¬ten

692 45 26
                                    

Yayınlanma Tarihi:
12.01.2021

***

°Yazar°

Marinette bunu dedikten sonra Kara Kedi'nin yüzü solmuştu. Ten rengi bembeyaz olmuştu. Duyduğu şeyi beklemiyordu. Elinde tuttuğu çiçeği yere düşürdü. Gözleri dolmasına rağmen tuttu. Onun karşıdında güçlü durmak istiyordu.

"A-anladım"

Arkasını dönüp balkona doğru gitti. Evine doğru çubuğu ile gitti. Marinette gidişini izledi. Yaptığını sorguluyordu ama şaşırdığı şey ise bu kadar kolay ikna olmasıydı.

Marinette bu aralar iyi değildi. İlişkilerine zarar vermek yerine bitirmeye karar vermişti. Ailesi ve arkadaşları yüzünden kendisini hayattan soyutlanmış hissetmesi ilişkilerini etkiliyordu, Kara Kedi'ye istemediği şekilde şeyler söylemişti. Bir daha yaşanmaması için bunu yapmaya karar vermişti. Daha iyi hissettiğinde Kara Kedi ile barışacaktı..

belki

***

Gözü dolmuş Kara Kedi evine varınca geri dönüşüp yatağına atladı. Bu sefer ağlamaya başlamıştı.

Annesinin ölümünden sonra ilk defa bu kadar fazla ağlamıştı.

Plagg onu sakinleştirmeye çalışsa bile Adrien kendisine gelememişti.

***

Marinette çok mu üstüne gittiğini düşünüyordu. Onun kalbini kırmak istemiyordu, sadece bir heves gibi gelmişti ona. Adrienla olduğu gibi hissettirmiyordu Kara Kedi ileyken. Belki ayrılmaları daha iyidir diye düşünmüştü. Yerdeki çiçeği alıp masasına koydu. Müzik açıp dinlemeye başladı. Genelde rahatlatıyordu onu. Masasına oturup ödevlerini yapmaya başladı.

[ertesi gün]

Adrien bu sabah farklı biri gibi uyanmıştı. Artık eskisi kadar iyi olmayacaktı kimseye, kendisini ezdirmemeliydi. O güçlüydü. Bunu biliyordu. Bir kız yüzünden bu kadar üzülmemeliydi. Aklına bir plan geldi. Bunun için okulun bitmesini beklemeliydi.

***

Alarmın sesi yine onu sinir etmişti, kimi etmez ki? Eliyle alarmını kapatıp gözlerini açtı. Dün yaşananlar rüya mıydı yoksa gerçek miydi onu düşünüyordu. Hayır, değildi bunu gerçekten yapmıştım.

Derin bir of çekip yatağından kalktı. Tikki ona bakıyordu, üzülme der gibi. Ama olayın acı yanıysa Tikki, Adrien'ın Kara Kedi olduğunu bilmesiydi.

[okulda]

Marinette geç kalmamak için bu sefer koşarak gitmişti. Sınıfa girdiğinde en ummadığı şeylerden biriyle karşılaştı. Kendi sırasında Lila oturuyordu. Alya buna izin mi vermişti? Bana sormadan mı?

°Marinette°

Gördüklerime şaşırsam mı üzülsem mi bilememiştim. En yakın arkadaşım dünyadkai belki en yalancı kişiyle benim yerimde mi oturuyordu?! Sinirle sırama gittim ve elimi masaya çarptım.

"Sıramdan hemen kalk!"

Sesimi duyup yüzünü bana çeviren Lila, aşağılar bir gülümsemeyle bana baktı.

"Burası artık benim yerim"

Benim derken kelimeyi bastırmıştı, daha da sinirlenmiştim. Alya'ya baktım, bana düz bir suratla bakıyordu. Sonrasında kafamı kaldırıp sınıfa baktım, herkes sinirli bir şekilde bana bakıyordu.. Ben napmıştım ki..?

***

Bölüm çok gecikti kusuruma bakmayın :'(

𝒑𝒓𝒐𝒎𝒊𝒔𝒆 | 𝒎𝒂𝒓𝒊𝒄𝒉𝒂𝒕 [✓] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin