Işık saçtığın gibi, ısıtır mıydın da etrafını?
Belli eder miydin varlığını sıcaklığınla?
Kapalı, koyu bir hava mı olurdun acaba, çoğunlukla sevilmeyen.
Ailenin piknik planlarını bozan, şiddetli bir yağmur olsaydın peki?Güzel kokan renkli bir çiçek olabilir miydin, şu nadir olan türlerden?
Birine hediye edilmek için, birkaç saatliğine masaya konulmak için değer miydin dalından koparılmaya?
Bir başkasını kısa bir süreliğine mutlu edebilmek için, izin verir miydin yaşamının sonlandırılmasına?Bir radyo olsaydım ben şu antika olanlardan, tozlarımı üfleyip dinler miydin müziğimi?
Koyar mıydın evinin en güzel köşesine?
Sesi sonuna kadar açtığında komşuların kızsa bile, izin verir miydin senin için çalmama en güzel şarkılarımı?
Kötü hissettiğin zamanlarda dinleseydin, düzeltebilir miydim moralini sözlerimle?
Hareket eder miydin yumuşak tınılarımla birlikte?
En sevdiğin dansın arka planı olarak çalar mıydın beni?
İnsanların 'eski' sözcüğüne inatla, gururla gösterir miydin beni onlara sevgilim?Günler sonra ilk defa alıyordu kalemi eline. Son yazı yazdığında annesi bazı şeylerden şüphelenip sorguya çekmişti onu. İyice emin olmadan tekrar açmamıştı defteri. Tek bir hatasıyla çok kötü şeyler olabilirdi.
Onun için, yazdığı şeyler birer hazineydi. Sadece ikisine ait olacak olan bir hazineydi. Yabancı biri okuduğunda onun için hiçbir şey ifade etmeyecek dizeler, Chan için paha biçilemeyecek kadar değerli ve özeldi. Felix'i, biriciğini yazmıştı oraya. Onun içinde olduğu her konu özel ve eşsizdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Are The Moon, Chanlix ✔︎
Fanfiction'Ay, sensin Lee Felix Ben ise ışığının yanında fark edilmeyen, Ancak her zaman orda olacak olan minik yıldızınım.' [Mini Fic, Angst] Bang Chan × Lee Felix