Glass killer heel

Hoofstuk 6

Waar zat je vandaag met jou gedachten ,vroeg Reduan bezorgd aan Seifo".
Hij staarde voor zich uit en keek naar Reduan. "Ik kon mij niet echt concentreren antwoordde hij eerlijk. "Dat heb ik opgemerkt , is alles ok"? "Heeft het te maken met Sophia? Of Rj"?
Seifo schudde zijn hoofd." Ik durf het niet luidop te zeggen Reduan". "Ik ben bang voor wat nog kan komen". "Ik weet geen blijf met mijn emoties en angst". "Dat klinkt ernstig maat". "Wat scheelt er"? "Het is in feite goed nieuws, zuchtte Seifo". Reduan keek niet begrijpend op. "Mijn vrouw is zwanger ,vertelde Seifo". "Ech' waar"? "Seifo dat is fantastisch nieuws". "Ja, dat is het zeker". "Maar de teleurstelling en de pijn kan ik niet meer aan vriend". "Ik ben bang dat het opnieuw zal gebeuren". "Dat is het lot vriend". "Je moet geen bang hebben". "Ik heb met dokter Moulin gebeld". "Volgens hem gaat alles goed". "Wel dat is toch super goed nieuws Seifo". "Je word binnenkort opnieuw papa". "Het is een jongen fluisterde Seifo". Reduan keek verast op. "Weten jullie het geslacht al"?. "Ze heeft het 4 maanden voor mij verzwegen omdat ze bang was mij teleur te stellen". "Kun je u dat voorstellen Reduan dat mijn vrouw denkt dat ze mij zou kunnen teleurstellen". "Ze heeft er geen idee van. Het deed mij pijn gisteren als ze het vertelde". "Seifo, het is geweldig nieuw". 'De eerste risico maanden zijn voorbij zei Reduan zelfzeker". "Hij pakte Seifo vast" . "Dit is geweldig nieuws majesteit". "Een nakomertje".
"Ik wil het zo graag vriend. Ik wil het zo graag herhaalde Seifo en lachte."
Reduan vond het fantastisch. "Ik heb gisteren mijn vrouw laten weten dat ze naar Amerika verhuisd met de kinderen". Reduan merkte dat Seifo er spijt van heeft. "Dat is toch geweldig". "Daar kan ze ook rusten, en ze thuis met de kinderen".
"Nu ze zwanger is heb ik liever dat ze hier blijft tot na de bevalling".
"Seifo breng haar geen stress". Je denkt nu aan jezelf en niet aan haar. "Ik weet wat voor angsten jij hebt vriend". "Je moet ook Noran wat leren loslaten". "Ze is van jou Seifo'.
"Ik moet haar zo vaak missen Reduan". "Na 14 jaar kijk ik er nog steeds naar uit thuis te komen en samen te zijn met mijn vrouw en kinderen te zijn"." Ik besef nu dat iedereen groot word en binnenkort zoals ons Sophia volwassen is". "Dat schrikt mij af". "Sophia baart mij enorm veel zorgen". "Ik vertrouw dat kind". "Ze is te lief voor deze wereld en te naïef". "Ze is 18 jaar en ik wil dat ze nog mijn klein meisje blijft". "Ze is te mooi". "En ik wil niet dat eender welke eikel aan mijn dochter komt". " Ik zou een moord kunnen begaan". Reduan schaterde het uit met de uitspraken van Seifo. "Wel jahh als ze iemand tegenkomt die net zo gek is als haar vader en haar ontvoert naar een wildvreemd land dan zou ik mij ook zorgen maken".
Seifo bekeek zijn vriend zuur aan. "Ik heb Noran niet ontvoerd". Ik heb gewoon willen goed doen". "Ik wilde niet dat ze Tessa op die manier zou ontdekken". "Ik heb een fout begaan". "Ik hield van Noran...toen al". "Oooh meen je dat lachte Reduan, dat wist ik echt niet". Dacht dat je gewoon gestoord was". Seifo stond op. "Met jou valt er niet te praten'. "Ik ga opzoek naar mijn dochter". Mijn schoonmoeder is jarig zie dat je er op tijd bent beviel Seifo en liet een lachende Reduan achter. "Altijd maar voor de spiegel...- Ik schrok mij een hoedje bij het zien van mijn vader midden in mijn kamer. "PAPAAAAA ik kreeg bijna een hartaanval". "Weetje nu nog niet dat je moet kloppen aan de deur en niet zomaar mag binnenvallen". "Mijn kamer is privé terrein".
"Oooh is dat zo merkte hij op". "Zolang je onder mijn dak woont....en dat is nog voor een zeeeeeeeeer lange tijd zal ik hier komen en binnenvallen". Ik slaakte een diepe zucht. "Ik ben geen kind meer pa". Ik legde mijn haarborstel neer. Hij kwam dichter bij en raakte mijn gezicht aan. "Meen je dat nu echt, zei hij plots en dwong mij naar hem te kijken". "Wat is die brol op jou gezicht". "Heb je alweer make up op"? "Wat heb ik jou de laatste keer gezegd????"
