PAPATYA//Yarı Texting

1.Bölüm

Nazım Hikmet bir kitabında; “Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlamamalı" diyordu. Bu sözün doğruluğunu düşünüyordum aslında günlerdir. Sana umut verip sonra bi anda hiçbişey yaşanmamış gibi giden birini özlemek ne kadar doğru. Ne olursa olsun kim olursa olsun yinede üzülüyor insan birde güvenince kalbinde birşeylerin kırılıp parçalandığını hissediyosun. Bunları yaşamayan varmıdır ki hayatta. Yok...

Herkes illaki bir sebepten üzülüp kalbi kırılıyor. Bende o kalbi kırılan sıradan insanlardanım işte. Beni sevdiğini düşündüğüm güvendiğim  erkek arkadaşım beni bir elvedaya sığdırdı. Belkide canım onun bana bunu yapması değil benim ona bunu yapmasına izin vermemdir ona güvenmemdir. Kim bilir? Peki bana düşen ne boşverip önüme bakmak. Ama canım yanıyo işte keşke insan kalbine söz geçirebilse. Ama şimdi onu unutup önüme bakmak gerekiyo ben bunu başarabilirim. Ben güçlüyüm.  Düşüncelerim bir anda telefonumun zil sesi bölündü. Telefonun ekranına baktığımda kardeşim yerine koyduğum Beyazaydı hemen açtım telefonu.

- Efendim
-Nabersin canım
-Ne olsun işte oturuyorum öyle senden
-Bende ya canım çok sıkıldı evde işin yoksa dışarı çıkalım diyecektim
-Olur da ne yapıcaz dışarda
- Ne biliym işte sahile gideriz çekirdek kola felan yaparız iyi gelir
-Olur tamam ben hazırlanıym aşağı parkın orda buluşuruz 10 dk orda olurum
- Tamamdır canımcım bende hazırlanıym çıkarım şimdi
-Tamam hadi görüşürüz
-Görüşürüz

Telefonu kapattıktan sonra ayağı kalktım. Dolabımın önüne geçip açtım içinden bir siyah şort ve bana bol olan mavi bir tişört aldım bu arada mavi ve mor hastasıyımdır.  Dolabımı kapatıp çıkardıklarını giymeye başladım. Giydikten sonra saçlarımı tarayıp açık bıraktım. Dudaklarımada lipbalm sürdükten sonra birazcık parfüm sıktım ve hazırdım. Telefonumu elime alıp kılıfının içine bir miktar para koyduktan sonra telefonumu cebime attım. Odadan dışarıya çıkıp aşağıya indim merdivenlerden inerken anneme seslendim.

-Anneeeee
-Efendimmm
-Beyza aradı sahile gidelim felan diye
-Eee
-Eesi bende çıkıyorum
-Ben tamam dedigimi hatırlamıyorum
-Ya anne ya hadi bak çıkıyorum seni seviyorum babama söylersin
Diyerek ayakkabılıktan beyaz spor ayakkabımı alıp giydim.

-Erken gel bak
-Öffff anne ya tamam
-Bak sen şuna bak
-Tamam tamam hadi çıkıyorum

Diyerek askıdan anahtarını alıp çıktım. Asansörü çağırıp aşağı kata indim asansör durunca dışarı çıktım. Bu gün hava güzeldi Izmirin güzel günlerindendi hava hafiften kararmıştı. Saat 7.30 olmuştu geç kalmamak için hızlanıp parka doğru yürüdüm.  Parka geldiğimde Beyza bankların birinde oturuyodu. Yanına gittim beni görünce ayağı kalktı.

-Nerde kaldın be kızım
-Ya herzaman ki Nazlı Sultan işte naparsın hem biz niye burda buluştuk ya sahilde buluşsaydık ya ne 2 iş yaptırıyosun
-Ya ne biliym işte aklıma gelmedi sen söyleseydin
-Neyse hadi gidelim bari sahile
-Tamam hadi

Beyza 5 yıldır yakın arkadaşımdı o bu parkın arka tarafında oturuyordu. Onunla ortaokulda tanışmıştık ondan sonrada öyle gitti zaten. Biz yakınlaşınca felan anneler tanıştı gel git felan ailelerde dost oldu anlıyacağınız. Bizim grup 3 kişiydi ben Beyza ve Defne. Defne bizim 3 yıldır grubumuzdaydı. Oda çok iyi biridir oda sahilin oralarda oturuyo. Onuda çağıralım ya.

-Beyza
- Efendim
-Defneyi çağırdın mı
-Tabikde
-Aferim kız
- Ne demek Kayla hanım görevimiz
-Mal ya

