Η κοκκινομαλλα

Φιλί! Φιλί! Φιλί!

Isabella's POV

"Can't read my, can't read my No, he can't read my poker face! She's got me like nobody! Can't read my! Can't read my No! he can't read my poker face! She's got me like nobody!" Τραγουδάω μαζί με τον Τσέις και την Ελένα ενώ έχουμε αγκαλιά από ένα μπουκάλι βότκα.

"Μπορείς να μου πεις γιατί τραγουδάνε zero's τραγούδια?" Ρωτάει ο Ματίας μου καθώς προσπαθεί να μου πάρει το μπουκάλι βότκα.

"Δεν άκουγε τραγούδια της επικαιρότητας από την στιγμή που ήταν σε κατάθλιψη μετά από όλα όσα της συνέβησαν." Απαντάει η Μιράντα ενώ και εκείνη προσπαθεί να με χωρίσει από τον έρωτα ή αλλιώς από την βότκα.

"Αφήστε την βότκα μου!" Φωνάζω καθώς έχοντας την βότκα στην αγκαλιά μου πέφτω πίσω.

"Καλέ? Που πήγε η κοντή?" Ρωτάει ο Τσέις την Ελένα.

"Εκεί είναι!" Απαντάει η Έλενα και πέφτουν πάνω μου και γελάμε σαν χαζά.

"Παιδιά πάμε άλλη γύρα?" Ρωτάω ενθουσιασμένη.

"Φυσικά!" Φωνάζει και η Ελένα και παίρνουμε στα χέρια μας ποτήρια όμως τότε η Μιράντα παίρνει το μπουκάλι από τον χέρια μου.

"Εεεε! Την βότκα φέρτε!" Φωνάζω καθώς σηκώνομαι από την θέση μου.

"Ναι! Την βότκα!" Φωνάζει ο Τσέις καθώς σηκώνεται και εκείνος.

"Εσύ μπορείς να πιείς όση βότκα θέλεις!" Φωνάζει η αδελφή μου καθώς του πασάρει την βότκα.

"Εσύ μικρή έρχεσαι μαζί μας." Συνεχίζει να λέει αυστηρά και ο Ματίας με πιάνει από την μέση και με φορτώνει στον ώμο του.

"Έεεεε! Βοήθεια! Άφησε με κάτω παλιό ανώμαλη σαλαμάνδρα!" Φωνάζω καθώς αρχίζω να κοπαναω την πλάτη του.

"Άουτς! Σταμάτα να με χτυπάς μικρή! Η γροθιές σου είναι δυνατές αν και μικροσκοπικές!" Με μαλώνει και ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάζω το πάτωμα κουνιέται.

Πέρα δώθε...

Πέρα δώθε...

Πέρα δώθε...

Ξαφνικά νιώθω να πετάω!

"I believe I can fly!" Φωνάζω και τότε πέφτω πάνω σε ένα κρεβάτι.

Ναι.

Νιώθω την κοιλιά μου με κάνει πάρτι.

Ανοίγω τα μάτια μου και ξαφνικά από πάνω μου βλέπω τον Ματίας.

Ναι.

Μοιάζει στον πατέρα του.

Είναι ίδιος.