" Ik ben 18 jaar papa". "En mama zei dat ik mocht". "Het is oma haar verjaardag". "Ik mag me best mooi maken". Ik zette mij boos neer op mijn bed. Ik voelde mij zo ambetant dat hij in mijn kamer was. Ik hoopte dat hij dat niet in mijn spullen begint te snuffelen. Want hij zou enkele ontdekkingen doen en dat zou betekenen dat minj uren geteld zijn. Ik zag hem rond kijken en dan zijn hand plots naar zijn hoofd. "Neen neen neen dit meen je ook nietriep hij door de kamer. Hij bukte zich naar de grond. Ik pakte mijn hart al vast. Had geen idee wat hij gevonden had als hij mij Louboutin plots in zijn handen had. "NOOIIIITTT wil ik jou zien met deze vreselijke schoenen". "Ben je nu helemaaaaaaaaaaaaal op jou kop gevallen". "Ik heb ze van mama gekregen op mijn 18de verjaardag". "Jou moeder en jij gaan mij nog gek maken". "Je weet dat ik er een hekel aan heb". "Mama draagt ze toch altijd". "En oma trouwens ook". "En ik heb erop leren lopen papa". "Ze voelen aan als pantoffels". Ik stond op en nam ze af. "Het is een cadeau van mama". "Het zijn mijn juweeltjes". "Ze zijn mij enorm dierbaar". "Goed, ik begrijp dat je blij bent met deze goedkope schoenen". "Kader ze in". "Hang het ergens op zodat je ze steeds kan bewonderen". "Maar ze dragen over mijn lijk". PAPAAAAA"!!! "Niets te papa". "Je hebt mij zeer goed verstaan Sophia". "Geen gemaar, geen gezaag". "En durf niet bij jou mama gaan klagen". OOOOh nu nog mooier merkte ik op. "Je weet dat als ik bij mama ga klagen je op jou donder krijgt". Seifo, kon zijn oren niet geloven wat zijn dochter net beweerde. "Het is niet eerlijk papa". "Ik ben geen kind meer". "Dat ben je nog wel Sophia". "Haal die viezigheid van jou gezicht en durf niet met een kort kleedje af te kopen op dat feestje". Ik stond boos op. "Ik ga nu naar mama". "Het is gewoon niet eerlijk". Ik moest er bijna om huilen. "Sluit mij dan ook ineens op". "Het is oma's feest en jij komt mijn humeur verpesten". "Ik duld geen tegenspraak jonge dame en vooral geen grote mond". Ik kon mijn tranen niet inhouden. Ik voelde mij zo boos op hem. Ik kom niet naar het feestje. Ik heb er geen zin meer in. Goed dan blijf je maar op je kamer riep hij mij toe. "Dat zal ik ook". "Leg jij dan aan mama uit waarom". Ik wist dat ik hem zeer boos maakte. Hij begon met zijn vinger te wijzen." Durf mama niet stressen heb je mij verstaan". Wie strest wie durfde ik zeggen. "Wie is hier de spelbreker". "Mama heeft mijn jurk cadeau gedaan die ik vandaag zou dragen". "Mami de juwelen". "Mijn schoenen heb ik van mama gekregen, huilde ik". "Het zijn schoenen". "Ik ga niet naar een disco". "Ik ga naar een familiefeest". "Wen eraan papa. Ik ben volwassen nu". Seifo wilde dit helemaal niet aanhoren. "Je bent een kind riep hij door de kamer". "Ik ben geen kind riep ik terug". Gelukkig werd ik gered door mama die plots binnenkwam. Ze fronste onmiddellijk haar wenkbrauwen. Ik hoor jullie roepen tot op het einde van de gang. "Jou dochter denkt dat ze volwassen is geworden". "Heb je haar gezicht gezien"?. "Hoe geplamuurd?" "Die wimpers de lucht in". "En dan deze schoenen"? Mijn mama bracht een hand voor haar mond. Ze kon haar lach niet inhouden. "Ze zijn prachtiggggg, zei mijn moeder menend". "Ze zijn lelijk en gevaarlijk". "En ik wil niet dat mijn dochter ze draagt". "Het is mijn moeders 70ste verjaardag". "Ze is mijn mama's oogappel". "En vandaag wil ik alleen happy faces zien". "Sophia mag vandaag de jurk dragen die ik voor haar gekocht heb". "En de schoenen ook". "Het zijn juweeltjes lieverd". Seifo kon er niet van over. Ik vond het vreemd dat hij in feite zweeg. Normaal is het zijn wil is wet. Vooral als het mij aankomt. Hij kan van die crisissen krijgen of angstaanvallen dat hij niet wil dat ik ouder word. "Trouwens nu we hier toch samen zijn is het misschien een goed idee om ons Sophia het goede nieuws te vertellen is het niet