Büyük bir heyecanla yayınlandığım ilk hikayeme hoşgeldiniz!
Umarım keyifle okur ve sıkılmazsınız.
Eğer etkisini hâlâ gösteren bir travma geçirdiyseniz, dikkatli olmanızı öneririm. Zaten ilk on bölüm pek bir şey göreceğinizi söyleyemem.
Yorum yapmayı unutmayınn :)
Lavinia iyi okumalar diler 💖
✾
Elleri pencerenin önündeki kahve kupasının sıcaklığına muhtaç bir şekilde sarıldı etrafına. Tekrar tekrar kendi etrafında döndürdü kupayı. Kulaklarının arkasına sıkıştırdığı saç telleri yine düştü suratına.
Çekmek istedi gözünün önünden saçlarını ama elleri ona itaat etmeyi kapı ardında bırakmıştı çoktan. Sıcaklığın özlemini uzun saatler boyunca çekmişlerdi ve kupanın giderek soluklaşan sıcaklığını terk edemiyorlardı.
Onlar için de yeniydi bu his. Hep beraber oldukları ipeksi, nazik eller artık yoktu. Etrafını sarmıyordu, dokunduğunu kutsayan muazzam eller. Tüm vücudu o kadar hassaslaşmıştı ki artık küçük bir sarsılmada bitap düşüyordu. Yoksunlukla çevirdi yine kupayı.
Bedeni gibi ruhu da uzun süredir ucu bucağı olmayan bir boşlukta asılı kalmıştı. Bu kadar etki edeceğini düşünmemişti hiç, yokluğunun.
Saç tellerinin yüzünü kaşındırmasıyla kafasını yana yatırdı ve görüş açısı genişledi. Uzun ve kasvetli binaların arasında kaybolmak üzere olan güneş, ona bugünlük verebileceği son ışınları bağışladı.
Hiçbir şey güzel değildi. Artık, değildi.
Hep içtiği kahvenin tadı bile onu bayıyordu. Yeni yıkanan hırkası kirli geliyordu gözüne. Odası, odası sanki gittikçe daralıyor ve onu boğmaya çalışıyordu. Geniş pencere bile onu rahatlatmaya yetmiyordu.
Derin bir nefes aldı yeniden. Derin ve sesli bir nefes daha.
Bomboştu. Elleri, kalbi, gözleri, hisleri. Yaşamakta zorlandığı duyguları, terk etmişti onu. Tepkisiz ve ruhsuzdu. Yoksundu. Gözyaşları, terk etmişti gözlerini. Hayalleri, küsmüştü ona. Benliği, unutturmuştu kendini.
Gerçekten karşılıklı mıydı yaşadıkları?
Karşılıklı olsaydı, yine hiçe sayar mıydı onu?
Karşılıklı olmasaydı, ellerini ısıtır mıydı nefesiyle?
Karşılıklı olsaydı, ona anlatmaz mıydı gerçekleri?
Karşılıklı olmasaydı, kalbini ısıtır mıydı sözleriyle?
Orada olacağı uzun yıllar boyunca onu unutur muydu acaba? Ya da hatırlamasını gerektirecek kadar değer vermiş miydi ki aralarında ki bağa?
Hiç kopmasın istedikleri o bağa. Birlikte daha da güçlendireceklerinin hayalini kurdukları o eşsiz bağa.
Uzun zamandır aklındaki kızgın düşüncelerle başa çıkmaya çalışıyordu. Ama şimdilik bir kenara bırakmalıydı, karışıklığını.
Onu görmeliydi.
Ona karşı olan kızgınlığını, kırgınlığını ayaklarının altına almalı ve onu görmeye gitmeliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çoban Yıldızı
Fanfiction❝Tanrımı buldum, anne. O beni merhameti ve sözleriyle kutsadı. Acı hiç bu kadar özel, tanrı kelimesi ise hiç bu kadar anlamlı gelmemişti kulağa.❞ ☯ Top!kook Tür: Dram, romantizm. Dipnot: Evet arkadaşlar, kötü son.
