Zawgyi
Unicode
ဒူးျဖဴျဖဴေလးေပၚကျခစ္ရာေလးကိုေဆးထည့္ေပးေနရင္း၊နေမာ္နမဲ့နိုင္လြန္းတဲ့၀မ္ရိေပၚကိုဘဲေဒါသထြက္
ရမလိုလို၊လက္ကိုေသခ်ာမကိုင္ထားမိတဲ့ကိုယ့္ကို
ကိုယ္ဘဲအျပစ္တင္ရမလိုလို။
"အင့္! "
မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္ကိုတင္းတင္းမွိတ္ထားလို႔၊အိပ္ယာ
ခင္းစကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္သူ႕လက္ေသးေသးေလးေတြျဖင့္က်စ္ဆုတ္ထားသည္။ဒဏ္ရာကေသးေသးေလးေပမဲ့၊အသာအေရႏုလြန္းတဲ့ကေလးငယ္ကအ
ေတာ့္ကိုနာက်င္ေနဟန္။
"ဟူး..ဟူး"
အနာနည္းနည္းသက္သာေစရန္၊ေလေအးေအးေလး
ျဖင့္မႈတ္ေပးမိေတာ့၊တုန္တက္သြားတဲ့ခႏၱာကိုယ္ေသး
ေသးေသးေလးနဲ႕အတူေရွာင္က်န႔္ရဲ႕အၿပဳံးေတြက
လည္းထင္ရွားလို႔ေနသည္။
"ထ...ရိေပၚေအာက္ဆင္းၾကမယ္။"
အိပ္ယာေပၚကအေကာင္ေပါက္ေလးကိုခ်ိဳင္းေအာက္
ကေနမခ်ီလိုက္ေတာ့၊သူေလးကအလိုက္သင့္ေလး
လည္ပင္းကိုလာဖက္တယ္၊ ေျခေထာက္တုတ္တုတ္ေလးေတြကလည္း ခါးဆီ၌ တြယ္ခ်ိတ္ထား၏။
ထိုအေကာင္ေပါက္ေလးကိုဧည့္ခန္းကဆိုဖာေပၚမွာခ်ေပးလိုက္ၿပီး၊TVကဒီအခ်ိန္ဆိုလာေနက်သရဲကား
ဇာတ္လမ္းတြဲေလးဖြင့္ေပးထားလိုက္သည္၊မေျပာတတ္ဘူးေလ၊ကေလးေတြလဲသရဲကားႀကိဳက္ခ်င္
ႀကိဳက္မွာေပါ့။
"၀မ္ရိေပၚကိုယ္ညစာသြားျပင္လိုက္ဦးမယ္၊ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္
ေနေနာ္၊ဒူးေခါင္းကဒဏ္ရာပိုဆိုသြားရင္ခုနကလို
ေတာ့ေဆးမထည့္ေပးေတာ့ဘူး၊အပ္နဲ႕ဘဲတစ္ခါ
တည္းခ်ဳပ္ေပးလိုက္မွာ"
"ဟင့္!"
၀မ္ရိေပၚအားၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးတခဏ၊ညစာျပင္ရန္
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္လာလိုက္တယ္
၀ယ္လာတဲ့အမဲသားကိုအရင္ဆုံးအိုးထဲတြင္ျပဳတ္
လိုက္သည္၊
ေတာ္ေသးတာေပါ့ဆန္ဝိုင္၀ယ္လာမိတာမွန္သြားတယ္။
အခ်ိန္တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ယူၿပီးထြက္လာတဲ့
အမဲႏွပ္ေခါက္ဆြဲေလးကိုၾကည့္ၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဂုဏ္ယူလို႔မဆုံး။
