De zomervakantie is gestart. En dat mag nu wel. De laatste 2 maanden is het zwaar geweest met de studies. Ik heb het overleefd. Ben met grote onderscheiding geslaagd. En ben nu klaar voor de volgende stap. Dat is het universiteit. Maar voor we dat gaan doen stuurt mijn vader mij doodleuk op strafkamp. Ik moet gaan werken. Een maandlang. Mami was er fel tegen geweest. Ze verklaarde mijn vader gek. Prinsessen horen niet te werken. Maar mijn pa had daar geen oren naar. Hij beweerde dat ik moest leren dat mensen werken voor hun geld. Prinses of geen prinses, het geld groeit niet als bladeren aan de bomen. Ik had geen flauw idee wat mij en Samar te wachten stond. Haar broer Zeyd stuurt haar ook werken. Samar en ik zijn de beste vriendinnen. En we voelden ons blij en opgelucht dat we samen gaan. Maar we wisten wat ons te wachten staat niet milt zal zijn. Zeyd is bikkelhard. Kent geen genade. Mijn vader is mijn vader soms zonder geweten. En mijn moeder verbloemde alles. Ik mocht mij gelukprijzen dat ik mag werken. Dat ik dingen mag leren vanuit het gewoon mensen leven.
Ook Chemsi , mijn moeders vriendin en vrouw van de koning van Abubarsal vond het een geweldig idee. Volgens Chemsi kon ik van Zeyn Tirra en Annes Baikan veel leren. Zeyn is iemand die zeer bekwaam is met een grote mond vond ik altijd. Als je haar ziet zou je denken dat het een stille en verlegen vrouw is. Maar stille waters diepe gronden. Ik heb altijd met haar gelachen. Maar ik wist dat als papa en Nahayaan haar gesproken hebben dat ze het mij wel eens zeer moeilijk kon maken.
Afscheid nemen van thuis was zwaar. Mama die ondertussen ook hoogzwanger was had het erg moeilijk met mijn vertrek. Papa was zogezegd op zakenreis. Maar ik wist wel beter. Hij kon geen afscheid nemen van mij. Ik reisde met een hele entourage naar Dubai. De thuis stad van Annes Baikan. God weet ik veel wie hij is. Buiten de info dat we al jaren wisten dat hij een zakenpartner is van Zeyn Tirra en haar man Sammy. En dat Annes een oliebaron is en een zeer mysterieus en bekwame man. Mijn vader deed heel veel zaken met Baikan. Maar tot zover dus.
Samar en ik hadden toch wel een beetje privacy. We logeerden niet in een hotel van Zeyn Tirra waar er eerst sprake van was. Maar nadat mijn vader beslist had dat er een hoop lijfwachten en babysitters mee zouden reizen logeren we in één van onze penthouses. We hebben hier ook een paleis waar we vroeger af en toe naartoe kwamen. Maar dat is ondertussen al een poosje geleden. Samar geloofde erin dat we alle vrijheid zouden hebben en dat we avonden kunnen gaan stappen. Maar ik dacht er helemaal anders over. Mijn vader heeft mij niet voor niets naar Dubai gestuurd om tijdens mijn welverdiende vakantie te gaan werken in plaats mij te gaan ontspannen onder een parasol. Ik moest mij gedeisd houden. Dit was een test van mijn vader.
Ik vertrouwde ook niemand van iedereen die meegegaan. Allemaal klikspanen van mijn vader.
"Waar zit jij met uw gedachten, vroeg Samar vrolijk". Ik glimlachte naar haar. "Toch vreselijk dat jij dit ziet als een ontspannende vakantie". "Niet wetend dat we naar een concentratiekamp gaan". " Ben je er bang voor , vroeg Samar uitdagend"? " Ik ben niet bang Samar, ik maak mij alleen maar zorgen". "Je kent Zeyn Tirra niet zoals ik haar ken". Ze is een vriendin van mijn schoonzus antwoorde Samar en van jou moeder". "Ja is dat alles dat je weet vroeg ik"? "Wat moet ik meer weten"? "Maak je geen zorgen we zijn met ons twee". "We gaan plezier maken". "Nieuwe mensen leren kennen". "Nieuwe jongens". Ik fronste mijn wenkbrauwen en schudde mijn hoofd. " Net of je een man deze maand gaat tegenkomen". "Jou broer en mijn vader hebben alles uitgestippeld tot in de kleinste detail". Wacht maar goedgelovige Samar".
