Гэртээ орж ирхэд хүүхдүүд их л баяртай байгаа бололтой тас тас инээн гүйлдэх нь сонсогдлоо.
Ханна: Ямар нэг сайхан зүйл болжээ дээ
Асрагч: Сая нөхөр чинь гээд нэг хүн ирсэн хүүхдүүдыг маргааш парк дагуулж явах тухайгаа хэлсэн чинь Тэсун бөөн баяр хөөр болчихоод байна
Ханна: Яагаад надаас асуудаггүй байнаа гэж жаахан уурлангуй хэлээд буцаад гараад явчихав. Энэ удаа Ханна өмнөх гэр буюу Тэхёнийхлуу зүгэлсэн байлаа.
Түүний ирхэд гэрийхэн хаалга нээлттэй байх бөгөөд үүдээр оровуу үгүй юу чанга дуу чихын дүлийрүүлэх шахаж байв.
Ханна: КИМ ТЭХЁН ДУУГАА УНТРААГААЧЭЭ хэмээн орилход түүнийг ирсэн анзаарсан Тэхён бушуухан дуугаа унтраалаа.
Тэхён: Парк дагуулж явах талаар ярих гээ юу?
Ханна: Би чамайг хүүхдүүдтэйгээ битгий уулз гэхгүй гэхдээ хаа нэг тийшээ дагуулж явах гэж байгаа бол надаас эхлээд асууж бай
Тэхён: Нэгэнт ирсэн юм чинь цай уугаад яв гээд Ханнаг чирсээр буйдан дээр суулгаад цай бэлдэхээр явав. Ханна энэ хойгуур нь Тэхёныг яажшуухан амьдарч байгааг шалгахаар өрөө болгоныг нэг нэгэнгүй шалгаад дараа нь Тэхёны араас гал тогоолуу орлоо. Тэхён ч түүнийг орж ирсэнг мэдэхгүй цааш харан цай бэлдэж байх бөгөөд сахар авхаар хөргөгч нээхэд хөргөгч нь дотор нь хэдэн бэлэн гоймон түргэн хоолноос өөр юу ч байхгүй байлаа.
Ханна: Таван сар ингэж амьдраа юу?
Тэхён: Юу?
Ханна: Чи таван сар ийм юмаар хооллож гэрээ ч цэвэрлэлгүй хувцасаа ч угаалгүй байсан хэрэгүү?
Тэхён: Угаалгын машинаа ажилуулж чадахгүй байсан юмаа гэхдээ би хувцасаа гараараа угааж байгаа шүү юу гэж л бүх хувцасаа угаахгүй байхавдээ гэхэд Ханна шууд толгой гудайн мэгшиж эхлэв. Тэхён: Яагаад уйлан вэ?
Ханна: Уучлаарай чамайг ийм байдалд оруулж мөрөөдөлийг чинь үгүй хийсэнд гэхэд Тэхён сандаран түүний өмнө өвдөглөн суулаа.
Тэхён: Тэнэгтэхээ больж үз чи надаас биш би чамаас уучлалт гуйх ёстой чи миний мөрөөдөлийг дуучин байх хамтлагтаа үлдэх гэж бодсон байх үнэндээ миний мөрөөдөл бол чи би чиний төлөө ажилж чиний төлөө амьсгалдаг
Ханна: Би явах хэрэгтэй ийм байдалтай удаж чадахгүйн гээд үгийн зөрүүгүй гүйгээд явчихав.
-Ханнагын талаас-
Ханна тэнэгтэхээ боль энэ бүхэн Тэхёны сүйлэрсэнээс л болсон миний буруу байхгүй түүний төлөө санаа зовохоо больж үз гэж өөрийгөө баахан загинаад авлаа.
Асрагч: Та буцаад ирэв үү?
Ханна: Та өнөөдөртөө эрт харидаа
Асрагч: За тэгвэл ингээд явлаа маргааш эрт ирий гээд гарав.
Тэсун: Ээжээ хэзээ аав энэ гэрт ирэх юм бэ? Бид хэзээ хүртэл ингэж тусдаа байхын гэж хошуугаа унжуулан хэлхэд надад хэлэх хариулт байсангүй
Тэсун: Ээжээ хариулалдаа аав хэзээ ирэхын Ээжээ
Ханна: Тэр ирэхгүй
Тэсун: Худлаа аав ирнэ гэж уйлагнан хэлээд өрөөлүүгээ гүйчихэв.
Би ер нь зөв зүйл хийж байна уу? Хүүхдүүдээ ч зовоогоод Тэхёныг ч зовоогоод гэхдээ ийм байлаа гээд түүнийг уучилах ёстой гэжүү? Үнэхээр уучиллаа гэж бодход түүний бузар муухай үйлдэл арилчихгүй шүү дээ.
*Утас дуугарах*
Ханна: Байна уу? Хэн бэ?
Эмч: Ким Тэхёны ар гэр мөн үү?
Ханна: Тийм байна түүнд ямар нэг зүйл болоо юу?
Эмч: Та Сөүлийн төв эмнэлэг дээр ирэх хэрэгтэй байна тэр осолд орсон одоо хагалгаанд орж байна гэхэд миний зүрх бараг л зогсчихсонгүй. Шууд л утасаа хаяаад эмнэлэглүү гүйлээ замын туршид би алгаа хавсаран түүнд муу зүйл болоогүй л байгаасаа хэмээн залбирсаар явлаа.
Ханна: Ким Тэхён хаана байна сая хагалгаанд орж байна гэсэн тэр хаана байна
Сувилагч: Намайг дагаад яваарай гэж тайвнаар хэлээд хагалгааны 2-р өрөө гэсэн хаалганд хүргэж өгчихөөд яваад өгөв.
-2 цагын дараа-
Удаан хүлээсэн ч эмч гарч ирэхгүй байсан болохоор би бараг л өөрөө үхэж байлаа.
*Хаалга нээгдэх*
Ханна: Яасан бэ?
Эмч: Ким өвчтөн машинд мөргүүлсэн байдалтаа ирсэн байгаа баруун гар нь хугарсан бас хөмсөг нь сэтэрсэн
Ханна: Сая юуны хагалгаа хийсэн юм бас зүгээр үү?
Эмч: Хавирга хугарч уушиглуу зоогдсон байсныг хагалагаа хийсэн байгаа одоо зүгээр хагалгаа амжилттай болсон гэхэд шууд л нулимас минь урсаж эхлэв.
Ханна: Би одоо уулзаж болох уу?
Эмч: Тиймээ удахгүй өвчтөнг энгийн тасаглуу шилжүүлнэ тэгэхээр уулзаарай гэхтээ зэрэгцэн Тэхёныг орон дээр хэвтүүлчихсэн өөр өрөөлүү явлаа би ч шууд л араас нь даган явав.
