Love In The Absence (Together Series #1)

11

I'M HALFWAY to Antipolo when he called me saying he will go leave after finishing his errands at 1 and I just deal with it.

Dumating ako sa bahay ng ala una y media dahil nagkaroon ng kaunting traffic. Nalipasan narin ako ng gutom kaya muntik pa akong matumba matapos kung magmano kay Papa. Ramdam ko na rin ang gutom kaya ganon siguro.

Kumakain ako habang nag-uusap kami ni Papa. If I were ask what was the best gift for me today is that seeing my father always happy and nothing is euphoric that will surpass that feeling.

Oo, nasabi ko siguro noon na makita ko lang masaya si Papa okay na ako. But seeing him now happy because he's happy to me and Thorn will always been the best  feeling I've ever had.

Simula noong nanligaw sakin si Thorn na dito pa mismo sa bahay nagsimula, sobrang saya ni Papa dahil alam niyang aalagaan ako ni Thorn. He doesn't see Thorn as a hindrance to my goals but he sees him as another light that will give shines in me, that will brighten me more. And for me there's nothing I can wish to have now but their priceless smiles.

Thorn just called me and I answered it. Kakaalis lang daw niya dahil na-delay ng konti ang meeting pero natapos din naman at kumain muna siya.

"Take care hon. I love you." I hang up and my brows creased when someone barged on the gate.

Mukhang nakakaamoy ako ng gulo. Great!

Bumaba ako sa living room para hintayin ang dalawa kong kapatid. Sana naman magpatawad naman sila ng araw dahil kaarawan ko ngayon.

I silently prayed for it.

I have no problem of dealing with Ate Jen, but with Jeza... I see no doubt na magsimula nanaman to ng away pag ramdam niyang talo siya.

Kita ko ang pagsulyap sakin ni Papa na may pag-aalala. Sa ngayon kung pera NA NAMAN ang gusto nila, may maibibigay ako. Pero ang problema ay umaasa nalang sila sa ganoon at gusto ko namang matuto sila. I gave them money last time to start even a small business pero anong nangyari, wala! Ginastos nila...

Nagmano silang dalawa kay Papa at nagsiupuan sa sofa na kaharap namin ni Papa. Nakaupo ako sa single sofa pati si Papa.

Noong una ay maayos ang usapan, binati pa nga ako nila ng 'Happy birthday,' I even thank them for that pero hindi ko alam kung bakit nabaliktad ang lahat at tumaas ang tono ni Jeza na ako nanaman ang pinupuntirya.

"Hey, why you're so triggered? Bibigyan naman kita ng kailangan mo pero wala akong dala ngayon ng ganoong amount." I prolong my tempered cause I've been looking at Papa and I noticed that something is up to him. Matanda na si papa at may dinaramdam na rin.

She's asking me money to pay for her debt pero wala akong dala dahil nasa account ko lahat. Nagwi-withdraw lang ako para sa pangangailangan ko sa unit.

"Bakit ba lagi kayong nagsisigawan na dalawa?" Pumagitna si Papa smin. "Jeza, ikaw ang nakatatanda at may kailangan dapat nagpapakumbaba ka. Lagi nalang kayong nag-aaway simula bata pa kayo." Si Papa habang sapo ang dibdib. Agad ko siyang nilapitan.