𝒑𝒓𝒐𝒎𝒊𝒔𝒆 | 𝒎𝒂𝒓𝒊𝒄𝒉𝒂𝒕 [✓]

¬five

Yayınlanma Tarihi:
21.12.2020

***

°Yazar°

Marinette dönüşüp Eyfel Kulesi'ne gitti. Kara Kedi zaten ordaydı.

"Merhaba Kara Kedi"

Eliyle yüzünü silip Uğurböceğine döndü.

"Hoşgeldin"

"Sen de"

Uğurböceği gidip yanına oturdu.

"Anlat hadi dinliyorum"

"2. defa reddedildim"

"Kim?"

"Tanıyosundur belki.. Marinette"

Uğurböceği tahmin etmişti.

"Ah evet tanıyorum"

"Ben sanmıştım ki.. Yani artık seni unutup ilerleyeciğimi sanmıştım. Olmadı"

"B-ben üzgünüm"

"Hayır sorun değil.."

Ağlamaya başladı Kara Kedi.

"Ben.. Dayanamıyorum artık.. Kendi gündelik hayatımda da yaşadığım çok şey var.. Dayanamıyorum"

Hıçkırmaya başladı. Uğurböceği ona sarılmaya çalıştı.

"Kedi ağlama lütfen"

"B-ben.. Sadece sevilmek istemiştim"

°Marinette°

Kendimi aşırı suçlu hissediyordum. Onun böyle olması benim suçumdu. Kalbim çok acıyordu.

Aklıma bir fikir geldi.

"Kara Kedi şey.. Ben gitmem lazım ama söz veriyorum tekrar buluşucaz"

"T.. tamam ama.. ah her neyse git"

Eliyle git işareti yapmıştı. Yoyomu atıp gittim. Geri dönüşüp hemen telefonumu ele aldım. Kara Kedi'ye mesaj yazdım.

___________________________________________

@marinettedesigned:

Kara Kedi evime gelir misin lütfen?
___________________________________________

Sonrasında beklemeye başladım.

Yaklaşık 2 dakika sonra Kara Kedi geldi. Yanına gittim.

Hemen ona koşup sarıldım

"Özür dilerim.. Çok özür dilerim"

"N-ne için?"

"B-ben.. Kendimi kandırdım. Seni seviyorum hem de her şeyden çok"

Göz yaşları akmaya başlamıştı galiba çünkü kıyafetlerimin ıslandığını hissettim.

Ben de ağlamaya başladım.

"S-söz veriyorum, Kara Kedi. Seni asla yalnız bırakmayacağım. Söz veriyorum"

Umarım sözümü tutabilirdim...

Birlikte balkonda sarılmış ağlıyorduk. En azından tek ağlamıyorduk.

Birlikteydik.