Wees voorzichtig

Hoofdstuk 11

Ik heb een jurkje aan en loop de trap af. Ogen zijn op mij gericht en Ginny en Hermione komen achter me aan. We hebben alle drie hetzelfde jurkje aan. De jongens glimlachen. Nadat iedereen zijn cadeautjes heeft open gemaakt staat George op en helpt hij mij opstaan. Hij kijkt me aan en iedereen kijkt ons aan.

"Harper Bluebird, je bent een prachtige dame, maar dat is niet waarom ik van je hou. Ik weet niet zeker of je weet dat de reden waarom ik zo van je hou is, dat jij jezelf bent. Je maakt me altijd aan het lachen, je bent niet boos op me als ik het alles uitscheld omdat ik geen twee dezelfde sokken kon vinden en je bent er altijd voor me." Hij gaat op een knie zitten. "Wil je met me trouwen?" Vraagt hij en opent een doosje. Ik hoor ze achter me inademen.

"Ja! George heel graag!" Antwoord ik en hij omhelst me. Hij schuift de ring om mijn vinger en zoent me.
"Hoe is het mogelijk dat George eerder een aanzoek doet dan ik?" Vraagt Charlie. "En hoe is het mogelijk dat ze ja zegt?" Vraagt Percy net zo verbaasd. Ik lach. Dan ga ik voor de groep staan en adem diep in en uit. "Ik heb ook nog iets te vertellen." Zeg ik.

"Het enige wat ik ga doen is een foto laten zien en jullie mogen dan zelf oordelen." Zeg ik en haal hem uit mijn zak. "Wat zou het kunnen zijn?" Vraagt Harry nieuwsgierig. "Vast een leuke foto." Zegt Ginny lachend. "Misschien wel een van Georgie in bad toen hij nog een baby was." Lacht Percy. Ik toon hen de foto.

"Harper?! Zwanger?!" Roept Molly. Ik knik. George staat op en omhelst me opnieuw. "Hij wist het niet?" Roept Ginny ongelovig. "Nee ik weet het ook pas sinds gisteren." Antwoord ik. George laat me los en bekijkt de foto. "Een slechte reactie, de buikkrampen en het overgeven waren een slechte reactie op zwanger zijn?" Vraagt George blij. "Molly ik zal je hulp nodig hebben want, het is er niet een maar twee." Zeg ik en George springt een gat in de lucht.

"Een tweeling?!" Roept Ron. "Ja." Antwoord ik. "Voor zover ik weet een eigen." Lach ik. "Kan deze dag nog beter worden?" Roept George. "Dus hoelang al?" Vraagt Hermione. "Volgens die jongen uit het St' Mungo's al 6 weken." Lach ik. "Wow." Antwoord Ginny. "Nog veertien weken en je kan een gender reveal party houden." Lacht Harry. "Klopt en dat zal vast ook gebeuren." Lach ik. George grijnst naar me.

Hij pakt me op en draait rondjes. "Men vriendin is men verloofde en ze is zwanger!" Roept hij. Iedereen lacht. Hij zet me neer en Fred staat naast me. "Gefeliciteerd met de verloving en baby's." Lacht hij. "Thanks man, ik kan niet wachten jou gezicht te zien in de verloskamer." Lach ik tegen hem. "20 meter moet genoeg zijn net buiten de kamer te staan." Lacht hij. Ik ga naar Molly en omhels haar.

"Dus hoe erg is een zwangerschap van tweeling?" Vraag ik bezorgd. "Oh lieverd ik kan je een ding verzekeren. Na deze zwangerschap kan je de wereld aan." Lacht Molly en ik knik glimlachend. George kijkt me trots aan. "Dus, trouwen, al enig idee wanneer?" Vraagt Hermione. "Ik wil wel dat iedereen er is en dat kan tijdens het middenterm vakantie." Zegt George. "Dan hebben we vier maanden, moet genoeg zijn." Lacht Molly.

We gaan zitten en praten terwijl Molly de echo bewonderd. George heeft zijn linkerarm om me heen en rechterhand op men buik. Ik volg het gesprek maar half want denk aan iets wat lang geleden is gebeurd. Het begin van mijn verhaal op Hogwarts.

"Lieverd, der is een brief voor je." Zegt men moeder terwijl ik de keuken in loop. Ik kijk op de envelop en zie dat die van Hogwarts komt. Ik gris het open en lees dat ik ben geaccepteerd op Hogwarts. "Mammie, pappie! Ik ga naar Hogwarts!" Roep ik vrolijk. "Gefeliciteerd lieverd." Antwoord pap blij. Die middag stonden we meteen in Diagon Alley. We zouden alle spullen al halen.

We liepen langs de dierenwinkel en pap kocht een zwarte uil die ik Lilith noemde omdat dat Nacht betekend. Ik liep Ollivanders binnen en kreeg een aantal stokken in men handen geduwd maar geen van hen deed wat die moest doen. Na de vijfde gaf hij mij een hele moeilijke stok. "Hm, het zal toch niet, deze stok is gemaakt van Willow hout en eenhoorn haar maar hij is heel erg zeldzaam, ze maken geen stokken meer van wilgenhout." Zegt hij. Ik neem de stok aan en hij licht op. "Ik weet nu al dat we veel van je kunnen verwachten." Lacht hij.

Ik zit in de trein naar Hogwarts naast een jongen die een paar jaar ouder is dan ik. "Ik ben Cedric, ik ben derde jaars student." Lacht hij. "Harper, eerste jaars." Antwoord ik en hij glimlacht. "Hopelijk kom je in Hufflepuff, dat is een goed huis hoor, dan kunnen we vrienden worden." Zegt hij. Ik sta bij de groep eerste jaars en loop de great hall binnen.

Mijn naam word geroepen na die van Neville en ik ga op de kruk zitten. De hoed word geplaatst.
"Hmm, geestenziener van de Bluebird familie. Een zeer sterke en moedige heks, intelligent en creatief maar vooral loyaal en werkt hard... Hufflepuff!" Roept hij en ik ga naast Cedric zitten. "Geesten ziener?" Vraagt hij met een glimlach.

Ik kijk naar George die mij aankijkt. "Waar dacht je aan?" Vraagt hij. "Hogwarts." Antwoord ik. Hij glimlacht. "We zullen maar eens naar bed moeten gaan." Zegt Ron en iedereen staat op en gaat naar zijn of haar kamer. Ik en George liggen op zijn bed. "Ik wil dat ze jou babykamer krijgen." Zegt George. "Helemaal mee eens." Antwoord ik. "Als het een jongen is he, kunnen we hem dan..." het lijkt alsof hij zijn zin niet durfde af maken. "Dan noemen we hem Frederick in het kort Fred." Lach ik. "Meen je dat?" Vraagt hij blij. "Ja." Antwoord ik.