MİHRİMAH

3.Bölüm

Selllaammmm ballarım. Sizi çooooook özledim. Çok beklettim sizi bunun için özürlerimi kabul buyurun lütfen. Yeni bölümmmm, yeni bir heyecannn.
Bu sefer de Korhanın geçmişinden bahsettim. Yazarken ağladım sevgili okuyucular sizi de baya ağlatıcam. Bunun için sorry 😔
Bol yorum ve oy atmayı tabikide unutmuyoruz 😃

Keyifli Okumalar

14 Şubat , 1998

Kağıttanmış kederi kelimelerin
Boşluğun acısı cümleden ince

Ağacın kederi yapraklarından
Aşklar yerle bir oluyor gazelden önce

Yağmurun kederi mırıldandığı şeyler ahşap
Hanesine bir yetim düşünce

Öleceği zaman hayvanlar gibi İstiyor ya insan..
Saklanacak bir yeri olmalı..
Aşkla, çocukluğa, anneye, şiire ve eksik ölür insan.

Korhan ' ın ağzından

Hayatımı anlamlaştıran, benim cennet kokulum, saç telime bile zarar gelirse benim için dünyaları yakan, benim çaresiz, sürekli ağlayan, kendini benim için feda eden Annemi özlüyordum.

Bedenim büyük bir beklentideydi.

Onu bekliyordum..

Annemi bekliyordum ama gelmiyordu..

Onu özlüyordum ama yoktu yanımda..

Onun güzel kokulu saçlarıyla oynamak istiyordum ama yoktu yanımda..

Onunla sabahlara kadar bahçede koşmak istiyordum ama yoktu yanımda.

Ne zaman geleceksin annem?

Babamla sevgililer günü için restaurantta giden annemin gelmesini bekliyordum. Bedenimi titreten korku, ruhumu ele almıştı.

Biliyordum o adam annemi sevmiyordu , bunu görüyordum. O benim babam olacak insan anneme karşı hiçbir duygu beslemiyordu ama annem ona sırılsıklam aşıktı.

Benim iyi yürekli annem aşkının karşılıksız olduğunu biliyordu buna rağmen o adamı seviyordu. Bense annemin bu davranışından nefret ediyordum.

Babamı sevmiyordum çünkü benim melek yüzlü anneme haketmediği hayatı yaşatıyordu. Zenginlik gözünü kör etmişti, sürekli eve geç gelirdi , başka kadınlarla ilişkileri vardı, sarhoş bir halde eve gelirdi.

Annemi sürekli döverdi ve benim elimden bir şey gelmiyordu. Zavallı , çaresiz, daha annesini bile koruyamayan bir korkaktım.

Kendimden ölesiye nefret ediyordum..

Odamda çaresizce Annemin gelmesini bekliyordum. Onun kokusuyla beraber uyumak istiyordum. Bu hayattan çok şey istemiyordum ki sadece annemin yanımda olmasını istiyordum.

Hissediyordum , annemin başına kötü birşey geleceğini hissediyordum.

Karanlık odada bedenimi esir alan korkuyla tek başınaydım.karanlıktan korkmuyordum beni korkutan tek şey , Annesizlik!