- გამარჯობა
- გამარჯობა თეჰიონ
მიმღებში მჯდარმა გოგონამ თეჰიონს აციმციმებული თვალები შეანათა და ლამაზად წასმული ტუჩსაცხის დემონსტრირება მოახდინა
- ბაბუასთან მოხვედი?
- ხო
მზერა ქერათმიანის გვერდით მილურსმნულ ბიჭზე გადაიტანა და მათი სიახლოვით დაეჭვებულმა თვალები დააწვრილა
- ამჯერად მარტო არმოსულხარ
- ხო, ეს ჯონგუკია ჩემი შეყვარებული,
მინდა ბაბუას ვანახო
წითელი ტუჩების დეფორმაციით თუ ვიმსჯელებთ , ნადვილად არ ესიამოვნა მიმღების ქალბატონს ეს ამბავი.
თმები გადაიქნია და თეჰიონს თეთრი ფურცელი აგდებით გაუწოდა
- ხელი გაქვს მოსაწერი , ბაბუაშენის გრაფიკში რომ აღინიშნოს ვიზიტი, ხომ იცი
ხელს ერთი მოსმით აწერს ქერათმიანი.
ეტყობა ამას პირველად არაკეთებდა.
- და კიდევ, წინა კვირას გაბრაზდა და სიარულზე უარი თქვა, ინვალიდის ეტლით დაგვყავს იმის მერე
- ვიცი
უპასუხა თეჰიონმა და ჯონგუკისთვის უკვე გასაგები იყო საიდან იცოდა.
- თეჰიონ
ჩახლეჩილი ხმა გაისმა კოლიდორის ბოლოდან.
- მოხუცო?
ეტლიდან წამოვარდნილ სხეულს შეეგება თეჰიონი და მთელი სიძლიერით შემოხვია ხელები.
- მოიყვანე ჯონგუკი?
თავი დაუქნია ქერათმიანმა და თითი მიმღებთან მდგარი შავთმიანისკენ გაიშვირა
- ცოტა რცხვენია
- რისი რცხვენია, ჩემი? ჯონგუკ!
დაძახებაზე შეცბა სხეული, თეჰიონს გახედა და მისგან თახმობა , რომ მიიღო მაშინ გადადგა ნაბიჯი მათკენ.
- რამხელა გაზრდილხარ ბიჭო
თმები შეისწორა ჯონგუკმა
