THE KILLER WRITER (COMPLETED SHORT STORY)

CHAPTER TEN: SAMMY, KILLER'S CONSPIRATOR

******

SAMMY RUN as fast as she could while screaming her lungs out for help. As every step she was taking, she could really feel the tiredness of her soul as if her body wants to give up too. But she can’t, Tristan needs her now. She must hold Tristan’s promise and she will also fulfill hers.

The only hope she can get now is to look for a help, and finally, she can see them not very far from where she is.

“Tulong, please, tulungan nyo ako!” Sigaw niya sapat na para marinig siya ng mga ito.

Gold saw Sammy’s tired weak figure. Biglang kumirot ang puso niya sa tanawing iyon kaya agad niya tinakbo ang gawi nito.

Pero pinigilan siya agad ni Silver. “Stop, don’t go to that killer, she might kill us!”

“Pero kuya, look at her. Do you think she’s capable of killing at her state right now? Lapitan na natin siya, she needs us.” Pagpupumilit ni Gold.

“Don’t get fooled by someone’s appearances. A snake can change it’s skin to a new one, but remember, a snake is still a SNAKE.” May diin niyang sabi sa huling salita habang matalim na nakatitig kay Sammy di kalayuan sa kanila.

“Don’t say that kuya, para namang wala tayong pinagsamahan sa kanila. She’s a FRIEND of us, and as a friend, we must help her in times of need.” Saad ni Gold at wala ano-anong nilapitan ang kaibigan. Wala namang nagawa si Silver kundi sundan ang kapatid.

Nang makitang papalapit na sa kaniya si Gold, agad niya ito sinalubong ng yakap at ipinagkaloob ang buo niyang katawan sa dalaga na para bang tanging ito na lang ang makapagbibigay ng lakas sa nanghihina niyang katawan.
Sammy humming with full of tears as her body trembling with fear.

“Kumalma ka Sam, andito na kami.” Ani ni Gold habang tinatapik ang likod ng dalaga.

“What happened? Ba’t parang takot na takot ka? Nagpakita ba sayo ang multo ni Ziggy kaya ka ganyan? O baka naman dinadalaw ka na ng konsensya mo kaya hindi ka mapakali?” Sunod-sunod na tanong ni Silver na halatang inaasar si Sammy para madagdagan pa ang tensyon na  pumapaloob sa dibdib nito.

“Enough that kuya!” Pagsusuway ni Gold. “Can’t you see, hinang-hina at takot na siya, please wag mo ng dagdagan.”

Hindi na muling nagsalita si Silver at hinayaan na lamang niya ang kapatid sa ginagawa nito.

Nang maramdamang medyo kumalma na ang dalaga, dahan-dahang bumitaw sa pagkakayakap si Gold saka humarap dito.

“Ngayon, pwede mo na ba ikwento sa’min kung anong nangyari?” Pagsisimula niyang tanong kay Sammy.

“Masyadong mahabang istorya ang nangyari sa amin pagkatapos nyong umalis dalawa, at wala na tayong oras para ikwento ko pa yun. Nasa panganib si Tristan ngayon, kailangan natin…”

“Anong NATIN? Walang nating mangyayari kase hindi kami sasama sayo para tulungan yang kasama mong kriminal. Kung gusto mo siyang tulungan, tulungan mo siya MAG-ISA mo!” Saad ni Silver para patigilin si Sammy sa iba pa nitong sasabihin.

“Can’t you hear yourself kuya?” Di makapaniwalang saad ni Gold. “How could you be selfish like that? Wala ka ba talagang awa para sa mga kaibigan natin ah?”

“It’s not the point Gold, I just don’t want us to get harm. Di mo ba naaalala ang ginawa nila ni Tristan kanina? Pinatay nila si Ziggy mismo sa harapan natin, tapos nagagawa mo pang magtiwala sa babaeng yan?” //Sabay turo kay Sammy// “Ni hindi nga natin alam kung anong plano nila sa’tin eh, baka nga gusto niya tayong dalhin kay Tristan para magawa na nila tayong patayin pagkatapos, we’re still the witnesses of their crime after all.”