lieverd". Seifo slaakte een diepe zucht. "Jullie gaan mij nog gek maken, zei hij". "Wat nieuws vroeg ik benieuwd"? Vertel het haar maar zei mijn moeder tegen papa." Mama is zwanger, zei hij nu rustig". Ik wist niet wat ik hoorde." Zwanger???" Ze moeten aan mijn gezicht gemerkt hebben dat ik er niet blij om ben. En ik kon mezelf wat aandoen. Want het was in feite fantastisch nieuws. "Ik weet wat je denkt Sophia". "Normaal is nu echt alles ok". "Ik ben al 16 weken ver"." De risico maanden zijn zo goed als voorbij". "Ben je al 5 maanden vroeg ik verbaasd"? Mijn vader trok een gezicht. "Kan je niet tellen, merkte hij op?" "Dat wil gaan studeren in Amerika". Ik dacht diep na en lachte. "Ik heb mij gewoon vergist". Mijn moeder moest er ook om lachen. We wisten dat hij nog boos was omdat hij verloren was in de strijd van de killer heels en de make up. Ik stond op en sprong op mijn vader. Iets wat ik vaak deed als ik jonger was. Hij zag mij niet aankomen. "Als God het wilt krijg je nog een broer die een oogje in het zeil gaat houden". "Een broer echt waar??" Mama knikte. Papa hield mij vast. "Nu wie kan ik hier niet tellen merkte ik grappend op". "Ik kan jullie zoon, moeder zijn". En daar had papa blijkbaar aan zijn gezicht te zien niet aan gedacht. "Yep papa, ik zal 18 jaar, bijna 19 jaar verschillen met mijn broer". Mama schaterde het uit. "Ik ga mij klaarmaken. En jij ook snel zijn Sophia". "We mogen niet te laat komen in de zaal". "Seifo kom je vroeg ze?" Ik kom zo antwoordde hij. Mama verliet de kamer. Ik was bang dat hij toch de schoenen en mijn kleed zou verbieden omdat ik hem zag aarzelen. Hij zette zich neer op de rand van mijn bed." Ik maak mij zorgen om mama, zei hij plots". "Is ze ziek, vroeg ik geschokt?" "Neen, ze is zwanger malle meid". "En ik wil jou niet ongerust maken Sophia". "Als ze deze keer een miskraam krijgt dan hebben we toch nog 3 fantastische kinderen op de wereld gebracht". "Het viel mij steeds op dat papa over mij sprak net of mama van mij zwanger is geweest. Terwijl ik van een andere moeder kom. Dat sierde hem. Dat bewees dat ze eenheid vormden." Mama heeft gelijk papa ze is misschien uit de gevaar zone". "Ik wil niet dat mama naar Amerika verhuisd, zei hij plots". "Hoezo maar gisteren zei je... - Hij liet mij niet uitspreken. "Toen wist ik niet dat ze zwanger is". "Ze heeft het 16 weken verzwegen". "Ze was bang voor een nieuwe tegenslag." "Ze wilde zekerheid dat alles in orde is". "En ik heb de dokter vandaag gezien en gesproken en alles gaat goed". Ik durfde niet vragen hoe het met Amerika zit, maar het leek wel of hij mijn gedachten kon lezen. "We zijn nu april Sophia". "Als alles goed gaat bevalt mama in september". "Mijn idee was dat jullie samen in de maand juli naar L.A zouden verhuizen". "Voor je panikeert. Ik blijf erbij dat je uw studies verder zet in L.A dat staat ook vast". Ook voor RJ"." Alleen wil ik dat jullie wachten tot mama bevallen is". "In augustus kan je gaan met RJ om jou te gaan voorbereiden". "In september ga je een weekje". "En in oktober verhuis je naar daar". "Prima voor mij papa". "Jij gaat mama vertellen dat het jou idee is Sophia". Ik kon mijn oren niet geloven. "Kijk niet zo naar mij Sophia. Als ik het haar zeg komt het over dat ik het haar ontneem". "De waarheid is dat ik er niet in gerust ga zijn". "Ik wil haar aan mijn zijde Sophia". "Ik wil zekerheid dat alles ok is". Ik knikte. "Dat begrijp ik papa". "Je kan erop rekenen". Mijn vader stond op. "Het is geweldig nieuws Sophia". "Het zou mooi zijn". "Nog een kleine Seifo erbij". Ik schudde mijn hoofd. "Rj is mama dat klopt helemaal grapte ik". "Bedankt zei ik nu". Waarvoor vroeg hij bijna emotioneel. Ik haalde mijn schouders op. "Ze maakt ons gelukkig papa". Hij knikte! "ij blijft mijn klein wondertje Sophia". Hij liep naar de deur. Hou mij op de hoogte zei hij en sloot de deur achter zich.