THE KILLER WRITER (COMPLETED SHORT STORY)

CHAPTER EIGHT: TRISTAN IS FELON

________

“IT WAS ZIGGY.” “He’s the killer writer.” That was the last thing Jessie said before the call ended.

Lahat sila ay nagsitinginan sa isa’t isa na para bang hindi sila makapaniwala sa mga narinig.

“Si Ziggy? Paanong si Ziggy?” Hindi makapaniwalang tanong ni Alorie.

“We don’t know either.” Sagot naman ni Gold.

“Basta, all we know, bago kami maghiwalay. She said na hindi raw ghost thing ang nangyayari sa atin. There’s someone behind this.” Dagdag naman ni Sammy.

“Anong ginagawa mo Silver?” Tanong ni Tristan ng mapansin niyang panay ang pindot ng binata sa cellphone nito.

“I’m just trying to call Jessie again. But she’s really cannot be reached.” Sagot naman nito.

“Tama na muna yan. All we have to do right now is to find Jessie and Ziggy.” Suwesyon ni Alorie sa mga kaibigan.

Sinang-ayunan naman ito ng lahat kaya nagpatuloy na sila sa paglalakad.

Ilang minuto silang naglakad at halos malibot na nila ang buong paaralan pero wala pa rin silang nakikitang kahit anino ng mga kaibigan. Not until they heard voices not really far from where they're standing. Those voices are like bickering at each other.

Agad nilang sinundan ang mga boses na iyon.

“Go die, Jessie. Go to hell!” Saad ng lalaking nakatalikod sa kanila.

Pero kilalang-kilala nila kung sino ang lalaking iyon, sa damit na suot at sa hulma ng katawan nito.

Kitang-kita nila kung paano sakalin ni Ziggy ang isang babae na sigurado silang si Jessie.

Dahil sa nakita, agad naalala ni Sammy ang kutsilyong dala-dala niya kanina pa. Kinuha niya ito sa bahay ni Silver bago sila umalis.

She run as fast as she could to save Jessie from Ziggy.

“Sammy!” Sigaw nilang lahat sa pangalan niya pero hindi niya ito pinakinggan.

Agad rin nilang sinundan si Sammy at doon nila nakita ang walang buhay na si Jessie.

Her eyes were opened like she was so horrified of what she saw before she died.

Her mouth were opened too, as if she was asking for help but no one was there to save her.

“You’re the one who should go to Hell, Ziggy!” Saad ni Sammy saka walang tigil niyang pinagsasasaksak ang likod ng binata.

Humarap ang binata sa kaniya at nagulantang siya sa nakita.

He’s creepy as hell!

Bigla siyang sinakal ng binata, napahawak siya sa mga kamay nito dahilan para mabitawan niya ang hawak na kutsilyo.

She felt that she was floating in the air. She couldn’t step the ground.

Masyadong malakas ang binata dahil nagawa pa rin nitong iangat ang kaniyang katawan habang sinasakal.

Tristan saw the axe that was buried at Jessie’s back.

Binunot niya iyon saka hindi nagdalawang-isip na tagain ang binata sa bungo na halos ikabasag nito.

Nagawang bitawan ni Ziggy si Sammy dahilan para bumagsak siya sa lupa, agad niya ring nakita ang nabitawang kutsilyo kaya kinuha niya iyon, tumayo siya at agad na sinaksak si Ziggy sa leeg.

“I’m n-not t-the k-killer.” That was Ziggy’s last words before his breath cuts off.

Sammy’s eyes went bigger as she saw her own hands being dirt. A dirt of her deed, the filthy hands of a criminal.