Unicode
မနက်အိပ်ယာနိုးလို့ ဝမ်ရိပေါ် သူ့ဘေးကိုလက်နဲ့စမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ဘေးမှာရှောင်းကျန့်မရှိတော့တာသိလိုက်တယ်။ ချက်ချင်းထပြီးဖုန်းခေါ်ဖို့ပြင်လိုက်တော့မှ ရှောင်းကျန့်က အခန်းထဲဝင်လာတော့သည်။
"ကျန့်...ဘယ်သွားနေတာလဲ။ ကျွန်တော့်မှာဖြင့်လန့်သွားတာဘဲ"
"ဝက်ပေါက်က ဘာလို့လန့်ရတာလဲ"
"ကျွန်တော့်ကိုထားသွားပြီထင်လို့ပေါ့"
"ကြံကြံဖန်ဖန် ဝက်ပေါက်ရယ် ကိုကထားသွားစရာလား"
"ရုတ်တရက်ဆိုတော့လန့်သွားတာပေါ့"
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ဒီမှာ ရော့... ကို့ အကျီတွေခဏယူဝတ်ထားလိုက် ဝက်ပေါက်ကပွဲတက်ဝတ်စုံကြီးနဲ့လိုက်လာရတာဆိုတော့ ဒါကြီးပြန်ဝတ်ဖို့အဆင်မပြေလောက်ဘူး"
"ဟုတ်... "
"မြန်မြန်သွားဝတ် ပြီးရင် မနက်စာလာစား"
ဝမ်ရိပေါ် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရှောင်းကျန့်ပေးတဲ့အဝတ်အစားတွေဝတ်လိုက်တယ်။ ဝတ်ပြီးတာနဲ့မြန်မြန်ဘဲထွက်လာလိုက်ပြီးရှောင်းကျန့်ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။
"ဝတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လား ဝက်ပေါက်"
"နည်းနည်းကြီးနေပင်မဲ့အဆင်တော့ပြေပါတယ်ကျန့်ရဲ့...ချောင်ချောင်ချိချိနေရတာပေါ့"
"အင့်.... ဝက်ပေါက်အတွက် ကိုဝယ်လာတာ"
"ဟို....."
ရှောင်းကျန့်ထိုးပေးတဲ့ ကော်ဖီခွက်ကိုကြည့်ပြီး ဝမ်ရိပေါ် အနည်းငယ်တော့ အားနာသွားတယ်။ သူက ငယ်ငယ်လေးထဲက မနက်မိုးလင်းရင် နွားနို့ပူပူလေးသောက်နေကျကို။
ရှောင်းကျန့်က ဒါကိုမသိလို့ ဒီကော်ဖီဝယ်လာတာ သူသာမသောက်ရင် သေချာပေါက်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမှာ။
"ဝက်ပေါက်.... ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ကော်ဖီမကြိုက်ဘူးလား။ ကို လည်းဒီနားကအဆင်ပြေတာဘဲဝယ်လာလိုက်တာ။ အကယ်လို့ ဝက်ပေါက်....."
"ရတယ် ရတယ် ကျန့် ကျွန်တော်ကြိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကအိမ်မှာဆိုလည်း မနက်တိုင်းကော်ဖီဘဲသောက်နေကျလေ"
VOUS LISEZ
🅒︎🅡︎🅘︎🅜︎🅘︎🅝︎🅐︎🅛︎ 🔥🔞🔥[Completed]
Fanfiction𝐈 𝐤𝐧𝐨𝐰 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐜𝐫𝐚𝐳𝐲 𝐣𝐨𝐛, 𝐛𝐮𝐭 𝐈 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐫𝐞𝐠𝐫𝐞𝐭 𝐢𝐭. 𝐁𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 " 𝑰 𝒍𝒐𝒗𝒆 𝒉𝒊𝒎 ".