KREIAH T. M. DARSON: WIFE OF THE NOTORIOUS MAFIA (EXCLUSIVELY ON DREAME)

NMBEW 5

KREIAH'S POV:

"Hon, can I talk Kreiah for a while. Alam mo na...gusto ko pa siyang makilala." Nakangiting pagpapaalam ni Tria sa lalaki na ngayon ay prente lang ang upo sa katabi ng anak namin.

Nag-aaral na ngayon si Zicko para sa susunod na diskasyon nila pagkapasok niya muli sa school, and Rizhui insist himself to teach Zicko. He's a father too, kahit na wala na kami, may isa pa siyang dapat gawin at tungkulin. Iyon ay ang pagiging ama niya sa bata.

Paano na lang kaya sa susunod naming anak? Hindi ko alam kung ano ang kahihinatnan ng lahat, what if– what if isang araw bigla na lang niya nalaman na may anak pa pala siya sa akin at nasa loob pa ito ng womb ko.

Ano kayang magiging reaksyon niya? Katulad pa rin ba ng dati?

Pero imposible na rin...magiging Mrs. Darson na si Tria at wala na akong karapatan pa kay Rizhui. Mabubura na ng tuluyan ang apelyido ko sa kaniya.

Kakayanin ko kayang bitawan iyon? Siguro kapag dumaan ang maraming araw.

Sa araw kung kailan tuluyan na silang naging Mr. At Mrs. Darson. At ako ay tuluyan ng walang papel sa buhay niya, kundi ang anak ko na lang na si Zicko.

"Kreiah are you alright?" Napabalik lang ako sa aking diwa nang may kumakaway sa aking mukha.

Napangiti na lang ako ng alinlangan bago mapakamot sa aking buhok. Yumuko pa ako sa harapan niya para humingi mg tawad.

Mabait naman si Tria. Hindi ako nakakaramdam ng kahit ano sa kaniya magmula pa kanina.

But, there's something in me na nagtutulak na huwag sumama kay Tria.

Like— is this even for real?

Pero isinawalang-bahala ko iyon. Hinatak niya ako sa labas ng aming bahay. Sa direksyon kung saan malayo, nasisinagan pa rin naman ng araw at kami lang dalawa ang nakakaalam.

Kumbaga babae sa babae lang. At ngayon ko lang sasabihin na mali talaga ang impresyon ko sa babaeng ito mula kanina pa lang. Pinipilit ko lang sa aking sarili na mabait siya at hindi niya kayang manakit ng taong minahal ni Rizhui.

Nakaramdam ako ng medyo mahapding bagay sa aking pisngi. Segundo lang na nangyari iyon pero para sa aking pisngi ay matagal pa bago umalis.

She slap me hard after she pulled me outside. Napabaling lang ang aking ulo sa kabilang direksyon, sa mismong kaliwang bahagi. Napalabi na lang at pinipigilan ang aking sarili na makasakit sa araw na ito.

Kaya kong magpigil kapag nakikita ko si Rizhui na kasama ang bago niya. Pero hindi ko kayang sundin ang puso ko na huwag mangialam.

"Alam mo I hate you talaga! Kunwari mabait ka, kunwari wala kang pake. Pero palihim mong nilalandi ang fiancé ko. Hindi mo ba alam ang salitang tigil? O pinanganak ka na talagang makati?" Dahan-dahan naman akong lumingon sa kaniya.

Tataasan ko na sana siya ng kilay ng may maalala na naman ako. Why I forget that?

'Hindi nga dapat ako pumapatol sa katulad niyang malandi mula ulo hanggang kaluluwa.'

"Why? I never do anything para magalit ka sa akin? I'm just doing it dahil ayokong malungkot ang anak ko." Pagtatanggol ko naman sa sarili ko.

"Huwag mong idamay ang anak mo rito. Kapag ex-wife na, EX-WIFE NA! Wala ka ng karapatan pa kay Rizhui dahil ako na ang mahal niya. Tandaan mo iyan!"

"E di sa iyo na! Kainin mo pa para mabusog ka. Hindi ko naman aagawin ang asawa mo. Saka siya ang pagsabihan mo, sabihin mo sa kaniya na huwag na sa akin lalapit dahil nakakasuka na. Alam mo iyon? Huh!"