CANLI YAYIN | TEXTİNG

|28

|oy ve yorum pls. Bölümü multiyle birlikte okuyun.

*Sözlerim yine beni ele veriyor
Dokunuşu yeter o da bunu biliyor
Yere göğe sığmıyor, ateş ediyor.*

"Kızım yavaş ye. Arkandan kovalayan yok."

"Anno ocolom vor."

Hızlı hızlı yiyip üstümü değiştirmek için odama gittim.

Siyah bol sweat altına da kot giyip evden çıktım.

Gözlerim rüzgarı ararken bankta oturup denizi seyrederken gördüm.

"Merhaba."

"Hoşgeldin, otursana."

Oturup önüme baktım bende.

15 dakikadır susuyorduk. Böyle oturmak için mi çağırmıştı beni?

"Böyle susucak mıyız?"

"Bazen susmak iyidir. Kelimeler mahveder her şeyi."

Bu çocuğu kesinlikle anlamıyordum. Ne yaşıyordu?

"Rüzgar, iyi misin sen?"

"Uzaktan nasıl duruyorum?"

"Bak bir derdin varsa anlatabilirsin, dinlerim ben, belki anlarım."

"Anlatmaya çalıştıklarımın kaçını anladın ki bunu anlayacaksın, boş versene."

"Olsun sen anlat yine de. İçinde kalırsa daha da büyür."

"Büyüyor zaten. Her geçen gün daha da büyüyor. Baş edebilirim sandım. Bu duyguları alt edebilirim sandım. Ama tam tersi her geçen gün daha da büyüdü. Bak şimdi de taşıyor. Sığdıramıyorum."

"Ben anlamıyorum, anlayamıyorum."

Gözlerime baktı. Bakışlarında hayal kırıklığı var gibiydi.

Kahretsinki onun dilini bilmiyorum. Çözemiyorum. Söyle Rüzgar söyle de bir şeyler yapabileyim senin için.

"Bak belli ki biriyle bir sorunun var. Gidip o kişiyle konuşmayı denemedin mi hiç?"

"Karşındaki hiçbir şeyin farkında değilse, duvardan farkı yoksa  konuşmaya değmez."

Haklı. Ne diyebilirim ki?

Bir kaç dakika sonra aklıma gelen şeyle dudaklarımı araladım.

"Rüzgar, birini mi seviyorsun?"

Yüzüme baktı.Ardından önüne döndü.

Uzun süre cevap vermedi.

"Evet."

Yutkunacağım sırada yutkunamadım. Beynimden vurulmuşa döndüm. Kalbim durmuştu sanki. Vücudumu bir sızı ele geçirmişti.

"Ben gitsem iyi olacak."

Kalırsam ağlardım çünkü. Ve bir erkek için ağlamak çok koyardı bana. Üstelik beni sevmeyen biri için.

"Hemen mi?"

Yüzüne bakmadan konuştum.

"Evet geç kalamam. Hoşçakal."

Cevap vermesine izin vermeden hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Biliyordum işte. Birini seviyordu.

Belli ki çok seviyordu. Gözleri dolacak kadar, sesi titreyecek kadar çok seviyordu.

Bende çok seviyorum.

Onun mutluluğu için kendi mutluluğumu feda edecek kadar çok seviyorum.

O bunu bilmesede olur.

-------------

Saat gece 3 civarı. Uykum gram yok ama okula geç kalmamam lazım.

Yatağıma girip tavanı seyrederken camımın tıklatılmasıyla yerimden sıçradım.

Bu da neydi?

Hâlâ cama vurmaya inatla devam ediyordu. Kim bu?

Perdeyi açmamla şaşkınlık geçirdim.

"Rüzgar?"

Camı açıp içeri girmesine izin verdim. Aksi taktirde yeri boylaması an meselesiydi.

Biraz sarhoş muydu?

Yalpalanıyordu da.

"Rüzgar ne işin var burada?"

"Kızım ne Rüzgar'ı?"

"Iıı anne rüzgar estide onu dedim."

"Tamam tamam uyu hadi."

"Imm güzel estiğim doğrudur."

"Senin kafan mı güzel?"

Kafasını yüzüme sokup konuştu.

"Bilmem bak bakalım güzel mi?"

"Saçmalama, o anlamda demedim."

Kafamı ellerinin arasına alıp ünlü bir profösörmüş gibi inceledi.

"Senin kafanda güzelmiş, tokuşturalım mı?"

"Salak mısın Rüzgar?"

"Düşüyorum ona biri tutsun
Dalıyorum dibe beni yutsun diye
Çabalıyorum ama çok zorsun
Yanıyorum bu kız benim olsun diye."

Birden bağıra bağıra şarkı söylemeye başladı.

Panikleyerek elimle ağzını kapattım. Beklemediğim bir anda belimden çekip duvarla arasına aldı.

Ne tuhaf bir geceydi?

"Çabalıyorum ama çok zorsun."

"Niye içtin sen?"

"Unutmak istedim."

"Neyi?"

"İçimdekini."

"Unutabildin mi bari?"

"Her an yanımda, nasıl unutabilirim?"

"Kendisini unutsam da-

Saçlarıma eğilip kokladı.

"Kokusunu nasıl unutabilirim?"

Elini kalbimin üzerine koyup, bekledi.

"Bu kalp atış ritmini nasıl unutabilirim?"

"Bu gözleri nasıl unutabilirim?

"Bu bal dudakları, yeşilliğinde kaybolduğum  gözlerini nasıl unutabilirim?

"Hadi diyelim bir şekilde unuttum. Peki ya kalbim?  Kalbim kalbini unutur mu?'

"Hayır."

"Bu kalp seni unutamazdı."

"Anca kendimi kandırırım. İşte o zamanda katıksız bir şerefsiz olurum."

Karşındakinin kim olduğunu bilmiyordu. Beni sevdiği kız sanıyordu.

Bir an o kızı kıskandım. Böyle güzel seven birini nasıl üzebiliyordu? Kalbi nasıl dayanıyordu?

Yarattığı hapishaneden çıkmak için hareketlenince bir kez daha tuttu beni.

"Kendimi tutamıyorum. Arkamdan biri itiyor beni."

Gözlerime bakıp devam etti.

"Öpsene beni tam da bu gece
İnancım kalmamışken hiçbir şeye."