Harper Bluebird is een zeventien jarig meisje dat het zeldzame talent bezit om geesten te zien. Ze gebruikte haar talent om kwade geesten op de pakken, geesten van death eaters. Door de battle van Hogwarts die net een maand voorbij is zijn er veel m...
Ik word wakker nogsteeds met mijn hoofd op George en zijn arm om me heen. Ik ben niet meer wakker geworden. Fred staart me aan en grijnst vanaf zijn bed en op dat moment word George wakker. "Goedemorgen." Zegt hij met een glimlach. "Goeiemorgen." Antwoord ik zacht en sta op.
Wanneer ik men weg langs Fred's bed maak sla ik hem voor zijn kop en loop door. "Leuk om jou lucht te zien slaan!" Zegt George lachend. "Hij noemde me lucht, wat een idioot!" Zegt Fred en ik begin te lachen. "Je noemde hem lucht en daar was hij niet blij mee." Lach ik en George grijnst. We horen de voordeur openen. "Men oudere broers waarschijnlijk, Percy, Charlie en Bill." Zegt George.
Fred haast zich naar beneden en ik kijk George aan. Samen gaan we de trap af. "Bluebird." Lacht de oudste. "Weasley." Antwoord ik en we lachen. We gaan aan de ontbijttafel zitten en Charlie kijkt me aan. "Dus je kan echt geesten zien?" Vraagt hij. Ik en Fred kijken elkaar aan. "Waarom staart ze naar een muur?" Vraagt Bill angstig.
"Ze kan... ze kan Fred zien, horen en zelfs aanraken." Zegt Molly en George begint hard te lachen. "Gisteren wou ze op Fred's bed gaan liggen maar hij duwde haar er vanaf, het was net alsof ze door wind van het bed viel." Zegt George lachend. Ik kijk hem boos aan. "Dat klinkt als Fred ja." Zegt Charlie lachend. "Zie je ze houden van me." Zegt Fred en ik glimlach zachtjes.
"Dus Harper, wat is het nut van een rubberen eendje?" Vraagt Arthur en ik lach. "Gemaakt voor kinderen zodat ze in bad met iets kunnen spelen." Antwoord ik. "Harper had jij er een vroeger?" Vraagt Hermione. "Ja jij?" Vraag ik. "Oh ja! Een roze." Zegt ze. "Ik had een gele." Antwoord ik. "Raar he muggles." Zegt Percy overdreven.
"Oeh Harper! Een uil!" Roept Fred en ik draai me om. Lilith vliegt op me af en gaat op men schouder zitten, ik pak de brief en open hem. "Fred, let's go." Zeg ik. "Je doet voorzichtig he?" Vraagt George en ik knik. We verschijnselen naar een bos en ik pak men stok stevig vast. We lopen rustig en nauwlettend rond en zien uiteindelijk twee death eater geesten.
Vloeken vliegen in het rond tot we ze beide hebben. Ik glimlach naar Fred en beide pakken we eentje. We leveren ze netjes af aan het ministerie en dan zegt Fred: "Uh, George gaat je vermoorden als hij ziet dat je sneden op je arm hebt." Ik kijk naar mijn rechter onderarm en zie inderdaad de snedes. We verschijnselen naar mijn huis en ik doe mijn eigen kleren aan. "Vergeleken jou huis is dit saai en stil." Zeg ik als ik klaar ben. "Ga je dat aandoen?" Vraagt hij.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik draag de korte broek, met een sexy top en een leren jas erover. Ook kist schoenen want ik ben zelf nog niet lang genoeg ofzo. "Ja hoezo?" Vraag ik. "George gaat zen ogen niet van je af houden!" Lacht Fred. "Hoezo? Ik ben zen vriendin niet." Antwoord ik maar die woorden maken een eind aan de conversatie. We verschijnselen terug naar de burrow en iedereen kijkt me aan. "Leuke outfit." Zegt Ginny.
