Wees voorzichtig

Inleiding

Ik ben Harper Bluebird, ik ben een zeventien jarige heks die een talent heeft voor geesten zien. Ik kan met ze praten en ze aanraken. Het enige probleem is, ze kunnen mij ook aanraken en dat kan nog wel eens gevaarlijk worden.

Al generaties lang kunnen de vrouwen in de familie geesten spotten en allemaal werkte ze voor het ministerie als een soort schouwers. We jagen op death eater geesten die nogsteeds een gevaar kunnen vormen voor anderen. We kunnen ze onmogelijk vermoorden want dood zijn ze al maar we kunnen ze wel opsluiten in een anti diverse plasma kooi.

Lang niet alle geesten zijn slecht, de geesten die goede bedoelingen hebben laten we met rust omdat dat niet onze prioriteit is. Soms helpen de goede geesten ons de kwade te vangen want zij kunnen ons beschermen. Death eater geesten kunnen mij namelijk wel vermoorden. Maar lang niet iedereen die sterft word een geest.

Tijdens de battle van Hogwarts kwamen velen om het leven onder andere mijn ouders. Zij zijn nooit geesten geworden wat ik heel jammer vind. De ochtend na de battle werd ik wakker met een geest naast me. Hij vertelde me dat hij niet van me weg kon en dat was de eerste keer dat dat ooit gebeurde.

Hij kan slechts 20 meter verderop van me, wat op sommige momenten best irritant is. Maar ik ben alleen dus brengt hij me gezelschap, alleen smeekt hij me elke dag om zijn familie te bezoeken zodat hij ze kan zien maar ik kan moeilijk naar zijn familie toe om te zeggen dat ik hun dooie zoon kan zien.
Hij helpt me wel bij men werk en dat is fijn. Het is altijd top om een partner in crime te hebben.