letters to draco malfoy

• mektup: 5

Draco Malfoy,

Kabuslarımla başbaşayım ben. Günde sadece dört beş saat uyuyabiliyorum, belki de daha az. Uyuduğum süre boyunca kabuslar görüyorum. Kimi zaman ölüm yiyenler ailemi öldürüyor, onları sakladığım yerden buluyorlar. Kimi zaman Harry'i ve Ron'u görüyorum, gözlerimin önünde işkenceye uğradıklarını görüyorum. Onları kurtaramadığımı görüyorum, benim hatam yüzünden yok olduklarını görüyorum.

Draco, seni de görüyorum. Bellatrix'in seni sürükleyerek götürdüğünü görüyorum. Draco, ben o gecede hapsoldum.

O sana ölüm tehditleri savururken, ben bunları sonradan öğrendim Draco. Harry söylediğinde yok olduğumu hissettim. O sana zarar verdiyse, nasıl yaşanır olabilir bu gezegen?

Draco, nefes aldığını bilmeye öyle ihtiyacım var ki...

Hatırlıyor musun, Draco? Benimle geçirdiğin saatleri hatırlıyor musun? Birlikte olduğumuz zamanları, sakladığımız, gizlendiğimiz... Seni en yakınlarımdan sakladığım zamanları hatırlıyor musun? Sana güvenmeye başladığım zamanları hatırlıyor musun?

Ah, Draco, zor zamanlardayız. Ama inan bana, bunlar geçecek. Seni bulacağım, Draco. Tekrar buluşacağız.

Bu sefer ensemizde yalanlar, sırlar, cinayetler olmayacak, Draco. Özgür olacaksın, Malfoy.

Sen özgür olan ilk Malfoy olacaksın.

Ve gökyüzündeki yıldızlardan bile daha parlak olacaksın.

Ama Draco, hangi rüzgar attı seni buraya? Seni benim benliğime kim yerleştirdi böyle? Sana nasıl bağlandım ben, seni nasıl kaybettim ben?

Geri gel, Draco. Dostluğuna ihtiyacım var. Sana ihtiyacım var. Hatırlıyor musun? Bazen beni sinirlendirirdin, bilerek yapardın bunu, ben neden yaptığını biliyordum Draco ama yine de sinirlenirdim sana. Öyle gözükürdüm. Sadece gülümsediğini bir kez daha görebilmek için oyunumuzu bozmazdım.

Draco, senin gülümsediğini tekrar görebilecek miyim?

•••••