My Sweetness Joy [Complete]

အပိုင်း(၁၇) z&u

"ျပန္ယူသြား မင္းလဲျပန္ေတာ့"

"ဝွါး အား ေညာင္းလိုက္တာ ငါတစ္ေရးေလာက္အိပ္ဦးမယ္။အိပ္ေရးမဝေသးဘူး"

  ဇာနည္ေျပာလိုက္မွ အားရပါးရသန္းကာ အေၾကာေတြပါေလွ်ာ့ေနေသာ ထြဋ္။

"မင္းအိမ္မင္းျပန္အိပ္ကြာ။မင္းအခြက္လဲမျမင္ခ်င္ဘူး"

"သူငယ္ခ်င္းႀကီးကလဲကြာ"

"သားသားေရ ကိုယ့္အိမ္လာတဲ့သူကို ဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ"

  လဒေကာင္ရဲ႕ အသံေသးအသံေၾကာင္နဲ႕‌ေအာ္ဟစ္ေနမႈေၾကာင့္ မီးဖိုခန္းထဲမွ မာမီကလွမ္းဆူသည္။

ေကာင္းက်ိဳးကိုမေပးဘူး။ညီအကိုႏွစ္ေယာက္လုံး။

  "ေရာ့ စားလိုက္ဦး။ဒီတစ္ခါ မင္းေယာကၡထီးႀကီးဆီကယူလာတာ။စာကေတာ့ ညီညီ့ကိုေရးခိုင္းၿပီးပရင့္ျပန္ထုတ္ထားတာ။မူမေနနဲ႕ စားစမ္းပါ။"

  "မစားဘူးကြာ။ငါ့မာမီခ်က္တာပဲစားမယ္။အေမေက်ာ္ၿပီး ေဒြးေတာ္မလြမ္းဘူး။"

   "လာလာခ်ည္ေသး။မင္းမစားရင္ ငါစားမွာေနာ္။"

   "ေနပါဦး။မင္းက အငတ္တိုင္းျပည္ကလာတာလား။"

   "ဟာ ဘာဆိုင္လဲ။မင္းမစားလို႔ ငါစားတာေလ"

    "...."

    "အားးး ဦးဦးလက္ရာကေတာ့ ရွယ္ပဲကြာ။ဒီသားအဖက လက္ရာေတြကgoodတယ္။တီတီေလးပဲ ဘာမွမခ်က္တက္တာ။ အနံ႕နဲ႕တင္ သြားေရက်ေနၿပီ"

     "မာမီေရးး သားသားကဘာစားရမွာလဲဗ်။မာမီတစ္ခုခုသြားလုပ္မယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားတာ ၾကာၿပီေနာ္။"

    "မာမီပူတင္းဖုတ္ေနတာ ရၿပီ ရၿပီ လာစားေတာ့"

    "လာၿပီ"

    ကြၽန္ေတာ္ထမင္းစားခန္းထဲသြားေတာ့ လဒကပါေနာက္ကကပ္လိုက္လာသည္။

  "ေဟ့ေကာင္ မင္းကဘာလာလုပ္တာ ဒါငါ့မာမီက ငါ့အတြက္လုပ္ေပးတာ"

  "ဟင့္ ခ်ယ္ခ်ယ္ျဖဴ ထြဋ္ထြဋ္ေလးကို ေအာ္တယ္"

  "ဟာ ႐ြံစရာေကာင္းလိုက္တာကြာ"

     မာမီကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၿပဳံးၾကည့္ၿပီး

  "လာပါ လာပါ ထြဋ္ထြဋ္ေလးအတြက္လဲပါတာေပါ့။အမ်ားႀကီးစား"