𝒑𝒓𝒐𝒎𝒊𝒔𝒆 | 𝒎𝒂𝒓𝒊𝒄𝒉𝒂𝒕 [✓]

¬two

Yayınlanma Tarihi:
08.12.2020

***

°Yazar°

Genç çocuk eve geldiğinde dönüşüp direk yatağına uzandı. Marinette ile geçirdiği vakit hiç bitmesin istiyordu.

Ona karşı garip duygular besliyordu. Tam olarak aşk diyemezdi ama arkadaştan öteydi. Sadece bunu kabul etmek istemiyordu. Kendisini Uğurböceğini sevmeye o kadar itmişti ki bunu kabul etmiyordu.

Bunları düşünürken uyuyakaldı.

***

Sabah her zamanki rutiniyle kalkıp kahvaltısını yaptı ve okula gitti.

[time skip]

Okul çıkışı Nino'ya sözü vardı, birlikte dondurma yiyeceklerdi.

Birlikte dondurmacıya doğru gittiler. Oraya vardıklarında karşılarında Marinette ve Alya'yı gördüler.

Şans.

°Marinette°

Geldiğimizde karşımızda Adrien'ları görünce birden nefesim kesildi.

Hayır Marinette, Adrien'dan vazgeç artık

"Selam"

Adrien elini sallamıştı bize.

"Selam"

Alya cevaplamıştı. Bense orda yüzümü kapatmaya çalışıyordum utancımdan. Sonrasında dondurma alıp çimenlerin üstüne oturduk.

Sohbet ettik biraz sonra akşama doğru kalktık.

Alya ve Nino önden gitmişlerdi, Adrien ile tek kalmıştım.

"Um.. Marinette, nasılsın?"

"Hı-? Ah, A-adrien evet doğru.. Ben iyiyim sen?"

"Ben de iyiyim.. Her neyse artık eve gitmem lazım biliyorsun babam.."

"Evet evet, sorun değil"

Adrien bana el salladı ve gülümsedi ben de ona el salladım. Arkasını dönüp yürüdü.

O gittikten sonra esnedim. Ben de eve doğru gittim. Hava çok kararmıştı. Biraz fazla beklemiştim galiba dışarda.

Korkmaya başlamıştım. Çok karanlık olduğu için yolu çok iyi görememrye başladım.

Galiba.. kaybolmuştum..

Panik yapmamaya çalıştım. Telefonumu elime aldım ama şarjı bitmişti..

S****r

Bir ara sokaktaydım. Ana caddelerden birine çıkmaya çalıştım ama bir türlü bulamadım yolu. Çok paniklemiştim. Nerdeyse ağlayacaktım.

Artık pes ettiğimi anlayınca çöktüm.

Aklıma Tikki geldi..

Nası unutmuştum.. Çantamı açtığımda Tikki yoktu..? Nasıl yoktu ya? Farkında olmadan çıkmış mıydı çantamdan?

İşte şimdi hiç ümidim kalmamıştı. Ağlamaya başladım.

"Hm?"

Sesi duyduğumda kafamı yukarıya çevirdim. Kara Kedi gelmişti. Şuan ne kadar mutlu olduğumu söyleyemem herhalde.

"Marinette, burda napıyorsun?"

"Ş-şey ben.. Kayboldum"

Bir evin çatısındaydı, çatıdan aşağı indi.

"O zaman seni evine götürelim, di mi?"

"Hm hm!"

Kafamı salladım sonrasında, beni kucağına aldı, ben de ellerimi boynuna bağladım.

Beni evime götürdü. Aslında yanımda kalsın istiyordum ama söylemeye utandım.

Beni bıraktıktan sonra gitti. Ben de telefonumu şarja taktım.

Bikaç dakika sonra açıldı telefonum. Saat baya geçmişti ve Alya doğal olarak beni aramıştı.

Onu geri aradım.

çalıyor...

"Marinette?!"

"Evet Alya.."

"Sen nerelerdesin?!"

"Şey telefonumun şarjı bitmişti bi de kayboldum.."

"Çok endişelendik, iyisin di mi?"

"İyiyim iyiyim.. Size katılamadığım için üzgünüm"

"Sorun değil, bir sonrakine katılırsın"

"Tamam, görüşürüz o zaman"

"Görüşürüz"

Telefonu kapattım ve ödevlerimi yapmaya başladım. Çok sıkılmıştım. Kara Kedi'yle görüşmek istiyordum ama nası yapacağımı bilmiyordum. Fazla utanıyordum..

Yine de denemeye karar verdim. Telefonumu açtım ve Instagram'a girdim.

___________________________________________

-@chatnoir-

@marinettedesigned:

Selam Kedi, aktif
misin?
görüldü

Mari? Evet aktifim

Oh güzel, nasılsın

İyi gibi sen

Ben de iyiym
Şey ben biraz sıkıldım
Gelmek ister misin?

Um olur
Geliyorum bekle
görüldü

___________________________________________

***

Biraz kısa oldu bölüm ama uzun süredit atmadığım için hemen atmak istedim. Bu kitap diğerine göre daha kısa olacak gibi. İyi okumalar <3