"Je doet net of we naar de hel gaan, grapte Samar"? "Kom op relax, we zijn prinsessen ze zijn verplicht ons te behandelen met respect". Ik hoop dat je gelijk hebt zei ik zuchtend.
"Moet ik babysitter spelen, vroeg Annes boos". Hij kon er niet van over. Waar haalt die kreng van Zeyn het uit om die twee snotneuzen te laten komen en uiteindelijk volgende week met haar man met vakantie te gaan". "Ik meen het vader, dat ze haar plan trekt". "Dat is hier geen kindertuin". "En wat willen Nahayaan en Al-Yasa hiermee bereiken". " Ze kunnen die twee niet te baas dus stuur ze maar naar Baikan". " Ik heb mijn handen vol gehad aan alle zever van Zeyn Tirra". " Ik heb mijn werk vader". "Ik wil mij daarop focussen". Annes vader bleef stilzwijgend toekijken. "Ben je uitgeraasd"? "Ik ben razend vader dat er niet mij gecommuniceerd word".
"Wat moeten ze hier komen doen?" " Wat kunnen ze hier "Moet ik voor babysit spelen vroeg, Annes boos?" Hij kon er niet van over. "Hoe kon Zeyn hiermee akkoord gaan?" "Komaan zoon, sprak Badr. Hij hoopte dat zijn zoon nog zou kalmeren.
"Het is zomer weetje". "Dan is het bij ons zeer druk". "Waar haalt die kreng van Tirra het uit, in godsnaam leren"? "De koning maakt zich zorgen over zijn dochter". "Het is een slim meisje, ging zijn vader verder". "In oktober studeert ze ook verder". "Ik begrijp A-Yasa, mijn zoon". "Met jou zus heb je ook afgezien". "Je hebt jou ook zorgen gemaakt". " Je geeft hen gewoon een hele maand zwaar werk". " Ze moeten weten hoe de wereld in werkelijkheid in mekaar zit". "En jij bent daar het levendig bewijs van". Annes schudde zijn hoofd. "Ik bel Zeyn op". "Ik heb geen tijd voor deze bullshit". "Ze zal haar plan moeten trekken". "Ze brengt hier 2 meisjes, domme prinsessen die ik werk moet geven". "En nog eens met respect moet gaan behandelen en letten op elk woord dat ik zeg". "Vergeet het"! "Tirra, moet mij niet in zulke situaties brengen. " Heb het haar al dikwijls laten weten". "En steeds keer op keer laat ik mij vangen door die rat". Annes vader kon zijn lach niet inhouden. " Van één ding ben ik content mijn zoon, dat je nooit getrouwd bent met Tirra." En niet omdat ik haar niet graag heb". "Integendeel, ze is een vrouw naar mijn hart". "Buiten zakenpartners overleven jullie het geen maand samen". "Laat het los mijn zoon". " Leef je leven en leer iemand die kennen die bij jou profiel past". "Iemand waar je na een drukke dag werken bij kan thuiskomen". " Waar begin jij plots over in godsnaam, vroeg Annes kwaad".
"Je hebt er nooit aan toegegeven mijn zoon". "En dat zal je wellicht nooit doen". "Maar ik voel de frustraties, ik voel jou onmacht". "Er is meer dan werken". "Naast jou projecten wil ik dat je nu denkt aan jou toekomst". "Zoek jou een vrouw Annes".
"Jou moeder wil het ook". Annes negeerde zijn vaders praatjes en nam zijn gsm bij de hand, en belde kwaad Zeyn op. "Maar deze hield het gesprek zeer kort". Alles was volgens haar geregeld en ze zou de koning en zijn vrouw niet teleurstellen. En Zeyn's vakantie dat stond volgens haar al maanden vast. En ze was eraan toe. Vloekend had Annes toegelegd.
"Zoon, je maakt jou druk om niets". "Deze week is Zeyn nog aanwezig". "Zij zal hen wel wegwijs maken". "Je zal er geen last van hebben". Het is haar geraden. " Kun je geloven dat ze beweerde aan vakantie toe zijn". "Net of ik liever niet ergens op een strand lig". Annes pakte zijn autosleutels. " Ik ga een eindje rijden".
JE LEEST
Glass killer heel
RomanceVerhaal afkomstig van marokko.nl dat tot heden niet is afgemaakt. Het verhaal gaat over Sophia Al Yasa.