[Unicode]
Part 10
"ကိုဆက်ရှင်းခ သွားတာကြာလိုက်တာ "
"လာပါပြီဗျာ ရွက်ငယ်က ဗိုက်စာလို့လား..."
"အင်း.....နည်းနည်း"
"ရော့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်လေး သောက်လိုက်"
ရွက်ငယ်ရှေ့ကို အငွေ့တထောင်းထောင်းထွက်နေတဲ့ ခေါ်ဆွဲပြုတ်ပန်းကန်ကို ချပေးလိုက်သည်။ရွက်ငယ် ဇွန်းကိုကိုင်ပြီး ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို ခပ်လိုက်တော့ လက်ကနာနေတာကြောင့် ဇွန်းက ပန်းကန်ထဲပြုတ်ကျသွားသည်။
"ရွက်ငယ် လက်နာနေတာလား.."
"အင်း...."
"အဲ့ဆို အကိုတိုက်မယ်"
"ဟုတ်"
.
.
"ဟ"
ဆက်ရှင်းခ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို ခပ်ပြီး ရွက်ငယ်ကိုတိုက်လိုက်သည်။တစ်ဇွန်းပြီး တစ်ဇွန်းခပ်တိုက်နေတာ ခေါက်ဆွဲပြုတ်လည်း ကုန်သွားပြီ....
"ရွက်ငယ် ခေါက်ဆွဲပြုတ်လည်း စားပြီးပြီဆိုတော့ အခုဆေးသောက်ရမယ်"
"ဟင့်အင်း...ဆေးမသောက်ချင်ဘူး "
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆေးသောက်မှ ပြောက်မှာပေါ့"
"ဆေးတွေက ခါးမှာ ကျွန်တော်မသောက်ချင်ဘူး"
"မခါးပါဘူး ဆေးလေးကိုလျှာပေါ်တင်ပြီး ရေလေးနဲ့ မျှောချလိုက်ရုံပဲ "
"ကျွန်တော် အဲ့လိုမလုပ်တတ်ဘူး အဲ့လိုလုပ်ရင် ဆေးက လည်ပင်းဝမှာတစ်နေတာ အောက်ကိုမကျဘူး"
"အဲ့ဆို ရွက်ငယ်က ဆေးကိုမပြိုချတတ်ဘူးပေါ့"
"အင်း...."
"ဟက်!!"
"ဘာရယ်တာလဲ"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ရွက်ငယ်ပြောတာကို သဘောကျလို့ပါ ဆေးမပြိုချတတ်ဘူးတဲ့ ကလေးလေးကျနေတာပဲ"
"အဲ့တာဘာဖြစ်လဲ မလုပ်တတ်လို့ မလုပ်တတ်ဘူးပြောတာ ဘာရယ်စရာပါလို့လဲ...."
ရွက်ငယ် နှုတ်ခမ်းကိုဆူပြီး တစ်လုံးမကျန်ပြန်ပြောနေသည်။ဆက်ရှင်းခ ရွက်ငယ်ကိုကြည့်ပြီး ကိုက်စားချက်လာသည်။
(ရွက်ငယ် ဘယ်လိုလေးပြောနေတာလဲ အကိုမင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ချင်လာပြီကွာ)
"ကိုဆက်ရှင်းခ ဘာလို့ကျွန်တော်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာလဲ "
"ဟင်...ဟင် ဘာပြောလိုက်တာလဲ ရွက်ငယ်"
"ကျွန်တော်ကို ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲလို့"
"မကြည့်ပါဘူး"
"ကြည့်ပါတယ် "
"မကြည့်ပါဘူးဆို တော်တော့ ဆေးသောက်ကမယ်"
"မသောက်ချင်ဘူးလို့ အီ..ဟီး.."
"ဟာ ရွက်ငယ် မငိုနဲ့လေ "
"ဆေးမသောက်ချင်ဘူးလို့.."
"ဟုတ်ပြီ ကိုယ်ဆေးကိုကျိတ်ပြီးတိုက်မယ်လေ
နော် မငိုနဲ့တိတ် ရွက်ငယ်လေးက လိမ်မာပါတယ် ဆက်ငိုနေရင် ခေါင်းတွေမူးပြီး ဆေးတွေအများကြီးသောက်ရလိမ့်မယ်နော်"
"ဟင်!!တကယ်ပြောတာလား .."
"တကယ်ပေါ့ မငိုနဲ့တော့ တိတ်"
"အကို ဆေးကျိတ်ပြီး ဖျော်တိုက်မယ် မခါးစေရဘူး..."
