Like A Bestfriend But More

Part 5. The Realise

Kısa film ödevimizin çekimini çoktan bitirmiş aldığımız notu öğrenmek için baya heyecanlıydık. Hep birlikte okula doğru yürümeye başladığımızda bu kez 5 kişi değil, aramıza yeni katılan Calum’la birlikte 6 kişiydik. Calum’la tanıştığımız günün üzerinden tam bir ay geçmişti. Koca bir ay içinde Sally, Calum’la randevuya çıktıktan sonra ondan çok hoşlandığı ve aslında göründüğü gibi biri olmadığını bize defalarca söylemişti. Sally haklıydı. Calum göründüğünden de tatlı ve komik bir insandı.

“Eğer 100 almazsanız, hocanızın odasını basıp ona gerçekten aynı filmi izleyip izlemediğini sormalıyız. Böyle bir şey olursa hocanızın kör olduğundan şüphelenmeye başlarım ve bir sinema dersine böyle bir hoca verdikleri için fakültenin dekanına dilekçe gönderirim.”

Calum bunu söylediğinde yine hepimizi gülümsetmeyi başarmıştı. Devamlı yaptığı şeyi yapıp aramızdaki buzları eriten kişi olmayı hep başarıyordu.

Aramızdaki buzlar demişken, Calum aramıza katıldıktan sonra bazı kavgalar yaşamıştık. İlk önce ben Harold’la kavga etmiştim. Sonra Sally, en sonda aslında Ashton olayından beri ona kırgın olan Hayley. Harold son zamanlarda bizden uzaklaşmaya başlamıştı. Okulda ders aralarında başka insanların yanında takılmaktan hoşlanıyor. Eskisi gibi bizim eve uğramıyordu. Kavgalarımıza rağmen onunla aramızı bozmamaya çalışsak da o bu konuda elinden gelen çabayı ne yazık ki göstermiyordu. Canını sıkan bazı konularda bize neden üzgün olduğunu bile anlatmamaya başlamıştı. Hepimiz eski Harold’u geri istiyorduk. Ama kısa zamanda öyle olacağını da düşünmüyorduk.

“Abartma Calum, hocanın senin uyarına ihtiyacı bile olmayacak. Çünkü zaten istediğimiz notu alacağız.”demişti Harold. Yine morali bozuktu ve bunu aramızdaki en eğlenceli insandan çıkarmaya çalışıyordu.

“Haklısın. Bende zaten öyle düşünüyordum.” Calum, Harold’un bu hallerini anlamış onu alttan almaya çalışıyordu.

Okula geldiğimizde her zamanki gibi ders saatini beklemek için kapının önünde durmaya başladık. Konu bu kez Calum’un kendi rock grubunu kurma mevzusuna gelmişti. Biz Calum’la tanışmadan öncesinde bile Calum her zaman kendi grubunu oluşturmak istiyormuş. Ama hiçbir zaman aradığı diğer grup elemanlarını bir türlü bulamamış.

“Yakında internete veya kampüsün her tarafına ‘grubuma katılmak ister misin?’ tarzında ilanlar asacağım. Başka yolu kalmadı.”

“Üzülme canım. Biraz daha araştıralım ben halen bulacağımızı düşünüyorum. Ne kadar çabuk bulursak hem şu saçma ilan olayına da hiç girişmemiş oluruz.”dedi Sally. Calum için en çok heyecanlanan ve çabalayan insan oydu.

“Ben biraz daha etrafa soruşturayım. Arkadaşımın çok iyi gitar çalan bir arkadaşı var galiba. Ulaşabilirsem ona ulaşmaya çalışırım.”dedi Eddie. Eddie, küçüklüğünden beri burada ailesiyle birlikte yaşıyordu. Aramızda çevresinin en geniş olmasını beklediğimiz kişi oydu.

“Sağol adamım. Eğer birileri çıkarsa, kim olursa olsun, hemen numaramı verirsin. Artık bir an önce şu işin bitmesini istiyorum.”

“İçimde bu işin bi an önce hallolacağına dair bir his var ama umarım yanılmam.” Dediğimde herkes benimle aynı fikirde olduğunu belli edercesine başlarını salladı.

