𝕻𝖆𝖈𝖊𝖒𝖆𝖐𝖊𝖗| 𝕮𝖍𝖆𝖓𝖌𝖏𝖎𝖓

×3×

Bugünkü operasyonlarından sonra eve gelip kısa bir duş ve biraz dinlenmenin ardından sevdiği şarkıcının canlı müziğine gitmeye karar vermişti Lee Know.

Geldiği barda en arka köşedeki masalardan birine oturmuş, canlı müziğin başlamasını bekliyordu. Arada kafa dağıtmak için farklı şarkıcıların canlı müziklerine geldiği oluyordu ama kesinlikle favorisi Han Jisung'du.

Garson istediği tekilayı bırakıp başka müşterilerle ilgilenmeye giderken, Lee Know tekilayı bardağa koyup kafasına dikti. Oturduğu yerde daha rahat bir pozisyon alırken Changbin düşmüştü aklına.

Onu tanıyordu. Birkaç kez konser/canlı müzik gibi etkinliklerine gitmişti ve müziğini de seviyordu ama tam bir baş belasıydı. Jack böyle vıcık vıcık laflara, kendine asılma girişiminde bulunanlara sinir olurdu. Şans diledi Changbin'e. Aksi takdirde Villain'den önce ölümü Jack'in elinden olurdu.

Ses kontrolü için iki kez mikrofona tıklattı J.One. Sesin geldiğini anladığındaysa ufak bir tebessüm edip onu izlemeye gelen insanlara selam verdi.

"Selam, umarım benimle geçireceğiniz birkaç saati sizin için eğlenceli kılabilirim." Gülümsedi Lee Know. Her sahnesinde mutlaka bunu derdi, öğrenmişti artık.

J.One ilk şarkısını söylemeden önce onu bekleyen insanlara baktı önce. Hepsine bakmaya çalışıyor, yüzlerini unutmamaya çalışıyordu. Onun için önemliydi hayranları.

Gülümseyerek hayranlarına bakmaya devam ederken Lee Know'yla çakıştı gözleri. Onun gülümsemesine karşılık vermesiyle Jisung'un gülümsemesi daha da artmıştı.

"İlk söyleyeceğim şarkı size biraz garip gelebilir. Yaptığım tarzın dışında bir şarkı ama umarım bunu da beğenirsiniz. Adı Close."

Şarkıyı söylemeye başladığında Lee Know dahil herkes şaşkına uğramıştı. Kimse bu kadar iyi vokalinin olacağını düşünmüyordu.

Jisung kendisi için koyulan koltuğa oturup gözlerini kapatarak şarkıyı söylemeye devam etti. Herkes olduğu yerde yavaş yavaş sallanmaya, bazılarıysa beraber dans etmeye başlamışlardı.

Gözlerini açıp insanlara baktığında gördüğü görüntüyle gülümsedi Jisung. Beğenmişe benziyorlardı ve mutlu olmuştu.

J.One oturduğu yerden kalkıp mikrofonu ayaklı şeyden çıkartmış, şarkının rap kısmını söylemeye başlamıştı şimdi. İnsanlardan şaşkınlık sesleri gelmeye başlamıştı.

Lee Know oturduğu yerde dikleşmiş, bir kolunu koltuğun sırt kısmına yaslayıp yüzünü avucunun içine koyup izlemeye başlamıştı. Bu şarkının kimin için olduğunu merak etmeden edemedi. O kişinin çok şanslı olduğunu düşündü.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Chan son mailleri de okuduktan sonra bilgisayarı kapatıp salona indi. Geniş koltuklardan birine kendini atıp saçlarını karıştırdı. Bazen bu kadar çalışmak sinirlerini bozuyordu ama boş boş oturmaktansa çalışmayı tercih ediyordu.

"Yeni iş var mı?" Hyunjin mutfaktan elinde bir elmayla çıkmış, aynı şekilde kendini koltuğa atmıştı.

"Var." İç çekti.

"Hyunglarım!" Jeongin büyük bir neşeyle merdivenlerden iniyordu. "Uzun zamandır beraber film gecesi yapmamıştık değil mi? Hazır boşken yapsak mı?"

"Mısırları ben patlatırım." Chan kalkıp mutfağa ilerledi. Genelde dördü bir olmadan bir aktivite yapmazlar, odalarına çekilirlerdi ama Jeongin'in dediği gibi uzun zaman olmuştu. Minho ise evde değildi.