BLUEBERRY KISSES

HISTORY

Arkadaşlar bilmeyenler için söyleyeyim,Flashback geçmişi anlatıyor.Yani geçmişi hatırlamak gibi. (Multimedia'da Justin var )

Ezra yavaş bir hareketle yanıma geldi.Elmacık kemiklerimin parlamasına sebep olan gözyaşlarımı sildi ve konuşmaya başladı:

-Ben...ben çok özür dilerim,Mia.Seni üzmek istemedim.Yemin ederim.Hiçbir zaman seni üzmek istemedim.

-Ezra?

-Söyle,Mia.

-Ben bunu anneme nasıl anlatacağım?  Ya o da herkes gibi benden nefret ederse ? Ya o da beni tek başıma ve kaldıramayacağım yüklerin altında bırakırsa? Ben...ben çok yoruldum,Ezra.Yargılanmaktan,başka biri gibi davranmaktan çok yoruldum.Ben de seni üzmek istemiyorum. Kimseyi üzmek istemiyorum.Ama ne yapabilirim ? Ben buyum.Anormal,uyumsuz...Bu benim işte.Sırf başkalarını mutlu etmek için hayatımı bir yalan üzerine kuramam.Senden özür dilerim.Lütfen beni anla.Bir bataklıktayım ve çıkmaya çalıştıkça daha da batıyorum.

Bana biraz daha yaklaşarak, beni her zaman huzurlu hissettiren kollarının altına aldı.Sarı saçlarımdan bir tutamını kulağımın  arkasına yerleştirirken konuştu :

-Mia,eminim ki annen seni anlayacaktır.Anneler kızsa da, bağırsa da çocuklarını hep severler. Bunu sende biliyorsun.Ve sen bana bir baksana.Kim nefret ediyor senden ? Bir avuç aptaldan başka kim? Benim her zaman yanında olduğumu bilmiyor musun,sen? Eğer bilmiyorsan söyleyeyim;  Ben her zaman senin yanındayım,ne olursa olsun,ne kadar zaman geçerse geçsin.Seni her zaman seveceğim.Bazen bir aşık olarak,bazen bir arkadaş.Sen hiçbir zaman yalnız olmayacaksın.

Üşüdüğümü anladığında beni bahçeden çıkartıp hızla odama getirdi.Neyse ki annemler görmemişti. Beni yavaşça yatağıma yatırdı.Üstümü örttü ve saçlarımı okşarken devam etti:

-Sen anormal yada uyumsuz değilsin.Kimse senden hayatını bir yalan üzerine kurmanı isteyemez.Sen söylenenleri duymadan sadece bildiğini ve seni iyi hissettireni yap.Mutlu ol.En azından sen sahte değilsin,Mia. Sen sadece kendinsin.Ve bu,beni kendine daha çok aşık etmeni sağlıyor.Şimdi sadece uyu,dinlen.Uyku en iyi kaçış yoludur.Kısa bir süreliğine de olsa seni yatıştırır.Ben şimdi gitmeliyim.Ama ihtiyacın olursa saat kaç olursa olsun ara.Sakın çekinme.Hiçbir şey senden önemli değil.Uykum bile.

Sözlerini bitirince bana baktı,gülümsedi.Daha sonra odamın kapısının önüne geldiğinde duyabileceği bir şekilde fısıldadım:

-Teşekkür ederim,Ezra.Sen sahip olduğum en nadir,en mükemmel şeylerden birisin.Sana sahip olduğum için çok şanslıyım.Beni hiç bırakma.Sana ihtiyacım var.

Tekrar gülümsedi :

-Merak etme.Sen istesen de seni bırakmam.

Sözlerini bitirince odadan çıktı.

                ********

Sabah olduğunda giyindim,makyajımı yaptım.Saçımı da tarayıp kahvaltı etmek için aşağı indim.Annem benden önce kalkmıştı. Hatta kahvaltıyı bile hazırlamıştı.Annemin yanağına küçük bir buse kondurup masaya oturdum.O da karşıma oturdu ve bakımlı ellerini masaya koyarak konuştu :

-Mia?

-Efendim anne ?

-Hayatın boyunca hiç yaptıklarını sorgulamadım.Ama bu iş çok uzadı.Aklıma olamayacak,belki de olmasını istemediğim şeyler geliyor.Artık buna bir son vermeni istiyorum.Şimdi bana Ezra'yla neden ayrıldığınızı anlat.Anlatmazsan başka yollardan ben öğrenirim.Ama o zaman tavrım daha farklı olur.