Harold yine muhabbetten kaçmayı tercih etmişti. Calum’un kendi rock grubunu kuracak olması onun bir rapçi olmasından ve artık müzik yapmamasından dolayı moralini bozuyor gibi hissediyorduk. Daha görünürde hiçbir şey yoktu ama belli ki şimdiden Calum’un müzik kariyerini kıskanmaya başlamıştı.

“Aaahh” Hayley’in beni dürtüklemesiyle neye uğradığımı şaşırdım. “Noldu?” dediğimde karşıdan gelmekte olan kişiyi ufak bir kafa hareketiyle bana göstermeye çalışıyordu. Kafasının gösterdiği yöne baktığımdaysa karşımda -lanet olası sarışın- Luke Hemmings duruyordu. İşte şimdi Hayley’in olayı anlaşılmıştı.

Etrafındaki küçük arkadaş grubuyla bizim olduğumuz yöne doğru yaklaşmaya başladılar. Gözleri sanki daima üzerimizdeydi. Ya da ben öyle hissediyordum emin değilim. Yanımızdan geçerken kafasını çevirerek tekrar bize baktı. Bu sırada Harold’a “Selam! Naber kardeşim?” dedi.

Harold’la nasıl olduğunu anlayamadığımız bir şekilde ve ne zaman olduğunu bilmediğimiz bir zamanda arkadaş olmuşlardı. Harold onun göründüğü kadar havalı olmadığı hakkında bizi defalarca uyarmış aynı zamanda çok iyi biri olduğunu da eklemişti.

“İyidir adamım. Sende ne var ne yok?”

Yanımızdan yavaşça ilerlemeye başladılar. Bizim gözlerimiz ise onların üzerindeydi. Burada biz derken ben ve Hayley’i kastediyordum tabi ki de. Sally’nin artık Calum’u olduğu için Luke’yi beğenmeyi bırakmıştı çünkü.

Uzaktan konuşmalarını duymaya çalışırken ne kadar gülünç gözüktüğümüzün farkında bile değildim. Calum’un kahkahasıyla kendimize geldiğimizde bu kez bakışlarımızı ona yöneltmiştik. O ise halen bizi gösterip gülmeye devam ediyordu.

“Siz kızlar yok mu? Beğendiğiniz bir erkek görünce insan gören zombi gibi oluyorsunuz.”dediğinde de gülmeye devam etti. Ama bu kez yalnız değildi. Artık Eddie de gülmeye başlamıştı.

“Gerçekten çok komiksin Calum!”dedi Hayley.

“Biliyorum hayatım. Devamlı söylerler.” Birkaç dakika boyunca gülme seremonisi devam ederken Hayley’le ben Luke’nin olduğu tarafa bakmaya korkar olmuştuk.

“Kahretsin. İyi ki müzisyenim iyi ki senin gibi muhteşem bir sevgilim var.”dedi Calum, Sally’e bakarak. Sonra bize döndü ve “Umuyorum ki siz de bir gün Luke gibi birini bulacaksınız bitanelerim. O nedenle bence artık tekrar bakmaya devam edebilirsiniz. Söz bu kez gülmeyeceğim.”

Müzisyen, Calum, Luke…

İşte tam bu sırada, Calum tam olarak bu cümleleri kurduktan sonra aklımdaki bu kelimeler küçük alev kıvılcımlarını ateşe dönüştürmeyi başarmıştı.

“BULDUM!”

Tüm herkes bana dönmüş şaşkın şaşkın bakıyordu. Herkesin gözlerinde neden bunu dediğimi anlamamalarından kaynaklanan büyük bir merak vardı. Bende onları daha fazla bu şekilde bekletemezdim.

“Lanet olası grubuna ilk grup üyeni buldum seni aptal ve aşık müzisyen!.”

Biliyorum. Bu bölümde Michael’i bekliyordunuz ama direk onun olduğu konuya girerek çoğu yeri atlamak istemedim. O nedenle biraz da aklımdaki kurguya uysun diye Michael’i yazamadım. Diğer bölümde yazarım diye umuyorum. Ayrıca bu bölümü günlerdir yb yazmamda ısrar eden arkadaşım için yazdım. O kendisini çok iyi biliyor;) Yine bir anda oluşan bir kurgu oldu. Hatalarım varsa yorumda dile getirirseniz çok memnun olurum. Hepinizi çok seviyoruum*)