letters to draco malfoy

• mektup: 7

Tekrardan merhaba Malfoy,

Draco, Ron bizi terk etti. Çekip gitti, Draco. Nereye gittiğini bilmiyorum, ne yapacağını bilmiyorum. Şimdi sadece Harry ve ben varız. Ron'a öyle sinirliyim ki onu gördüğümde onu lanetleyeceğime emin olabilirsin. Sen bunu görmek isterdin, değil mi? Çok eğlendiriyor bu seni.

Altıncı sınıfta, hatırlıyorum, yemekteydik, Ron beni çok sinirlendirmişti ve hiçbir şey olmamış gibi yemeye devam ediyordu! Elimdeki kitapla ona vurmaya başladım ben de. Rahatlatıcıydı. Daha sonra seni gördüm, Draco. Bizim masamıza bakarak sessizce gülümsüyordun. Keyif almıştın, değil mi?

Sinirlenince saçlarım daha çok kabarıyor, biliyorum ama bana yakışıyor, değil mi? Bunu sen söylemiştin, Draco. Daha sonra pişman olmuştun ve saçmalamaya başlamıştın.

Bu beni çok eğlendirmişti. Sen nasıl ben sinirlendiğimde eğleniyorsan ben de sen saçmalamaya başladığında eğleniyordum, Draco. Yüce Slytherinimiz diyecek bir şey bulamayınca akvaryumdaki balık gibi debeleniyordu.

Her şey çok karanlık, Draco... Şimdi Ron da gitti.
O daha cisimlenirken yaralanıyor! Hangi akla hizmet terk etti bizi?

Sevdiklerime bir şey olacak diye çok korkuyorum, Draco. Bir bir kontrolümden çıkıyor olaylar. Harry'nin ne kadar çaresiz kaldığını görüyorum, ona ne kadar yardım edebiliyorum?

Ben, Hermione Granger, kendine ne kadar yardım edebiliyor? Ölüyorum, Draco.

Senin iyi olduğunu bilemediğim her gün ölüyorum ben.

Kontrol manyağı olduğumu, ruh hastası bir şekilde düzenli olmaya takık olduğumu söylemiştin. Şu an parşömenler birbirine girdi, Draco. Ben kimliğimi kaybediyor olabilir miyim? Draco, ben kim olduğumu unutuyor olabilir miyim?

•••••••