5 . Bölüm

26 3 0
                                    

Sabah erkenden kalkıp okul için hazırlandım ilk okul günümdu ama heyecanlı deildim dolaptan okul formamı aldım ve giydim kumas şort etek ve beyaz lacos okulun hirkasini giymiycektim cidden çok kötüydü zevksizler makyaj yapmadim sevmiyordum mutfağa indim kahvaltimi yaptim ve evden çıkıp servisi bekledim irmakda servisle gidiyordu beraber servisi beklemeye başladık servis geldiğinde irmagin arkadaslarndan cem bizim için arkada yer ayirmis gidip oraya oturduk cem bana sınıfımi sordu bende ona bakıp " bilmiyorum okulu görmek için bile gitmedim kayidimi babam yaptırmıştı " dedigimde " okul güzel seversin ama biraz dikkatli olman lazim " dedi ne alaka şimdi başımı salladim okulun önüne gelmiştik devlet okulunun aynısı biraz daha görkemli hali  iyki irmakla tanistim okulda arkadaşım oldu en azından ırmak " iki yıl katlan şu okula sonra gidicez zaten " dedi gulumseyip " lise hayatı indir ya " dedim başını salladı irmagi gören bi kac kisi ona el salladı bizde o tarafa gittik müdür geleneksel konusmasini yaptı ve herkesi sınıfa gönderdi sonra ben müdürün odasına gidip sınıfımi öğrendim 11-A sınıfı üçüncü katta okulun içi baya iydi görkemli falan sınıfımi buldum kapıyı çalıp içeri girdim kısa boylu hafif tombul bi ogretmen vardı " gec " dedi sinifa biraz bakindim burak elini kaldırdı yanına oturdum ben oturunca hoca beni işaret ederek " tanıt kendini " dedi ayağa kaklmadim " adım basak izmirden geliyorum " dedim ve sustum kapı açıldı mert geldi ne şans ama karşı komşumuz ve sınıf arkadaşım buraga dönüp " neden beni hep uyariyosun" dedim " öyle gerek " dedi hoca bize bakip " dışarı çıkalım mi rahatsız olmayın " dedi burak ona dil çıkardi  ben bu haline güldüm sonunda zil çaldı buraga beni irmagin yanına götürmesi için yalvardim resmen gittik 11 - D sinifindaydi beni oraya bırakıp kenfi gitti irmak beni yanına çağırdı tam yanına giderken biri beni kolumdan tutup kendine çekti ırmak " onu hemen bırak Furkan " dedi adını Furkan olarak ogrendigim cocuk " yeni kız çok tatlı ama " dedi eli gevseyince erkekligne bi tekme attim o yerde acıyla kivranirken ben sınıftan çıktım ırmak arkamdan geldi onu gonderip kendi sınıfıma gittim burak elimden tutup " Asabi bir kiz " diyip güldü ben naptigni anlamaya çalışıyordum " güzel tekme tam isabet " dedi hadi canım beni nasıl gördü ? " ama uyariyim zararlı düşmanlarin oluyo " dedi bu cocuk beni uyarmak için dünyaya gelmiş kesin ben sınıftan çıktım tuvalete gitmem lazımdı biri ağzımı kapatıp beni sürüklemeye başladı beni okulun deposuna getirdi arkami döndüğümde bir adet mert çıktı karşıma tam bagircakken ağzımı kapatıp " intikam için biraz gec kaldık sanırım " dedi beni oraya kilitledi ve gittik benim karanlık fobim var küçük yaslarda başlamış ne zaman karanlık olsa bi köşeye oturup birseyler sayiklardim saatler geçti hala gelmedi bagiramiyorumda sesim cikmiyo ağlıyordum sonunda biri kapıyı açtı beni buraya tikan mert bey geldi ışığı görünce biraz daha öyle kalıp sonradan kendime geldim o hala bana bakıyordu ayağa kalktım onu itip " sen sen igrenc bi pisliksin intikammis zavallı böyle intikam mi alınır " dedim ve ordan koşarak uzaklastim beni ilk kez biri öyle gördü ve bana acidi bana aciyan herkesten nefret ederdim mert de bunların arasına girdi telefonu çıkardım sarjim bitmiş evin adresini bilmiyordum yürüyerek gitmeye basladim bardaktan bosalircasina yağmur yağıyordu usuyodum da bugün olanları düşündüm ondan intikam alicaktim karanlık fobimi nasıl öğrendi ya  kaybolmuştum hah ne güzel bi bu eksikti karşıdan bi araba gelip önüme durdu biri arabadan indi burakmis " sen aklını mi kaçırdın kac saattir seni arıyoruz " die bagirdi gidip ona sarıldım aglamaya başladım şaşırdı sonra o da bana sarıldı arabasına bindirip ısıtıciyi açtı bana su uzatti iki üç yudum içip kapattım bana bakip " sana bisey yapmadi dimi " die sordu hayir anlamında başımı salladim " şimdi seni eve goturyorum yarim bana anlat " dedi arabayi çalıştırdı burak guvendigim tek kişiydi anlatmaya başladım " babam küçükken beni hep cezalandırmak için bodrum kata kilitlerdi bir gün boyunca orda kaldırdım bu yüzden karanlık bir yer olunca kendimi bi köşeye atıp sayiklamaya başlarım " dedim bana bakip " ve mert seni karanliga kapattı " dedi nerden biliyordu ki evet dedim " sana kaç defa dikkat et kendine dedim " dedi nerden bilebilirdim ki böyle bise yapabileceğni  tekrar konuşmaya başladı " bu daha ne ki daha neler yapcak kim bilir " dedi ona dönüp " o bunları yaparken benim elim armut toplamiycak " dedim o sırada evin önüne gelmiştik benle eve kadar geldi sarıldı " bak minigim senden hoslandigim falan yok sadece ölen kardesime çok benziyosun onu koruyamadim seni koruyum " dedi kardeşi ölmüş muydu saçlarımdan öpüp gitti ona el salladim eve girdim annem ağlıyordu yanına gidip ona sarıldım serisi kacirdigmi kayboldugmu falan anlattim o da koluma evin adresini yazıp yarına ezberlencek dedi onu öpüp yukarı çıktım yorulmustum odama gidip duş aldım ve uyudum gözlerimi açtığımda saat 05:00 di tekrar uyumadim uykum yoktu dün olanlari düşündüm mert ve Furkan off ilk günüm ne hareketli gecti öyle ben bunları düşünürken okul saattim gelmiş yavaş yavaş hazırlandım kahvaltimi yaptim ve evden çıkdim bugün uslu bi kiz olup kimseyle ugrasmiycaktim ve dedigmi yaptım okul bitene kadar uyudum arada burak kafama vurdu ama yinede tamamen uyuyarak geçirdim burak beni eve bıraktı telefondan ekini aradım herseyi ona anlattim ondan intikam almak için bana yardım edicek anlardi bu işlerden.


Meraba arkadaşlar bundan sonra asıl hikaye başlıyor umarım beğenirsiniz sizi seviyorum

KARANLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin