The Nest - Book 1: Querencia

Chapter 8

Volo Esse Grandis

Πέρασαν μερικές μέρες από την πρώτη φορά της Άλις στο Άβαλον. Μετά την εγγραφή της στο γραφείο της διεύθυνσης, υπό την παρουσία των αντιπαθητικών γραφειοκρατών πλην των φίλων του συνεργάτη της, οι οποίοι αποδείχθηκε ότι είχαν φύγει για κάποιες μέρες, τα πράγματα κυλούσαν πολύ πιο ομαλά. Έμαθε ότι μετά την καταβολή της αίτησής της, θα ακολουθούσαν τρεις δοκιμαστικοί μήνες μέχρι να αποφασίσει αν ήθελε να μείνει στη Λέσχη. Ο Μέιναρντ της είχε πει επίσης ότι θα προπονούνταν μαζί αυτούς τους τρεις μήνες, με τους εκπαιδευτές του, και ότι ήταν επιτέλους ώρα να τους γνωρίσει.

Παράλληλα, η γυναίκα συνειδητοποίησε ότι όλοι στο Άβαλον είχαν κάποιο ταλέντο, το οποίο τους εξασφάλιζε μια καλύτερη πιθανότητα να πάρουν κάποια σημαντική δουλειά. Υπήρχαν κάπως συνηθισμένα ταλέντα σε όλη τη λέσχη, όπως ο Σεμπάστιαν Ρόι και οι τρεις γιοί του, ο Λουί, ο Μαλάζ και ο Χαβιέ, που ήταν μαέστρος και μουσικοί, αντίστοιχα. Υπήρχαν όμως και πολλά ασυνήθηστα και περίεργα ταλέντα: ο Σκάιλερ Μπόμπινς ήταν πυροτεχνουργός, ο Ούνελ Τέι έφτιαχνε ψηφιδωτά και τσαγιερό από πορσελάνη, οι αδερφές Ήλεν αερόστατα και ο Ρόκκο Μπάιρελ πούρα με εκλεκτά καπνά που καλλιεργούσε ο ίδιος. Από την άλλη, ο Έλμερ Ζάκερμαν και ο Λέννοξ Ντελάνο μπορούσαν να μιλάνε ώρες ατελείωτες για τα αγαπημένα τους έντομα, ενώ Γκάνον και η Νίνα Σάιλο είχαν ολόκληρο εργαστήριο στο οποίο ξημεροβραδιάζονταν, κάνοντας πειράματα με αμφεταμίνες και βαρβιτουρικά.

Βλέποντας όλους αυτούς και τα περίεργά τους ταλέντα, ένιωθε άχρηστη. Μέχρι και ο Μέιναρντ, αν και δεν το παραδεχόταν για να μη τη ντροπιάσει, είχε κλίση σε διάφορα πράγματα. Η Άλις τον είχε δει να επισκευάζει επιδέξια το παπούτσι του μόνο με μια τσιμπίδα και δύο παραμάνες, να εκπαιδεύει το σκύλο σχεδόν στρατιωτικά και να σκίζεται στη γυμναστική κάθε μέρα. Ένιωθε κατώτερη από αυτόν και από όλους. Δεν είχε τίποτα το ξεχωριστό...μονάχα διάβαζε βιβλία, ήξερε να φτιάχνει χάρτες και να κάνει καλά παζάρια. Τίποτα παραπάνω.

 Οι μέρες περνούσαν και, ένα πρωί, ο Μέιναρντ ξύπνησε την Άλις μες τα άγρια χαράματα.

"Σήκω."

"Τί,... γιατί;"

"Έχουμε προπόνηση..."

"Είναι τέσσερις το πρωί!"

Ο Μέιναρντ της έσκασε μισή σφαλιάρα στο κεφάλι και είπε. "Πάντα σηκωνόμαστε πριν τον ήλιο. Σήκω."