Η κοκκινομαλλα

Τέλος

Μερικές εβδομάδες αργότερα...
Χριστούγεννα

"Τελικά... Τόσα χρόνια... Έχανα πολλά τόσα χρόνια που δεν έκανα σεξ τόσα χρόνια..." Λέω στον Ματίας μόλις τελειώνουμε τον τρίτο γυρω και γυρνάει και με κοιτάζει.

"Σου το έλεγα..." Μου λέει και γελάμε.

"Πάμε και για τέταρτο γύρο?" Τον ρωτάω και με κοιτάζει έκπληκτος.

"Τι λες κορίτσι μου? Τι νομίζεις ότι είναι αυτό? Ρομπότ? Που και ρομπότ να ήταν μετά από τόση ώρα θα είχαν τελειώσει οι μπαταρίες του." Μου λέει και γελάμε.

"Να σε ρωτήσω... Μήπως είναι ντροπή που το κάναμε και σήμερα? Εννοώ... Εχθές ήταν η κηδεία του πατέρα σου." Τον ρωτάω και φαίνεται να στεναχωριέται πάλι.

"Εδώ δεν πήγα να τον δω στις φυλακές. Δεν πήγα να τον δω ούτε στο νοσοκομείο και ας με ζητούσε. Με το ζόρι πήγα και στην κηδεία." Μου λέει και τον φιλάω.

"Ελα τώρα αγάπη μου... Μην στεναχωριέσαι. Όλα καλά. Ο πατέρας σου... Από εκεί ψιλά σε βλέπει... Να κάνεις σεξ μεν με την κοπέλα που βίαζε... Και σε αγαπάει πολύ." Του λέω και με κοιτάζει κάπως ειρωνικά.

"Μπα? Λες να είναι και περήφανος για εμένα?" Με ρωτάει κάπως ειρωνικά.

"Σίγουρα. Αρχικά με εγκρίνει σίγουρα και εσύ κατάφερες να με ρίξεις στο κρεβάτι χωρίς να με έχεις ναρκώσει πρώτα." Του λέω και γελώντας με φιλάει.

"Και πως είσαι τόσο σίγουρη ότι είναι στον παράδεισο και όχι στην κόλαση? Εννοώ... Ένα κάθαρμα ήταν. Στην καλύτερη περίπτωση." Με ρωτάει.

"Εκείνος ζήτησε συγχώρεση. Η Κάιλι τον συγχώρεσε. Όπως και εσύ... Βαθιά μέσα σου είμαι σίγουρη ότι θα τον έχεις συγχωρεσει. Εγώ μπορεί όχι... Αλλά είμαι σίγουρη ότι ο Θεός είναι πολύ πιο μεγαλόψυχος από εμένα." Του λέω και με κοιτάζει λυπημένος.

"Ναι αλλά η δικαιοσύνη? Η δικαίωση για όλα όσα σας έκανε? Που είναι η δικαιοσύνη?" Με ρωτάει.

"Ο πατέρας σου είχε μετανιώσει. Τον βασάνιζε η συνείδηση του. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερος τιμωρός από την συνείδηση. Και στο κάτω κάτω... Έκανε και δύο καλά στην ζωή του. Μου έδωσε δύο δώρα που με κάνουν να... Σκέφτομαι να τον συγχωρεσω κάποια στιγμή." Του λέω και με κοιτάζει με απορία.

"Τι ακριβώς?" Με ρωτάει.

"Εσένα... Τον άντρα της ζωής μου... Και την αγαπημένη μας κορούλα. Την Κάιλι." Του λέω και ενώνει τα χείλη μας όμως τότε ανοίγει η πόρτα και βλέπουμε την Κάιλι να μπαίνει μέσα έχοντας στην αγκαλιά της την Κίτι και με τον Ματίας σκεπαζομαστε βιαστικά.