"Je zou er goed aan doen niet steeds dezelfde vragen te stellen!" Ik keek mijn vader aan.
Hij zag er vrij moe uit. Hij heeft het de laatste maanden ook erg druk gehad met zijn job als koning zijnde. Aburaïs is een prachtige land. Mijn vader heeft hier zoveel zaken veranderd tegenover 18 jaar geleden als ik geboren was. Hij was dan ook maar net koning geworden. Mijn grootvader-zijn vader was toen overleden aan de ziekte die zijn lichaam had verwoest. Hoe moet mijn vader zich niet gevoeld hebben? Zijn vader kwijt en mijn mama die enkele dagen ervoor was gestorven. Mijn mama! De vrouw die mij op de wereld had gebracht en het leven verliet en mij heeft achtergelaten. Ik denk er vaak over na hoe mijn vader zich wel niet heeft moeten gevoeld hebben. Hij is altijd omringd geweest door mensen die enorm veel van hem houden. Zoals mijn mami-zijn mama. Zijn zussen en neven en de rest van de familie. Want ze zijn met velen. Ik kan mij mijn moeder uiteraard niet herinneren. Ik zie haar op foto's. Ze was mooi, ik heb wel wat van haar. Maar ik heb de band nooit kunnen voelen. Normaal zeggen velen. Ik was dan ook maar een baby. Ik kan niet zeggen dat ik haar mis en dat ik haar in mijn leven wil. Normaal zeggen velen, je kan niet missen wat je nooit hebt gehad of gekend. Er word verteld dat mijn vader niet gelukkig leefde met mijn moeder. Hij zelf ontkent het en zegt dat mijn moeder een prachtige vrouw was. Maar ik weet wel beter. Hij is mijn vader, ik ben zijn dochter. Ik herken die ene blik in zijn ogen. Mijn moeder heeft het hem heel moeilijk gemaakt. Ze is gestorven aan een bloedvergiftiging door de drank. Want dat deed ze tijdens haar zwangerschap, heel veel drinken en drugs nemen. Papa was razend als ik hem dit kwam vragen. Hij is boos geweest op mami dat ze mij de waarheid heeft verteld. Hij ontkende het. Maar nogmaals weet ik wel beter. Ik mis mama niet. Ik heb een mama. Die ik mij altijd wist te herinneren. Vanaf de eerste dag dat ik haar ontmoet heb op kantoor van mijn vader in New York City. Ik was 4 jaar. Ik vond haar mooi. Ik geraakte door haar gefascineerd. Haar glimlach die mijn hart wist te betoveren. Voor mij werd ze mijn droom mama. Zo zou mama eruit gezien hebben in mijn dromen. Ik droomde heel vaak over een mama te hebben. Zoals toen mijn vriendinnen in de kleuterklas. En mijn droom werd werkelijkheid want mijn droommama trouwde eindelijk met mijn vader. En zo werd ze echt officieel mijn moeder. We leven nu reeds 14 jaar als een echte gehechte gezin. Mijn moeder brengt zo veel warmte in en rond het paleis. En zelfs buiten het paleis. Ze is super lief tegen iedereen...en iedereen houd ontzettend veel van haar. Ik kan mij geen betere moeder wensen dan de Amerikaanse beauty Queen Noran Rhandy Brix.
Ik heb nog een zeer jonge moeder in feite. Ze is 36 jaar en als je ons samen zien zou je denken dat wij twee zussen of hartsvriendinnen zijn. Want zo is het ook. Ik kan bij alles terecht bij mijn moeder. Ik kan mij nog herinneren de dag dat ik mijn eerste maandstonden heb gekregen. Ik heb toen gehuild als een baby. En mijn moeder heeft ook veel traantjes gelaten. En stiekem heeft ze een verassingsfeest georganiseerd met mijn tantes en mijn grootmoeder en beste vriendin om mijn volwassenheid te vieren. Ze is onvoorstelbaar lief, behulpzaam, mooi. En ze is gelukkig met mijn vader. En dat maakt het net zo speciaal. Ik weet niet wat ik de laatste tijd heb. Ik denk dat ik echt last heb van mijn hormonen. Ik wil ook ooit verliefd zijn op een man net als mijn moeder verliefd is op mijn vader? Nog na 14 jaar stralen ze samen. De laatste tijd is mij dat enorm hard opgevallen hoe mijn vader naar haar kijkt. Vol bewondering. Hij moet haar wel heel mooi vinden. Als man en als mijn vader boft hij enorm met haar. Stiekem betrap ik hen soms kussend in de gang of in een zeer diepe omhelsing. Mijn vader is als koning zijnde heel vaak van huis. En de laatste tijd heb ik geen idee waarom het mij zo opvalt. Misschien omdat ik zelf nu 18 ben. Ik merk hoe blij ze zijn mekaar terug te zien. Soms doet hij zijn best zijn liefde voor mijn moeder te verstoppen omdat mijn broer en zus daar vies van zijn en steeds gekke bekken trekken als mijn vader mijn moeder een compliment geeft en andersom. Ik wel net zo verliefd zijn als mijn moeder op mijn vader. Ik wil een man die net zo lief is voor zijn vrouw als mijn vader. Een knappe man weliswaar. Mijn vader is knap en dat mag best gezegd worden.
Het is de waarheid. Mijn moeder zegt mij eerlijk dat ze nog stapelgek is van papa. En dat het na 14 jaar nog steeds pijn doet dat ze hem zo vaak moet missen. Maar voor ons blijft ze thuis. Mama heeft altijd voor ons fulltime gezorgd. En Hanan is haar persoonlijke assistente. Ze is net een zus van mama. Haar beste vriendin vind ik persoonlijk. Maar mama hoort mij dat niet graag zeggen. 15 jaar geleden is ze haar beste vriendin Tessa kwijt gespeeld. Ze heeft zich verhangen. En al beweerd mama dat ze het een plaats gegeven heeft , is en blijft het toch zeer moeilijk. Een jaar geleden is de mama van Tessa gestorven aan lang slepende ziekte. En ik heb mama echt nooit zo verdrietig gezien. Ze was ontroostbaar. Papa die in Frankrijk zat en het nieuws had vernomen was speciaal overgevlogen naar Aburaïs om mijn moeder te troosten. Samen zijn ze toen naar Amerika overgevlogen. Want mama wilde kost wat kost de begrafenis van de moeder van Tessa bijwonen. En nadien heeft papa een reis geboekt zodat we samen met heel het gezin er samen tussenuit konden gaan. En mama was daar heel gelukkig mee.
Dus dat is ook iets wat ik van droom een attente man.
JE LEEST
Glass killer heel
RomanceVerhaal afkomstig van marokko.nl dat tot heden niet is afgemaakt. Het verhaal gaat over Sophia Al Yasa.