Bölüm 5

67 42 173
                                    


''Geçmişim,ruhumda izini taşıdığım bir yara...''

GÜNÜMÜZ

Sahi neydi bu şimdi?

Sanki benim hakkımda atıp tutan değilmiş,hisselerimi elimden alan değilmiş gibi nereden çıktı ki bu sarılma. Düşüncelerden sıyrılıp hemen geriye doğru çekildim.

''Neden Emre?''

''Ne neden Lavin?''

''Benden nefret etmiyor musun? neden bir iyi olup bir kötü oluyorsun?''

''Bak beni yanlış anlama ben sadece düşündüm ve senin üzerine fazla geldiğimi düşündüm.''

''Neden üzülünce sen her insana sarılıyor musun yada üzüldüğün her insan aciz mi?''

''Ne alaka''

''Bak Emre beni o etrafında gördüğün kızlara benzetme özür dilemeni gerektirecek hiçbir sebep yok,erdemli olmanda güzel bir şey bunu hiç olmamış gibi yapalım lütfen ve beni yalnız bırak olur mu?''

Hiç bir şey demeden odadan çıktı.Kafam karma karışıktı ne oluyordu şimdi neden kokusu bana bu kadar tanıdık gelmişti ki en iyisi eve gitmekti.Çantamı aldığım gibi odadan çıkacakken pınar beni durdurdu.

''Eylül Lavin hanım kusura bakmayın imza atmanız gereken dosyalar var.''

''Tamam yarın atsam olur mu çünkü şuan çok acil çıkmam gerek bu oda beni boğuyor.''

''Olur olur sıkıntı yok dilerseniz odanızı değiştirelim.''

''Hayır değiştirmeyin lütfen sadece Emre bey beni sorarsa çıktığımı söyleyin olur mu ?''

''Tabi Eylül hanım siz merak etmeyin.''

Asansöre doğru yürümeye başladığım sırada telefonum çaldı,arayan halamdı hemen telefonu açıp kulağıma götürdüm.

''Alo halacım?''

''Alo Lavin kızım ne yapıyorsun?''

''Asansördeyim halacım birazdan eve geleceğim.''

''Tamam kızım evde görüşürüz.''

''Görüşürüz halacım'' dedim ve telefonu kapattım yaklaşık yarım saatlik yolculuktan sonra şoför beni eve getirdi.

Halam ile çok güzel bir akşam yemeği yedikten sonra ben odama çıktım, sıcak bir duşun ardından yatağıma oturdum,şu son günlerde sürekli oturduğum için mi bilemiyorum hiçbir şey yapmadığım halde çok yorulmuştum hemen telefonumun alarmını kurup kendimi yatağıma atıp uyudum.


Emre'nin Ağzından..

Hani derler ya kimi çok sakınırsan Rabbim onu elinden alır diye çok doğru aslında. 

Yıllar sonra ilk defa görmüştüm sevdamı ne diyecektim ki Eylül  ben senin unutuğun seni aldatan bir pisliğim beni tekrar hatırla diye mi?

Beni Eylül dışında herkes tanıyor ama Eylül dışında kimseye görünmemem gerek. 

Aslında güzel giden bu ilişkiyi mahveden ben oldum, yakıp yıkan hatta Eylülün kaza geçirmesine sebep olanda..

Eylülün Ailesi vefat ettiği zaman gelmek istedim hatta geldim de uzaktan uzaktan izledim onu, etraftaki herkes simsiyah giyinmiş 2 kız  tutuyordu Eylülü biri Ahu ama diğerini çıkaramıyorum. Anne baba diye bağırıyor çok istiyordum sarılmak geçti demek ama beni hatırlamıyordu bilmiyordu beni sessizce izledim onu her gün..

Bir İz Bırak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin