CANLI YAYIN | TEXTİNG

|34

|oy ve yorum pls.

Aaaaa!

Evde çığlık atıyordum, evet.

Saatlerdir proje lanetini yapmaya çalışıyorum ama olmuyor.

"Kızım delirdin mi sen, ne diye çığlık atıyorsun?"

"Anne yapamıyorum ya olmuyor."

Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Biraz daha durursam ağlayabilirdim.

"Şu sinirini at bir, sonra sakince yap. Hem olmazsa gününü uzatırsın, öğretmeninden izin alarak."

"O lanet karı da bok verirdi zaten ek günü."

"Ne dedin sen?"

"Yok, yok bir şey demedim."

"Tamam teyzenlere gidiyorum ben, sende sakin ol."

"İnşallah."

Hadi, hadi lütfen hareket et.

Fizikçi karı maket istemişti. Denge menge falan. Abi ben dersleri doğru düzgün dinlemiyorum ki.

Kendiside bunu bildiği için gidip en zorunu verdi. Sende bir zamanlar öğrenciydin, halimizden anlaman gerekmez mi?

Öğretmen olursam -ki hiç sanmıyorum-  dersin %75'ini boş geçireceğime söz veriyorum.

Kapının çalmasıyla ayaklandım. Misafir falansa sepetlerdim, derdim başımdan aşkın zaten.

"Rüzgar?"

"Merhaba."

"Ne var, ne istiyorsun?" kapıya yaslanarak, ukalaca konuştum.

"Annen gönderdi beni, yardıma ihtiyacın varmış."

"Yoo. Yardıma falan ihtiyacım yok. Hatta bitirdim sayılır."

"Öyle mi?"

"Öyle."

"E içeri al da beni, bir bakalım şu ödevine. Hem şu attığın engeli de konuşuruz."

Omzuma çarparak içeri girmişti. Bense salak salak arkasından bakmıştım.

Hayırlı işler o zaman..