Çoban Yıldızı

4.|Unutmak ölüm|

~Yorum yapmayı unutmayın~
~İyi okumalar~

If you want love, you gon' have to through the pain.
If you want love, you gon' have to learn how to change.
If you want trust, you gon'have to give some away.
If you want love, if you want love.

-NF ~ If You Want Love

4.

Pamuksu elleri bedenimi sarıp sarmalamıştı yatağın içinde. Lale kokulu boynuna burnumu yaslamış o güzel kokunun beni uyutmasına izin veriyordum.

Sağ eli sırtımda aşağı yukarı doğru ilerliyor, kokusuyla birlikte rahatlamamı sağlıyordu. Dudaklarını saçlarıma bastırdı.

Hem sakin hemde aceleciydi. Nazik ama telaşlı.

Derin nefeslerini duyarken korkuyla gözlerimi ona kaldırdım. Uykulu görünüyordu. Yorgun, çaresiz ve buruk.

"Anne."

Sesimle bana döndü ve yine o her zaman kulağıma bir melodi gibi gelen sesiyle konuştu.

"Neden uyumadın, Taehyungie?"

Yutkundum zorlukla ve söylediklerini duymamazlıktan gelerek devam ettim.

"Yine gidecek misin?"

Zorlukla aldığı nefesini geri verdi hüzünle.

"Sabah yine yanımda olmayacak mısın?"

Kafamı yeniden boynuna bastırarak saçlarımın arasına ürkek öpücükler bırakıp konuştu pişmanlıkla.

"Hayır, Taehyungie. Anneler yavrularını ne zaman yalnız bırakmışlar ki? Ben hep senin yanındayım, biliyorsun."

İkna edici ses tonu karşısında gülümsedim mutlulukla. Sabah yine kollarımın arasında olacaktı ve bu büyük bir lütuftu.

***

"Uzun zamandır onu görmedim. Zaten görmek de istemiyorum. Bana acıdan başka bir şey katmıyor."

Gözlerini üzerimde hissediyordum. Diyecek herhangi bir şey arıyordu. Yakınını kaybeden birine ne denebilirdi ki?

Kendim de bilmiyordum ki, ne duymak istediğimi.

Elini omzumda hissettiğim de yüzümü ona döndüm. Yine o gülümseme vardı yüzünde. Ve yine sessizdi.

Eli omzumu hafifçe okşarken sırtıma kaydı ve beni kendine çekti. Diğer elini saçlarımda gezdirip kafamı boynuna yasladığında beni ilgiye muhtaç bir bebek gibi görüp görmediğini merak ettim.

Elleri saçlarımın arasında yavaşça dolaşırken hissettiğim hafiflik sanki yıllardır bunu bekliyormuş gibiydi. Oysa ki Taejin her zaman yanımda olmuş ve yalnız hissetmeme izin vermemişti.

Ya da üstünü örtmek istemişti.

Ellerimi hafifçe kollarına koydum ve kendimi onun bedeninden ayırdım. Ellerini bacaklarının üzerinde birleştirdi ve konuşmamı bekledi.

Ateşin kırmızılıkları yüzünü aydınlatıyor ve daha da çekici görünmesini sağlıyordu.

Küçük burnu suratına o kadar yakışıyordu ki dokunmak istiyordum ona.