bilemez şekilde yavaşça Sharon'ın ellerini tuttu. Sharon tüm bunlara alışık değildi. Ki bu da Sharon'ı güçlü kılan unsurlardan biriydi. Ellerini çekti ve bir adım geri çıktı. Duygusuz bir sesle sanki transdaymış gibi

"Sadece 7 yaşındaydım. Tüm o işkenceler, acılar. Çığlıklarımı bastırmak için ağzıma tıkılan kirli bez parçaları. Hepsi gözümün önünden geçiyor. Her akşam. Her akşam hatırladıkça aslında ne kadar zayıf olduğumu düşünüyorum. Ancak yine de başkalarına karşı güçlü gözükmek özellikle de tüm bu yaşadıklarımdan sonra o kadar zor ki. "Damien bir adım daha ileri gitti.

"Bana karşı bu şekilde davranmak zorunda değilsin çünkü ben seni tanıyorum Sharon. "Damien Sharon'a sarılmaya çalıştı. Sessizce ve ondan izin istercesine yaklaşıyordu ancak Sharon'ın iradesinden haberi bile yoktu. Sharon kendisine yaklaşmaya çalışan adama bir tokat attı. Elini hafif tutmaya çalışmıştı ama sanırım bu bile yanağının kızarmasına yetmişti.

"Bir daha böyle birşey denersen kabalaşacağım ve bu konuda çok ciddi olduğumu bilmelisin. Her neyse gitmeliyim. Ayrıca ev arkadaşımı da bırakman senin için iyi olur. " Damien gülümseyerek elini yanağından çekti

"Kusura bakma ama onu bırakmayı düşünmüyorum. O da olmasa bir daha gelmezsin. "

"Onu bilemem ama eğer ben eve geldiğimde Jonah evde olmazsa gelip kendim alırım. "dedi Sharon buyurgan bir sesle. "Umarım buna gerek kalmaz. "

"Bana güvenebilirsiniz hanımefendi. "diyerek küçük bir referans yaptı Damien. Sharon yüzüne sahte gülümsemelerinden birini yerleştirdi ve arkasını dönüp kapıya ilerledi.

Eve gelirken yavaş yavaş yürümüştü. Evin kapısını tıklattı. Jonah gözleri kocaman bir biçimde kapıyı açtı. Sharon içeri girdi ancak Jonah hala tek kelime etmiyordu. Sharon masum bir ifade ile

"Jonah ne oldu?! "dedi.

"Ah Sharon, oturmak isteyebilirsin. "

-----------------

"Aman Tanrım Jonah!! Kaçırıldın mı?! "

"Tamam önemli değil. Zaten bıraktılar hemen. Neden kaçırdıklarını anlamadım doğrusu. "

"Kaçıklar. "

"Haha! Sana bela çektiğini söylemiştim. "

"Evet, belki de haklısın Jonah. Ama meraklanma en fazla 3-4 gün kalacağım. "

"Sharon saçmalama! Tüm bunların gerçekten senin yüzünden olduğunu düşünmüyorsun değil mi? " Sharon pişmanlığını gizleyerek

"Teşekkür ederim Jonah. "

"Her neyse fazla duygusallaşmayalım. Yemek yapmadım ama sandviç yapabilirim. "

Merhaba! Uzun bir ara verdiğimi biliyorum ancak gerçekten çok yorgundum. İlham falan da gelmiyordu. Yazamadım bu yüzden. Açıkçası bu kadar uzun bir aradan sonra biraz korkuyorum ya hikayeyi unuttuysanız diye. Umarım öyle olmamıştır. Damien hakkındaki yorum ve görüşlerinizi bekliyorum. ;):)Bir de bölüm kısa olmuş şimdi fark ettim ancak diğer bölüm için daha fazla yazmaya çalışacağım. :):):)