Mystery In Academy (EDITING)

Mystery #19

Jehan's POV

"Sure kana bang ayos kana dito? Hahatid ka namin sa loob." Kanina pa ako kinukulit ng dalawang to na ihatid ako sa loob ng bahay.

"Ok nga lang ako girls. Kumalma nga kayong dalawa." Medyo naiirita na rin ako kasi kanina pa sila ganyan.

Rewind kanina habang kumakain kami..

"Jehan. Kumain ka pa." Sabi ni Jalaimah.

"Tsk. Jehan, wag yang chicken ang kainin. Eto oh veggies." Sabi ni Precious at nilagyan ng maraming gulay ang plato ko. As in sobrang dameee! Parang vegetable salad.

"Ano ba yan Precious. Kadiri, hindi ako kabayo para pakainin mo ng damo." Pagbibiro ko.

"Ano ba Jehan? Hindi yan damo, that's what you called healthy foods." Pagpapaliwanag ni Precious.

"Hayst. Oo na." Kinuha ko ang coke at iinumin ko palang ay....

"WAAGGG!!" Sigaw ni Jalaimah na halos nakatingin na lahat ng tao samin dito sa cafeteria, but we dont care.

"Ano na naman ba yun?!" Ako.

Kinuha niya sa kamay ko ang coke.

"Mag ampalaya shake ka oh." Sabi niya at inabot ang ampalaya shake sa akin.

Like eeewww. Ampalaya?!

"Srsly? Ampalaya?" I said in irritating sound.

"Yes! For us to be healthy!" Sigaw nila ng sabay.

"Srsly again? For us? Pero softdrinks yang iniinom niyo? Pinagloloko niyo ba ako?" Tanong ko.

"Wag ka na kasing kumontra pa. Inumin mo na yan."

Wala na akong nagawa kaya ininom ko na lang, no choice eh.

Bact to reality XD

"Oh sige. You look fine naman here." Sabi ni Jalaimah.

Hooooo! Sa wakas! Medyo sumasakit narin ang ulo ko eh.

"Go inside now. Take care." Sabi ni Precious at nakipag-beso sa akin at ganon din ang ginawa ni Jalaimah.

"Ok. Thanks. Ingat rin kayo." Sabi ko at pumasok ba sa loob.

Hayst. Sobrang nakakapagod ang araw na ito.

"A-aaww..."

Napahawak ako aa ulo ko kasi medyo kumikirot na naman.

Arrggh. Kalokang buhay nato.

Umakyat na lang ako agad sa kwarto ko at nagpahinga.

Ruferd's POV

"Are you really seryoso that you'll never make pansin Jehan?" Tanong sakin ni Marion.

"Yeah. Yun naman ang gusto niya eh." Sabi ko habang kinakalikot tong phone ko.

"Errrrr. And you make me gamit pa to your kaartehan." Sabi niya pa.

"Hayst! Manahimik ka nga Marion! Sumasakit ang ulo kong kausap ka." Sabi ko.

"So your the one pa who make sakit ang ulo? Like duh! