To be whole again ~hyunlix~ ✓

5

Felix

Eve geldiğimiz de Minho beni kucağına almış ve eve taşımıştı. Koltuğa bırakıp odadan çıkmak için arkasını döndüğün de elini tuttum.
"Gitme..."
"Felix bebeğim evdeyiz... artık korkma lütfen.."
"Ama onlar.."

Minho diz çöküp ellerimi tuttu.
"Jisung kardeşin... Hyunjin ise arkadaşın... yeni tanıştınız ama ona güvenebilirsin Felix.."
"Biliyorum... zaten onlardan korkmuyorum ki..."
"Neyden korkuyorsun?"

"Arada... boynumda sanki nefeslerini hissediyorum..." Minho kollarını bana sardı ardından çekildi. "Korkma hepsi geçecek... ben yanındayım, Jisung yanında ve Hyunjin... o da yanımızda, sana yardım etmek için elinden gelen her şeyi yapacak."

Başımı salladım ve gülümsedim. O da gülümseyip odadan çıktığın da derin bir nefes aldım.
İyi olacaktım, olmak zorundaydım.
Bu kadar insan benim için kendini heba ederken asla onların yüzünü kara çıkaramazdım.

"Felix?"
Birisinin bana seslenmesi ile yerimden sıçramış ve kapıya bakmıştım.
Hyunjin elindeki yemek paketi ile benim cevap vermemi beklerken hızla başımı salladım.

"Gelsene Hyung.."
Odaya girerken kaşlarını çatmış ve önümdeki sehpaya paketi koyarken bana baktı.
"Hyung da nerden çıktı?"
"Ah şey doktorum mı demeliydim? Özür dilerim bilemedim."

Gözlerini devirip üstünde ki gömleğin kollarını sıvadı ve bana döndü.
"Ne Hyung.. ne de Doktorum.. biz arkadaşız artık? Hyunjin demelisin bana."

Başımı salladığımda bana kocaman gülümseyip önündeki karton paketten bir hamburger çıkarıp pakedini açtı ve elime verdi.
"Şimdi güzelce hamburgerini ye... ilaçlarını iç... sonra uyu ve dinlen."

Hamburgerden bir ısırık aldığım da Hyunjin'in uzattığı içeceğimi elime alıp pipeti dudaklarıma götürdüm.
"Ah şeftalili ice tea... en sevdiğim..."
"Bende çok severim.."
Ona gülümsedim ve hamburgerimi bitirip boş kağıdı masanın üzerine bıraktım.

Hyunjin hızla ayaklanıp odadan çıktı bir iki dakika sonra elinde bir poşet ve bir bardak su ile girdiğin de gülümsedim. Benim için böyle koşturması çok güzeldi. Poşeti getirip bütün ilaç kutularını koltuğa döktü.

Hepsine göz atarken aynı zamanda da alerjim olup olmadığını soruyordu.
"Hayır hiç birisine alerjim yok.. artık ilaçları verir misin? Çok uykum geldi." Hyunjin hızla başını sallamış ve bir kaç hap vermişti.

"Her ihtimale karşı seni sürekli kontrol edeceğim gece ama olurda ağrın olursa hiç çekinmeden bize söyle sana iğne yaparım." Başımı salladığım da yanımdan kalkmış ve tv kumandasını elime verip odanın ışığı kapayıp odan çıkmıştı.

Televizyon da TLC açıp çıkan program şansıma en sevdiğim programdı. Ölümün bin türlü hali.. bunda  ölmesi gereken insanların ölümünden bahsediyorlardı minik minik bölümü vardı keşke daha uzun olsa.

Onu izlerken başımı yastığa koydum ve 1 ay sonra ilk defa kendimi huzurlu bir uykuya teslim ettim.

Minho

Felix'i kontrol ettikten sonra odasından çıkmıştım.
"İyi gibi... ateşi de yok bizde uyuyalım biraz.."
"Ben uyanık kalacağım siz uyuyun Jisung ile."
"Hyunjin seninde uyuman lazım.. çok yoruldun kaç gündür.."

Hyunjin omuz silkmiş ve balkona çıkmıştı.
Jisung ardından giderken bende üç kupaya bitki çayı koyup peşlerinden çıktım.
"Alın bakalım."

Hepsi bardaklarını alınca sandalyeye oturdum.
Çayımı yudumlrken gözlerimi Hyunjin'e diktim.
"Hyunjin... çok saol Felix'e o kadar çok yardımın dokunuyor ki."
Hyunjin utançla gülümsedi.

"Aslında pek bir şey yapmadım."
"Nasıl yapmadın ya? Changbin muayene edecek diye kucağımdan inmedi sen söyleyince direk indi."
Hyunjin başını dizlerine gömdü.

Ona gülümsedim bir şeyleri anlamamak mümkün değildi elbette ama bir şey söylemek içinde henüz çok erkendi..

"Tamam zorlamayacağım seni.. ama çok saol cidden... ve Felix umarım bir an önce eski haline döner."
Hyunjin başını kaldırıp gülümsedi.
"Ben onu eskisinden daha iyi edeceğim sana söz veriyorum."

Sizi seviyorum ve sizin için bölüm yazmak benim için onur verici 💖

Notcuk: An itibari ile bu hikayeyi minific"e çevirdiğimi ilan ediyorum yazarı öpebilirsiniz🥺👉🏻👈🏻💙