"Heb je ze te pakken gekregen?" Vraagt Bill en ik knik trots. George staat meteen op en pakt men rechterarm vast. "Ik weet het ik weet het, ik zou voorzichtig doen." Zeg ik sarcastisch. "Jou werk is veel te gevaarlijk." Zegt Percy als ik ga zitten. Ik haal men schouders op. "Waar heb je die outfit vandaan?" Vraagt Ginny nieuwsgierig. "Ik heb alleen maar zulke outfits, een muggle winkel, ik breng je der wel eens." Antwoord ik.
"Ik zei toch dat George zen ogen niet van je af zou houden." Lacht Fred en ik kijk George aan die naar mijn decolleté kijkt. "Wat wil je nu van me horen, dat je gelijk had?" Vraag ik hem vergetend dat niemand hem kan zien. "Ja." Antwoord hij kort. "Nou goed je had gelijk." Zeg ik. "Waarover?" Vraagt Hermione en dan kijk ik hun aan geschrokken van het fijt dat ze me hoorden.
Fred begint te lachen en ik word rood. "Stop met lachen jij stomme wezel!" Zeg ik tegen Fred en iedereen lacht. "Gelijk waarover?" Vraagt Ron. "Dat George me in deze outfit zou aanstaren." Zeg ik en Fred valt haast om van het lachen. Nu kijkt iedereen naar George en hij schrikt van alle blikken. "In mijn verdediging, met zoiets aan zo'n lichaam vraag je erom." Zegt hij en ik lach. Ondertussen ligt Fred echt op de grond van het lachen.
Ik sta op en steek men hand uit zodat hij kan opstaan, in plaats daarvan trekt hij me naar de grond. Ik kijk hem geïrriteerd aan. "Fred Gideon Weasley!" Roep ik en sta op. "Ik heb lang niet gevraagd voor jou aanwezigheid en ik ben moe van je, als ik je verder dan 20 meter van me verwijderd zou krijgen zou ik dat zeker doen!" Roep ik en iedereen grinnikt aan tafel. "Nou Fred, je hebt het verknald." Lacht Bill en ik ga zitten.
"Gaat die?" Vraagt Harry lachend. Ik mompel wat tegen mezelf en zie Fred achter Hermione die tegenover me zit staan met een pruillip. Ik negeer het en ga gewoon verder mee in het gesprek. "Ik denk dat ik maar eens naar de winkel ga." Zegt George. "Ga je hem terug openen?" Vraagt Ginny. "Nee, opruimen, tis nogal een troep." Antwoord George. "Ik weet het goed gemaakt, Fred en ik gaan helpen tot Lilith weer met een of andere melding komt." Lach ik en trek Fred mee.
We verschijnselen naar de winkel en gaan naar binnen. "Wow, mooi hier." Zeg ik terwijl ik rond kijk. "Fred jij helpt je broer, je gaat hier niet zitten niksen." Zeg ik wanneer ik Fred zie die net wilt gaan zitten. Ik zie George me glimlachend aankijken en ik help hem met wat dozen verplaatsen en soms zie je Fred er ook een dragen. "Vliegende dozen." Lacht George. Fred mompelt maar ik lach alleen maar. Na een halve dag zijn we best een heel eind gekomen.
"Lilith!" Roept Fred en ze laat de brief in men handen vallen. Ik open hem en zie dat ze een geesten probleem hebben in een landhuis. "Doei George!" Roep ik. "Kom naar de burrow als je klaar bent!" Roept George en ik roep nog ok.
Fred en ik staan voor het landhuis en gaan rustig naar binnen. De deur kraakt maar geen spoor van leven in hier. We lopen naar de woonkamer waar een lijk ligt. Ik draai me om en hoor Fred vloeken afvuren. Ik meng me ermee en word door Stupify naar achteren gegooid maar ik sta vlug terug op en de geest verdwijnt. "Hij wist dat we te sterk waren." Zeg ik en kijk rond. Een dode.
"We kunnen voorlopig niks meer doen." Antwoord Fred en ik knik. Toch lopen we door het bos. Ik word door een spreuk naar voren gegooid en ineens is alles zwart.
