CANLI YAYIN | TEXTİNG

|37

"Başka sevgilerde teselli bulunca
İşte biz o gün düşüneceğiz.."

"Hayırdır sen neden yaptın böyle bir şeyi?" diye sordum bir yandan pizzadan ısırık alırken.

"Şunu fark ettim, biz hep kavganın gürültünün arasında kalmışız. Sürekli didişip, belki de istemeden üzdük birbirimizi. Hem yanlışlarımızı düzeltmenin vakti gelmedi mi? Öyle demiştim."

Gülümsedim.

"Geldi."

"Biraz anlatsana."

"Neyi?"

"Çocukluğunu mesela. Nasıl bir çocuktun? Yaramaz oldugunu tahmin edebiliyorum."

Küçük bir kahkaha attım.

"Yaramazdım evet. Ama birazcık."

"Eminim öyledir."

"Sonra ödev yapmayı hiç sevmezdim. İşkence gibiydi. Okulu severdim ama. Arkadaşlarımla olmak mutlu ediyordu. Öğretmenimi de seviyordum. Of ya çok yakışıklıydı. Ah ahh."

Özlem içeren ifadelerle birkaç dakika öylece baktım.

"Bayağı seviyordun demek. Şu bakışlarına bak."

"Sevilmeyecek gibi değildi. Bir de küçüğüz o zamanlar. Öyle bir hayranlıktı benimkisi. Aradan yıllar geçti ama eminim hâlâ çok yakışıklıdır."

"Bir insan yaşlandığında nasıl yakışıklı olabilir? Yüzün buruşmuş, elinde bastonun, eskisi gibi enerjik değilsin."

Hafif gülerek "Sende yaşlanacaksın."

" Ve sende."

Yüzümdeki gülümsemeyi soldurup gözlerimi masaya diktim.

"Ne oldu?"

"Yaşlanacaksın dedin ya, biraz şey oldum."

"Ne oldun?"

Alaylı bir şekilde güldü. " Korktun mu?"

"Kendimi bir an yaşlı olarak hayal ettim. Yaşım 80. Ellerim, yüzüm buruş buruş."

"Eminim o zaman da çok güzel olursun."

"Hani insan yaşlanınca güzel olmazdı? Sen söyledin bunu."

"Onu o adam için söyledim. Yani, sonuçta her insan aynı değil."

Güzel kıvırma. Yer mi Anadolu çocuğu? Peh.

"Yaşlanmanın da güzel yanları var bence."

Yaşlanmayı gözümde o kadar kötü bir duruma getirmiştim ki iyi bir yanının olabileceği aklıma bile gelmemişti.

"Ne gibi iyi bir yanı olabilir?"

"Kafan rahat olacak. Belki deniz manzaralı küçük bir evde yaşayacaksın. Sessiz sakin. Tüm gürültüden, bu koşuşturmalı hayattan uzak. Yanında sevdiklerin, sevdiğin."

"Haha torun torba de tam olsun." dedim dalga geçerek.

"Neden olmasın? Bir ömür birlikte olduğun eşin, çocukların, onların çocukları.. Bir kere geliyoruz dünyaya, bu hayatı bir daha yaşayamayacağız neden mutlu bir şekilde bitirmeyelim?"

"Ben öyle düşünmüyorum."

"Neden?"

"Bu hayatta birinin seni koşulsuz seveceğine inanmıyorum. Hep çıkar üstüne birliktelikler ne bileyim evcilik gibi. Bir de yaşlanınca yanında olacak. Bu devirde sanmıyorum. Belki başka bir evrende. "