Güle güle sahile geldik. Defne çimenlerin üstüne oturmuş bizi bekliyodu. Ben

-Nabersin canım diyerek yanına oturdum sarıldım oda bana sarıldı

- Ne oldun işte balım dedi Beyza
-Hadi gidip marketen yiyecek kola felan alalım
Ikimizde tamam diyerek ayaklandık kol kola girerek karşıdaki markete gittik. Istediklerimizi aldıktan sonra çıktık marketten. Tekrar sahildeki banklara gidip oturduk Beyza girdi söze
-Yokmu be dedikodu felan ya off
-Yok kızım ya valla sıkıntıdan çatlayacaktım evde iyiki çağırdın valla dedi Defne
- Valla al benden de o kadar çok sinirlerim bozuktu Murat olayı hala beni yıpratıyo dedim Beyza
-Aman be kızım bırak şu çocuğu artık üzme kendini seni anlıyorum ne düşündüğünü neler hissettiğini ama böyle olmaz kendine zarar veriyosun lütfen yapma böyle biz varız yanında ailen var sen ağlamayı üzülmeyi değil gülmeyi hak ediyosun bizde senin yanındayız her zaman lütfen daha fazla üzme kendini dedi Defne
-Aynen öyle biz varız yanında her ne olursa olsun yanın yanındayız lütfen gül artık  dedi o kadar güzel kalpleri vardı ki onlar benim en değerlilerinden di
-Iyiki varsınız öyle güzel geliyosunuz ki bana iyiki siz yani dedim ikisi birden iyiki sen dediler ve sevgi kucaklaması yaptık. Defne
-Hadi ya yeter bu kadar üzüldüğümüz gülücez ya ağlamakta neymiş hadi bakalım dedi Ben elimle gözümü sildim ve sohbet etmeye başladık ama bir süre sonra sıkıldık çünkü konuşacak şeyler kalmadı Beyza
-Ya kızlar biraz eğlenmek için şakamızı yapalım mı nolurrrr
Diyerek yalvarmaya başladı Defne
-Evet ya biraz güleriz dedi ben
-Ya ne gerek var oturuyoruz işte diyerek karşı çıktım çünkü bu saka bir gün başımıza bela olucaktı Beyza
-Ya Kayla bi kerede mız mızlık yapma dedi
-Ya sevmiyorum bi gün başımız belaya giricek bak dedim Defne
-Ya ne olucak Allah bilir kim olucak nolurrr diyerek ikiside yavru köpek bakışları atmaya başladılar
-Tamam ama bakın son dedim
Ikisi de tamam tamam son ama bu sefer sıra sende dediler bunlarla daha fazla uğraşmamak için tamam dedim çıkarıp telefonu onların eline verdim .

Beyza telefonu alıp düşünmeye başladı sonra Defneye dönüp
-Hadi dedi Defne
-0552 olsun dedi Beyzada yazdı sonra kendi düşünüp biseyler yazdı sonra bana dönüp
-Hadi bakalım dedi bende düşünmeye başladım
-Tamam o zaman **** olsun dedim
Beyza benim soylediklerimide yazdı ve numarayı kayıt etti sonra whatsapp'a girerek kişinin üstüne tıkladı bize döndü
- Ne yazsak ya diyerek bize sordu Defne
-Sevgilisiymis gibi mesaj at dedi hemen karşı geldim
-Ya saçmalama yanlış numara tarzı bişey yap işte dedim Beyza tamam anlamında başını salladı gözlerinde bi parıltı vardı inşallah kötü bişey olmazdı sonra biseyler yazmaya başladı sonra yazdıklarını yolladı Beyza
-Keske profil fotoğrafıda olsaydı ya neyse kısmet işte dedi sonra bi anda
-Ayyy nasıl unuttum ya resmini kaldırmayı unuttum diyerek profil resmimi kaldırdı sonra bize döndü ben ve Defne
- Ne yazdın dedik aynı anda Beyza gülerek telefonu bize verdi o an gördüğüm şeyle şok oldum

"Seni Seviyorum" yazmıştı

Defne
-Aferin kız baya güleriz diyerek ikiside gülmeye başladı ben hemen lafa atıldım

- Ya saçmalamayın bu ne kızım kim olduğunu bilmiyoruz saçmalamayın sapık mi kim Allah Allah ben silicem mesajı diyerek tam mesajı geri çekiyodum ki Defne telefonu elimden çekti

- Ya kızım sadece gülmek için eğleniriz hem sonra engellersin seni nerden tanıyacak her kimse diyerek beni yatıştırmaya başladı Beyza da ordan

-Aynen kızım ya Defne haklı kırma bizi dedi ikisine baktığımda bana umut dolu gözlerle bakıyorlardı kıramadım onları onlar benim iyikilerim kıramazdım

-Tamam zaten bu saka sondu katlanıcaz artık dedim

Ikisi de üstüme atladılar kahkaha attık güldük eğlendik numaradanda hala mesaj gelmemişti internetide kapalıydı belkide yaşlı biriydi kim bilir sonra eğlendik konuştuk yedik içtik sonra aileler mesaj atmaya başlayınca ayrılarak evlere doğru yol aldık.

Eve girip direk odaya çıktım üstümü değiştirip elimi yüzümü yıkadım telefonumu şarja taktım ve aşağı indim. Annem ve babam sohbet ederek çay içiyorlardı onlarla oturup sohbet muhabbet derken zaman geçmişti annem babamda uyumaya gidince bende televizyonu kapatıp odama çıktım. Yatağıma uzanıp tavana baktım öylece. Ne kadar baktım bilmiyorum ama bi anda telefonumdan bir mesaj bildirim sesi geldi. Telefonu elime aldım ve bildirime baktım bu günki numaradan gelmişti bakalım ne yazmış.

Ilk bölümün sonuna geldik. Inşallah beğenmişsinizdir. Bir kusurum olduysa af ola. Beğendiyseniz beğenmeyi ve düşüncelerinizi yazmayı unutmayın sizleri seviyorum.💙💮