wings

101 11 8
                                    

02.06.2020

Merhaba yıldızım,

Bugün sana yazdım. Biraz konuştuktan sonra benim olup olmadığımı sordun. Ve ben sonuna kadar inkar ederek konuyu kendime getirdim.

Benim senden nefret ettiğimi hissettiğini, nedenini bilmediğini söyledin. Benden nefret etmediğini söyleyince mutlu olmuştum Orion. Daha sonraysa ağlamama sebep olacak şeyi söyledin; "O benim için yok zaten. Nefretime değmez." Biliyordun. Ben olduğumu sonuna kadar biliyordun ve ben de senin gibi üzüleyim diye yazdın. Bilmemi, seninle aynı kırıklığı hissetmemi istedin. Başardın da. Bense az da olsa akan gözyaşlarımı silip gülümsemeye çalıştım. Ben ağlamak yerine gülen biriydim çünkü. Acılarımı, üzüntülerimi gülerek atmaya çalışırdım. Bunu biliyorsun Orion. Bana onca şeyden sonra neden yazdığımı sordun. Sakindin. Sana yazarken kalbim heyecandan, stresten hızla atarken söylemek istediklerimi üstü kapalı bir şekilde yazmaya başladım Orion.

Yazdıklarımdan sonra bana kızdın. Haklıydın. Kalbimi ne kadar kırsan o kadar haklısın. Neden seninle konuştuğumu ve neden o mesajları attığımı bilmediğini, ama artık dinlemek istemediğini söyledin. Bana bencil olduğumu söyledin. İnsan öldürmüş gibi davrandığımı söyledin. Kendinin bir sürü şeyle uğraştığını ama böyle şeyleri yapmadığını söyledin. Saçmaladığımı söyledin ve engelledin beni. Haklıydın. Dalgaya aldığını hissettim beni. Ama yine haklıydın.

Nedenini bilmiyorum ama ne ağlayabildim ne de gülebildim. Okuduktan sonra ise salakça davrandığımı kabul ettim. Ama ben o an duygu karmaşası yaşamıştım. O an yüzsüz veya rezil olarak etiketlenmem önemli değildi. Çünkü o an ruhum kanatlarını takıp bedenimi terkediyor gibiydi.

Hüzünlü sevgilerimle,

Senin için yok olan Lyra

GONEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin