#BG39 : Heaven By Your Side ♥

1.7K 16 0
                                    

Chapter 39

I was holding my pen , stroking it repeatedly on the bench table. Minsan hindi ko na talaga maintindiham kung ano nga ba ang gusto kong mangyari sa buhay. Ang hirap kasi. Lumalaban ka sa isang bagay na alam mong talo ka. But it’s not about winning naman diba? It's how you will fight and most of all was , it's how they’ll get hurt.

''Babe?'' Napatigil ako sa pag iisip ng maramdaman ko ang pagpisil sa aking kamay. I straightened my back immediately , composed myself before facing him.

I open my mouth with no sound and raise my brows.

''Are you okey?'' He asked worriedly.

I smiled hesitantly. Am I okey? Simula kasi ng magkaharap kami , parang bumalik ako sa square one. Parang nag umpisa ulit ang lahat , lahat ng nangyare , lahat ng sakit.

However , a smile plaster truthfully on my lips because on the other hand of my situations I know I'll be okey with this guy beside me. ''O-of course I am.'' I said para hindi sya mag alala.

''Are you sure?'' He assures. I nodded and kiss him briefly. I need energy Love, at sayo ko lang yung makukuha.

Bumalik na ulit kami sa ginagawa namin ng maconvince ko sya na okey nga lang ako. I should shove any kind of thoughts that could ruin my moment. Sana man lang kahit minsan , mawala iyon.

It’s 2:00 in the afternoon and yet nagtututorial kami. Lucas was good in everything and very patient , kaya nga kahit ang hirap kong turuan he never surrender.  

I bit my lips silently and talk to myself in mind. Hindi na naman kasi pumapasok sa isip ko ang mga sinasabi nya. Ugh! Poor Brina =_= Hindi naman ako turtle neurons it’s just madali akong madistract kapag may ibang bagay na gumugulo sa isipan ko. Kahit kailan talaga , sila ang dahilan ng pagkakaroon ko ng cruel mind. And I fvck it seriously! OhGod! It's not helping in any kind of way!

''Babe..'' He sounded again to bring me back to earth. Pakiramdam ko nafufrustrate ko sya. :3 I sigh and face him with my extended lips.

''Sorry'' I apology sincerely.

I received a smile , a smile that gives me reason to continue what things I might do. ''Its okey. Ako nalang ang gagawa :)'' He declared messing my hair sweetly.

Mas lalo kong hinabaan ang labi ko. Ano ba namang klaseng estudyante ako. Haays!

''Sorry Babe ha? Halos lahat ng project ko ikaw ang tumatapos.'' I feel sad with that. What's the essence of my study kung lahat ng ginagawa ko ay hindi ko nagagawa ng wala sya. Siguro nga , nasanay na rin lang akong he belong in everything I am doing. I mean , all of me was always with him.

''Wala yon. Alam ko naman kung gaano ka kasipag e.'' He teased. I give him a sweet kiss before I decided to focus , focus staring at him.

Pinanuod ko lang sya sa paggagawa nya , he's typing my report. Report na hindi ko alam kong paano ko iiexplain later. However , Lucas said na tuturuan nya ako , of course he will. May bago ba doon? I really can't see life without him.

Nitong mga nagdaang araw , paulit ulit nya akong tinatanong kung ano ba ang gumugulo sa isipan ko. Sinasabi ko nalang na it's just about school. Alam ko there's doubt from him , I know he felt that it’s not because of that yet he respected my silence. I can't believe it , until now I am lying with him.

Every problem I have was shared to him since I meet him. Simula ng malaman nya ang naging ugnayan namin ni Red lahat ng panggugulo ng huli sinasabi ko sakanya. Ayoko na talagang magsinungaling pa sakanya. He don't deserves it.

Body's Game (completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon