[Unicode]
Part 12
ရွက်ငယ် လူများလှတဲ့ တက်ကသိုလ် ကန်တင်းထဲမှာ ဘုန်းမင်းရှိန်အား ရှာပုံတော် ဖွင့်နေသည်။
ရွက်ငယ် ကန်တင်းထဲက အအေးဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အအေးသောက်နေတဲ့ ဘုန်းမင်းရှိန်ကို တွေ့တော့ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီး အအေးဆိုင်ထဲ ဝင်လာလိုက်သည်။
"ကိုဘုန်းမင်းရှိန်-----"
ရွက်ငယ် မရဲတရဲအသံနဲ့ ဘုန်းမင်းရှိန်ကိုခေါ်လိုက်တော့ ဘုန်းမင်းရှိန်လှည့်ကြည့်လာသည်။
"ဘာလဲ-----"
"ပြောစရာရှိလို့ ခဏလောက်လိုက်ခဲ့ပေးပါ"
"မင်းခေါ်တိုင်းလိုက်ရအောင် မင်းကဘာမို့လို့လဲ"
"ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ် ကျေးဇူးပြုပြီး လိုက်ခဲ့ပေးပါ တကယ်အရေးကြီးနေလို့ပါ"
"အဲ့ဒါ မင်းပြဿနာ ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး---"
"ဆိုင်လို့ပြောနေတာပေါ့----"
"ဆိုင်တယ်ဆိုလဲ ပြောလေ---"
"ဒီမှာပြောလို့ မရဘူး ကျွန်တော်နှစ်ယောက်တည်းပဲပြောချင်တယ်"
"ဒီမှာ ပြောလို့မရရင် မပြောနဲ့ ငါမလိုက်နိုင်ဘူး ခဏနေသံသာလာမှာ "
"ကျွန်တော် တောင်းဆိုပါတယ် လိုက်ခဲ့ပေးပါ"
"ဟား--ရွက်ငယ် မင်းဟိုနေ့ကပြောတော့ အရင်က ရွက်ငယ် မဟုတ်တော့ဘူးဆို အခုတော့လည်း အရင်ကပျော့ညံ့တဲ့ ရွက်ငယ်ပါပဲ"
"ဟား-----ဟား"
ဘုန်းမင်းရှိန် သူငယ်ချင်းတွေပါ ဝိုင်းရယ်တာကြောင့် ရွက်ငယ် ရှက်လွန်းလို့ လက်သီးကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ရင်း အသားတွေပါနီလာသည်။ထိုအချိန် သံသာ အအေးဆိုင်ထဲ ရောက်လာသည်။
"ဟဲ့ ရွက်ငယ် နင် ငါ့ချစ်သူရှိဘာလာလုပ်တာလဲ"
"နင်ချစ်သူမှန်း ငါသိပါတယ် လိုက်ကြေညာစရာမလိုဘူး---"
"ရွက်ငယ် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ---"
"ကျွန်တော်ပြောစရာရှိလို့ ခဏလိုက်ခဲ့ပေးပါလို့ "
"ကောင်းပြီ လိုက်ခဲ့မယ်---"
"မလိုက်ကပါဘူး-----"
"သံသာ ကိုယ်မလိုက်ရင် သူပြန်မှာမဟုတ်တော့ဘူး"
"အဲ့ဆို သံသာပါလိုက်မယ်"
"အင်း----လိုက်ချင်လည်း လိုက်ခဲ့--"
"ကျွန်တော် ကိုဘုန်းနဲ့နှစ်ယောက်ထဲ ပြောချင်တယ်"
"အဲ့ဆိုလည်း မင်းမပြောနဲ့တော့ -----"
"ကျစ်!! အဲ့ဆိုလည်း လိုက်ခဲ့"
---
---
---
ရွက်ငယ်တို့ သုံးယောက် ကန်ရေပြင်ရှေ့ရဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာ ရပ်နေကြသည်။
