THE AROUSING CAVEMAN (the gentleman, caveman of mine)

CHAPTER TWELVE

     Ria's forehead wrinkled, she hears a noise coming from the right side of her.

She groans, while her eyes were still closed. The noise continueslly in commotion.

Kinapa niya ang unan sa ulo niya at tinakip iyon sa tainga niya. Please stop!! I want to sleep more! Piping reklamo niya.

"Wake up! It's already 10am." Dinig niya sa di kalayuan.

"I'm sleepy! Give more minutes please." Pakiusap niya.

"Ria, diba may photoshoot ka ngayon."

Napabalikwas siya nag maalala niya ang sinabi nito.

"Oh my! Nakalimutan ko." Dali dali siyang tumayo at pumasok sa banyo para maligo.

Napailing na lang ang kaniyang ina. "Bilisan mo diyan anak, bumaba ka na agad para makakain ka bago ka umalis." Anang kaniyang ina bago lumabas ng kaniyang silid.

Hindi na siya sumagot, mabilis siyang natapos sa paliligo dahil kailangan niya makahabol sa photoshoot niya.

Inis na kumuha siya ng damit sa walk in closet niya. "Bakit ba kasi hindi na naman ako makatulog kagabi!! Bwisit!! Male-late ako nito e!"

Nang makapili ng susuotin, agad siyang nagbihis. Hindi na siya nag abala pa na mag makeup. Kinuha niya ang telepono niya sa side table at ang susi niya pati na rin ang bag niya at patakbong lumabas sa silid at bumaba.

"Kumain ka muna." Anang kaniyang ina na nakasalubong niya sa salas.

"Dun na lang ako kakain mom. Late na ako e. Bye!" Aniya hinalikan niya ito sa pisngi at mabilis na tumakbo sa labas kung saan nakaparada ang sasakyan niya.

Kinakabit niya pa lang ang seatbelt niya nang mag ingay telepono niyang nasa bag.

"Bwisit!!!" Daing niya habang hinahanap ang telepono niya.

"Yes hello?" Sagot niya sa kabilang linya, hindi man lang siya nag abala na basahin ang caller. Basta na lamang niya itong sinagot.

"Hello!?" Inis na turan niya dahil hindi naman sumasagot ang nasa kabilang linya.

"Wag ka ng tatawag ulit! Kung sino ka mang isturbo ka magpakamatay ka na!" She hang up ang threw her phone on the passenger seat.

Nagpapasalamat siya dahil malapit lang ang location kung saan sila magshoshoot, at nakarating siya doon ng ligtas at may ilang minuto pa siya para mag ayos.

"Di ka na naman ba makatulog kagabi?" Ani Reanna sa kaniya habang inaayusan siya ng makeup artist.

"Ewan ko ba."

May isang linggo na lumipas ng may maramdaman siyang kakaiba. She felt strange when the time she wakes up. Pakiramdam niya ang tagal niyang nawala. Hindi niya maipaliwanag ang lahat dahil hindi niya rin alam kung paano ito ipapaliwanag.

Kakaiba ang nararamdaman niya. She felt like there's something missing in her. Hindi niya alam kung ano iyon at kung bakit siya nagkakaganun.

"Natulog lang naman ako nun----

"Pagkatapos ng family celebration day? Tapos paggising mo iba na pakiramdam mo." Putol ni Reanna sa kaniya.

"Isang daang beses ko na yata narinig yan sayo." Anito.

She sight. Yun naman talaga ang nangyari e. Natulog lang ako pag gising ko parang ang tagal kong nawala. Parang miss na miss ko sila.

"Don't bother your self, baka naman panaginip lang yun na di mo maalala tapos pinipilit mo yung sarili mo na alalahanin. Ganyan din ako minsan kaya wag ka na masyadong mag isip." Ani Reanna sa kaniya.