Güne her zamanki gibi çalan alarm ile başladım. Alarmı söverek kapattıktan sonra aynı odada kaldığım arkadaşlarımı ( kardeş gibiyiz arkadaş dediğime bakmayın) uyandırdım. Onlarda kalkarken lavaboya girdim ben işlerimi hallederken size biraz hayatımdan bahsedeyim. Ben doğar doğmaz yetimhaneye bırakılmışım nedenini bilmiyorum ama bir insan nedeni her ne olursa olsun bir evladını yetimhaneye bırakmamalı. Beni sadece bir pusetin içine adımı ve soyadımı yazıp kapının önüne bırakmışlar. Genelde arkadaşlarım arasında baya eğlenceli olurum ama tanımadığım insanlara karşı her zaman soğuk olmuşumdur. Arkadaş grubumdan bahsetmek gerekirse 3 kız 2 erkek olarak 5 kişiyiz. Kızlar aynı odada kaldığım Eda ve Pelin. Erkekler ise Kerem ve Deniz onlar benim hayatımda ki tek yakın olduğum erkekler diyebiliriz. Tabii aşırı kıskanç olmalarını da unutmamak lazım. Ben size bunları anlatırken giyinmiş ve aşağıya inmiştik. Genelde yetimhanede kahvaltı yapmıyoruz çünkü yaptıkları yemekler cidden berbat. Buradan beni bırakanlara sesleniyorum bari bırakıyordunuz iyi bir yere bıraksaydınız. Yetimhane ve okul arası 15-20 dakika olduğu için yürüyerek gidiyorduk. Giderken yoldaki börekçiye girip bir kaç şey aldık ve yemeye başladık. Zaten yemeklerimiz bittiğinde de okula varmıştık. Kapıda bizi bekleyen Deniz ve Keremi görmemle gülümsedim ve koşarak Denizin boynuna atladım. O benim bu hallerime alışım olduğu için güldü ve beni tekrar yere bıraktı.
DENİZ: Hadi hadi sınıfa yoksa mefoş bizi haşlıyıcak.
Onun bu dediğine hepimiz gülmüştük. Mefoş bizim müzik hocamızdı adı Mefaret ama biz sınıfça Mefoş deriz. Hoca yaşlı birisiydi sanırım yaşından dolayı bazen baya saçmalaya biliyordu ama bu baya komik oluyordu. Hocayı seviyorum iyi birisi. Biz sınıfa çıkınca herkes yerlerine geçti ben tek başıma ön sırada oturuyorum bunu ben istemiştim. Eda ve Pelinde hemen arkamda onların arkasında ise Kerem ve Deniz oturuyordu. Biz yerlerimize geçince sınıfa hoca ve bir çocuk girdi. Hoca bize bakıp oturun dedikten sonra çocuğa dönüp
MEFOŞ: Evet arkadaşlar yeni sınıf arkadaşınız. Evet kendini tanıtırmısın
ÇOCUK: Merhaba adım Kayra. Ailevi bir sebepten dolayı buraya geldim.
Son cümleyi söylerken bana bakmıştı. Fazla takmadım. Hoca kafasıyla onaylayıp
MEFOŞ: Tamam canım sen Azranın yanına geç otur bende yoklama defterini doldurayaım.
Azra derken parmağıyla beni işaret etmişti. Kayra yanıma gelince benden uzun olduğu için ayağı kalktım ve onun cam kenelarına oturmasını bekledim o oturunca bende oturdum ve dersi dinlemeye başladım.KAYRADAN
2 hafta önce ikizim Azrayı bulmuştuk. Ve yarın onunla aynı okula gidicektim. Şuan ise televizyonun karşısında oturmuş ailecek film izliyiyorduk. Daha çok onlar izliyor ben ise heyecandan ölmekle mesguldum onu çok merak ediyordum. 2 yıl önce bir ikizim olduğunu söylediklerinde hem çok sevinmiş hemde daha önce söylemedikleri için onlara çok kızmıştım ama işin aslını öğrenince ise hemen onu bulmak için işe koyulmuştum.
EMİR: Kayraaaa
KAYRA: Efendim abi
EMİR:Bir saattir sesleniyorum duymuyorsun aslanım, bir şey mi oldu.
KAYRA: Yok abi sadece Azrayı düşünüyordum sence bizi yanında istermi? Acaba güzel mi? Bu zamana kadar tek başına ne yaptı? Bunları düşünüyorum.
TALHA: Bak Kayra sana yalan söylemek istemiyorum. Azra bizi hemen kabul etmiye bilir sonuçta bizi tanımıyor ve bize inanmaya bilir bu çok normal ama biz pes etmiyicez bize güvenmesi için herşeyi yapıcaz. Gerekirse DNA testi yaptırıcağız. Ama kardeşimizi yanımıza alıcağız tamam mı?
KAYRA: Tamam abi.
