My Unsaid Thoughts

Chapter 5

'"I will love you no matter what. I will not hurt you. I will wait for you." '

'Those words are unforgettable for me. Ito ang mga salitang pinanghahawakan ko. I was hoping that those words could save me until the end.'

'Sana lang talaga we could spent the two remaining years for our high school life in the way na hindi namin pagsisisihan sa huli.'

Nandito na pala kami sa tapat ng school. Masyado nanaman ako nadala sa thoughts ko. I unlock the seatbelt at dahan-dahan akong bumaba ng adventure. Since maaga pa, I decided to read some notes na natulugan ko kagabi. Maaga kasi ako nakatulog kagabi dala ng pagod dahil na rin siguro sa byahe at apat na oras lang naman kami naglibot sa mall.

"English Literature refers to the study of texts from around the world, written in the English language. By studying a degree in English Literature, you will learn how to analyze a multitude of texts and write clearly using several different styles an---" (kringgggg~kringgggg) Ayun nga nagbell na so I put my notebook inside my bag and put some powder in my face. Mainit nanaman kasi sa labas for our flag ceremony. 

I walk outside the room to proceed to the quadrangle kung saan iilan palang din ang estudyante. Malamang sa malamang madami nanaman ang late mamaya. Nasalubong ko bigla si Ian na nagmamadali maglakad dahil malapit na magstart yung flag ceremony. 

'Aba ehh may balak din pala pumasok ang isang ito.'  Malayo palang alam ko na agad na siya na yun. 

'Duh! Ultimo anino nga, alam ko na siya na yun.'  I just smile at him pero tumagos yung tingin niya sa'kin. 'Ehh!? 'Di man lang ako pinansin?' Kumunot bigla yung noo ko kasi napakaseryoso ng mukha niya pero nung malapit na siya saka niya lang ako nakita. Tinaas niya pa yung kilay niya tsaka ngumiti.

'Sege. Teme ne. Kenekeleg ne eke hehehe.' 

Paglagpas niya sa'kin, nakita ko naman si Vier sa likod niya na halatang napilitan nanaman pumasok. Ngumiti ulit ako sa kanya, umaasang papansinin niya ako kasi ngayon lang pumasok ang kupal. I count one, two, three, four... 'Ehh? Pati siya snobber? Anyare sa mga ito?' 

Pumila nalang ako sa court kasi madami na ang nakaayos dun. After the morning routine namin, may konting announcement yung teacher namin. I just stand there at bored na bored na. Gusto ko na bumalik sa room para makalanghap ng aircon HAHAHHA. Napakadami ng sinabi ng teacher namin pero ang naintindihan ko lang 'You may now proceed to your respective classroom.' 

So we are waiting for our turn to go back in our room nang biglang may yumakap sa likod ko. Napatulala nalang ako sa sobrang higpit ng hawak niya habang iniisip ko kung sino yung nakayakap sa'kin. "Zhei! Kumusta ka? Napakaseryoso mo naman, ang aga aga ehh." Yeah, it was Xhavier Claud Fuentes a.k.a. Vier, ang kakambal ni Xhianne Clyde Fuentes a.k.a. Ian. 

I immediately remove his arms around my waist and roll my eyes bago sumunod sa harapan ko dahil babalik na kami sa room. After a few seconds, may umakbay naman sa'kin. And it was Vier again. I stop walking kaya naiwan kami doon sa quadrangle hanggang sa kami nalang ang naiwan doon. Pumunta siya sa harap ko with matching confuse look, trying to figure out what's wrong. Natawa naman ako bigla sa itsura niya. 

'Ok. I lost.' Nagulat naman ako nang bigla rin siyang nagwalk out. 'Luh! Ano toh? Ako naman ang manunuyo?'  I run towards him. Ang bilis niya maglakad! "Hoy Xhavier!" sigaw ko kasi hindi ko siya maabutan sa sobrang bilis niya maglakad. Tumigil naman siya at lumingon sa'kin na nakataas ang isang kilay. 'Ma-attitude ka ghorl?' Ngumiti nalang ako sa kanya with matching puppy eyes. "Wala, hindi mo ako pinapansin." sabi niya sa malungkot na boses. Naawa naman ako so I hug him tightly. "Sorry na." Hindi ko siya pinakawalan until he hug me back. "Ikaw kaya yung hindi namamansin kanina. Dere-deretso ka lang sa paglalakad kanina ehh." pagsusumbong ko na parang bata. Bumitiw siya sa yakap ko, "Huh? Kailan naman kita hindi pinansin?" Sasagot palang sana ako pero "Hoy mga love birds, pumasok na kayo sa classroom. Makita tayo dito ng principal." Sabi ni Sir Fred na may dalang laptop sa isang kamay habang ang isa naman inaayos yung salamin niya na mala-harry potter.