Oyun biraz ilerledi. Zayn "Kartlar açık, istediğin karta oynayabilirsiniz ama dikkat edin o kart benim kartım olmasın, yoksa oynadığınız poker rus ruletine dönüşür ve benim yaşama şansım sizden daha yüksek olur" dedi. Agatha anlamamış gözlerle bakıy...
Agatha sabah kalktığında üstünde gereksiz bir enerji vardı. Daha önce hiç bu kadar mutlu uyanmamıştı. Kral bu gün ona kiyafet ve makyaj malzemeleri yollayacaktı. Ve onun istediklerini giyinip okula o şekilde gidecekti. İlk hedef platonik olduğu kişiydi. Takma adı ile dirt (pislik). Kapı zili deli gibi çalmaya başlayınca agatha hızla aşağıya indi. Kıyafetler geldi zannetmişti ama gelen vannesaa idi. Sinirle kapıyı açtı. Agatha:Ne var vannessa Vannessa:Şey beraber okula gidelim diyecektim. Agatha:Sen git ben biraz geç geleceğim.
Vannessa kafasını salladı ve arkasını döndü. Bu ezik mala ne olmuş diye düşünüyordu. Asıl şoku okulda yasayacağından haberi yoktu tabi. Tekrar kapı çaldığında "yine ne var? " diye acti kapıyı. Ama kimse yoktu. Kapının önünde büyük bir kutu vardı sadece. Kutuyu sürükleyerek içeriye soktu. "Lanet olası içinde taş mı var? " diye kavga ediyordu kutu ile. Bilgisayar ötmeye başladığı anda hemen açtı. King:Aldın mı kutuyu içeriye? Agatha:Evet aldım. King:Şimdi aç ve en üste duran kıyafeti giyin. Ona uyumlu bir makyaj yap sana güveniyorum.
Diyip bilgisayarı kapattı. Agatha hemen elbiseyi alıp makyajını yaptı. Ayna karşısına geçtiğinde kendine inanamadı. "Bu gerçekten ben miyim? " dedi içinden. Evet inanmıyordu çünkü bu kıyafet ona çok Yakışmıştı. Yıllardır aradığı tarz tamda buydu işte sonunda bulmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen okula doğru yola çıktı. Kralın dediğini yapacaktı. Bu gün dirt ile asla muhattap olmayacaktı. Ne derse desin cevap vermeyecekti. Göz devirecekti sadece de. İnsallah dayanabilirim diye düşünüyordu. Kendi kendine susmak için telkin veriyordu. Ona asla cevap vermeyecek sadece keskin bakışlar atscaktı. Şimdiden soğuk terler dökülüyordu sırtından. Hayatında hiç olmadığı birisi gibi davranmak zorundaydı ve bu ona aşırı zor geliyordu. Okula gittiğinde ilk gördüğü kişi vanessa oldu. Vannessa: Oha yok artık bu ne tip kızım? Agatha: Ne var tipimde? Vanessa:Bilmem tam bir psikopa gibisin! Agatha:Gibi kelimesi cümleye fazla canım zaten öyleyim.
Dedi ve yürümeye devam etti. Koridorda herkes ona tuhaf tuhaf bakıyordu. Normal olarak çünkü onu daha önce hiç böyle gören yoktu. O saçma sapan kıyafetler giyen. Saçını yapmaya üşendiği için her gün okulda topuz ile gelen makyaj yapmayı bile bilmeyen bir kızdı. Kendi kendine şu kelimeleri tekrarladı "Agatha bu sefer sen kazandın. Artık ezilen değil ezen ben olacağım." . . .
Arkadaşlar kusurs bakmayın çalıştığım için fazla yazamıyorum. Ama bundan sonra yazmaya özen göstereceğim...