SELİM: Tamam artık bu kadar yeter yarın okul var hadi yataklara
Babamın son sözü söylemesiyle herkes odalarına çıktı. Bende 1 haftadır yaptığım gibi Azra için ayarladığımız odaya girdim. 1 haftadır burada uyuyordum burada sanki onunla uyuyormuşum gibi hissediyordum ve bu çok güzeldi. Gözlerimi yarın onu görme heyecanı ile kapattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.*******************************
Sabah Özgür abimin beni uyandırması ile kalktım. Bugün Azrayı göreceğimi aklıma gelince hızlı bir şekilde giyinip aşağıya indim. Herkes aşağıya inmiş kahvaltı masasında beni bekliyordu. Bende daha fazla bekletmemek adına masadaki yerime geçtim. Hemen okula gitmek ve Azrayı görmek istediğim için hızlı hızlı yiyordum.
Özgür: Abicim yavaş ye boğulucaksın.
Kayra: Bor şoy olmoz obo yo.
Benim bu halime herkes gülmüştü. Biraz daha atıştırıp ayağı kalktım. Beni Talha abim bırakacaktı. Abiminde kalkmasıyla arabaya binip okula gitmek için yola çıktık. Kalbim ağzımda atıyordu,resmen 17 yıl sonra ilk defa ikizmi görecektim. Okulun önüne geldiğimizde hemen arabadan inip okula bakmaya başladım güzel bir okuldu ama benim önceki okulum kolej olduğu için görünümü daha güzeldi. Ben okula bakmaya devam ederken abim yanıma geldi.
Talha: Acaba bende mi gelsem seninle, onu çok merak ediyorum.
Kayra: Saçmalama abi,gelip ne diyeceksin.
Talha: Tamam tamam git hadi geç kaldın.
Abimin dediği şey ile hemen abim ile vedalaşıp okula girdim. Tabiki de Azra ile aynı sınıftaydık babam konuşup bizim aynı sınıfta olmamızı sağlamıştı. Sınıfın kapısının önüne geldiğimde hocanın da geldiğini gördüm bana gelen yeni öğrenci olup olmadığımı bende kafamı salladım oda anladım dedi ve içereri girdi. Ben de peşinden girdim. Sınıfa kendimi tanıttıktan sonra hoca bana Azranın yanına oturmamı söyledi. Ben Azranın yanına oturacağım için heycandan ölürken Azra ise öylece bana bakıyordu yanına gittiğimde ayağı kalktı. Allah'ım çok tatlıydı boyu bize göre kısaydı ve uzun saçları onu çok tatlı yapıyordu. Ben daha fazla dikkat çekmemek adına cam kenarına oturunca Azrada yanıma oturdu ve dersi dinlemeye başladı. Aslında bende Azrayı izliyicektim ama dikkat çekip aramı bozmak istemiyorum o yüzden bende dersi dinlemeye başladım.AZRADAN
Sonunda dersler bitmişti ve bizde eve gitmek için çantaları toparlıyorduk. Tenefüslerde Kayra ile anlaşmıştık daha doğrusu diğerleri ben yine soğuk kalmıştım. Ama iyi birisi gibiydi kendimi ona yakın hissediyordum. Biz çantaları alıp dışarı çıkarken bir yandan da sohbet ediyorduk.
Deniz: Acaba hafta sonu hep beraber dışarıya mı çıksak hem Kayrada gelir daha iyi tanırız onu.
Denizin dediği şey ile Kayraya baktım oda bana bakıyordu sonra bizimkilere bakıp
Kayra: bilmiyorum bir bizimkilere sormam lazım
Kerem: Tamam kardeşim telefon numaram var sende haber verirsin.
Kayra kafasını olumlu anlamda sallarken bizde çıkışa gelmiştik. Kapının önünde siyah bir araba vardı Kayra bizle vedalaşıp arabaya doğru gitmeye başladı. Arabadan 23-24 yaşlarında bir adam indi sanırım abisiydi adam bakışlarını buraya çevirdi ve bana baktı. Ben ona anlamsızca bakarken o sanki özlemle bakıyordu bu hallerine anlam veremiyordum bugün teneffüslerde Kayrada da aynısını görmüştüm ama çok takmamıştım şimdi bu adamda böyle bakınca bir değişik hissettim. Adam hala bana bakarken Kayra yanına gitti ve birşeyler söyledi adam sanki transtan çıkmış gibi kendine geldi ve arabaya binip gittiler. Bizde daha fazla oyalanmadan dağıldık zaten. Yetimhaneye gelir gelmez ders çalışıp yatağa uzandım ve bugün Kayra ve abisinin neden bana öyle baktığını düşünerek uykuya daldım.YAZARDAN
Arkadaşlar bölüm nasıl olmuşYorum yapmayı unutmayın lütfen
Hikaye hakkında istediğiniz şeyler varsa lütfen yazın
Biliyorum bölüm kısa oldu ama diğer bölümler daha uzun olacak
Sizi seviyorum kendinize iyi bakın görüşmek üzere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLERİM
ChickLitDoğar doğmaz yetimhaneye bırakılan bir kız Ve varlığını öğrendikleri andan beri onu arayan abileri ve ikizi bakalım abileri ve ikizi onu bulabilecekler mı? Ve en önemlisi o abilerini ve ikizini yanında istiyecek mı?