LAVİNYA

7.BÖLÜM "ACI"

Herkese selamlar :)

Nasılsınız ? Umarım iyisinizdir..

Bölüme geçmeden önce bir şey söylemek istiyorum. Kitabımız 1K oldu. Hepinize çok ama çok teşekkür ederim. Nice 10K 'lara nice 100K'lara🙏

Hemen bölüme geçelim o zaman . Oy ve yorumları unutmuyoruz !

Keyifli okumalar💖

*****

Bir süre sonra öksürüğüm yavaşlamaya, gözlerim kapanmaya başladı.

Her yer karanlık..

Abim nerede ? Abicim neredesin ? Ben geldim..

Birisinin telefonu çalıyordu.

Öbür dünyada bile huzur yok yemin ederim ! Telefonu parçalamak istiyordum şuan, ama gözlerimi dahi açamıyordum. Telefon sesi bir anda kesildi ve birisinin sesi kulağımda yankılanmaya başladı.

"Ateşi çıktı hemen doktor çağırın !"

"BEN NE DİYORSAM ONU YAPIN LAN!" Sesler gitgide boğuklaşıyordu.

Eğer şimdi gözlerimi açamazsam bir daha hiç açamayacakmış gibi hissediyordum. Hadi Lavi, hadi kızım yaparsın sen. Birkaç denemenin ardından açabilmiştim gözlerimi.

Ama açmamla kapatmam bir oldu. Bulunduğum Oda fazla aydınlıktı. Gözlerim kamaşmıştı.

Kendimin bile duyamadığı bir sesle konuşmaya çalıştım.

"Perdeleri kapatın." Diyebilmiştim sessizce.

Hemen yanıma birisi gelmişti daha doğrusu ; alnıma elini koymasıyla anlamıştım geldiğini.

Bütün kemiklerim kırılmışçasına ağrıyordu. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Bu yüzden biraz daha dinlenmeye karar verdim.

******

Yanıma gelenin gölgesine dayanarak tekrar açmaya çalıştım gözlerimi. Bu sefer kapatmadım, sadece birkaç kez kırpıştırdım.

"Sonunda uyanabildin bende kış uykusuna yattın sandım."

"Haha ! ne kadar komiksin sen öyle !" dedim uyuz olarak . Koltuğa oturdu , bende yattığım için onu göremiyordum. Azda olsa yerimde doğruldum ve söze direkt girdim.

" Can yeter artık yaa eve gitsek daha i.."

Yüzüne baktığımda kaskatı kesildim ,afalladım, şaşırdım ve çok kızdım.

" Can mı ? Bak bu da iyiymiş." Bu oydu .

Bu mafya bozuntusuydu.

Ve direkt ciddileşti.

"Kızım sen hayatımda gördüğüm en aptal kızsın." Allah'ım sana geliyorum !

" Hayırdır kızım falan ayrıca aptal olan sensin." Hemen kaşlarını çattı. Ve onun konuşmasına fırsat vermeden ben tekrar söze girdim.

" Beni rahat bırakacaksın , senin istediğin ben değilim . Ben sana hiçbir şey yapmadım. Derdin kiminle ise git onunla hallet." Arkasına yaslanarak sırıtmaya başladı.

"Nereden senin bu özgüven ?"

Ebenden dememek için kendimi zor tuttum.

"Seninki neredense benimki de oradan." Ellerimi göğsümde birleştirdim ve aklıma gelen şey ile tekrar ona doğru döndüm.