Pumunta na ako sa tinext ni nesha na address daw miya kung nasa siya.
napatingin naman ako sa isang pad ,ito ang tinenxt niyang address,pinindot ko ang doorbell don,nakita ko namang pabukas doon,nakita ko si nesha kaya niyakap ko ito,dahil miss kona siya.
"n-nesha,kamusta ka?" Nagaalalang sabi ko sa kaniya,kumalas ako ng yakap at tiningnan siya,nagulat ako ng lumuluha siya,inaya niya kong maupo at maging siya ay ganon din.
"lara" aniya,hindi niya mapigilang humikbi kaya niyakap ko muli ito.
"s-sorry sa mga nagawa ko sayo,nagalit lang ako dahil kala ko inagaw mo si kier,pero ikaw pala ang naunang nakilala niya,sorry kasi dahil sakin,kaya ka nasaktan,kagagawan ko iyon,sorry din dahil sinisi kita nung nawala si tita,alam ko wala kang kasalanan don" aniya,kaya napaluha din ako.
"n-nesha"
"mahirap paniwalaan na humihingi ako ng sorry sayo,n-nahihiya ako sayo lara,kasi kahit anong ginawa ko sayo,mabait kapa din sakin,sorry ,okey lang kahit hindi mo tanggapin ang sorry ko,please lara ikaw nalang din ang pamilya ko,lara sorry ,pinsan" napahikbi ako ng sabihin niya muli yon.
kaya napatango ako sa kaniya,habang umiiyak.niyakap niya ko kaya tumugon ako sa kaniya.
"a-ano kaba ayos lang iyon,tska tama ka tayo nalang ang magpamilya,masaya ako at ayos kalang"
"m-masaya din ako dahil nakakakita kana" aniya kaya napangiti ako.
"tska alam moba ,hinahanap kita kahit saan,andito kalang pala" sabi ko sa kaniya,habang pinupunasan ang luha niya.
"n-nahihiya kasi ako sayo,tska nalulungkot din ako dahil wala na si mama,lagi nalang akong lugmok sa inom,n-napagdesisyunan kong mag sorry sayo dahil ikaw nalang din ang natitira sakin,tska walang magagawa ang puro away ,alam ko naman na mahal niyo talaga ni kier ang isat isa,tska hanggang crush lang ako sa kaniya no,ikaw padin mahal niya" aniya kaya napatawa kaming dalawa.
"masaya ako dahil ayos na tayo,kalimutan mo nayun,wala nadin yon,tska ayos lang ano kaba kabisado kona yung ugali mo no!"pagbibiro ko sa kaniya,kaya napanguso siya.
"grabe ka naman,natatawa tuloy ako" sabi niya habang tumatawa.
"teka,kumain kanab?" Tanong niya kaya napahawak ako sa tiyan ko,nagugutom din ako .napatawa siya nang may marinig na nagaaway sa tiyan ko kaya napahampas ako sa kaniya ng mahina.
"tingin ko nga hindi pa,luto tayo,yung lagi nating ginagawa ,nag iimbento tayo ng pagkain natin" suggest niya ,kaya napatango ako.
"sige ba!" Masaya naming sabi kaya napatawa muli ako,inakay niya ko sa kusina niya.napatingin ako sa kaniya ng hinahanda ang ingredients na kailangan namin.
napangiti ako dahil masaya ako ng ayos na muli kami ni nesha,ito ang nais ko samin,magkaayos kami dahil ayoko ng puro away lalo na at nagiisa nalang siya.andito ako para maging gabay niya.
nagluto lang kami ng nagluto hanggang sa may naluto na kami,nagkukwentuhan kami ng kahit ano,sinabi din niya na maayos naman daw ang kalagayan niya kaya masaya ako.
napatingin naman ako sa table ng may tumawag sa selpon ko,si kier pala iyon,napatingin naman ako kay nesha na busy lang kumakain.
kaya sinagot kona ang tawag.
(Fuck,babe where are you?kumain kana?,asan kaba? Maayos kalang ba?") Natawa ako dahil para siyang sirang plaka.
"ano kaba,asa pad ako ni nesha,kasama ko siya ayos lang ako kumakain na din kami" nakangiting sabi ko,napatingin naman ako kay nesha,na parang kinikilig.
(Really?ayos na kayo) taka niyang tanong.
"Oo,sige na mag bobonding muna kami,kumain kana rin babe ,bye i love you"
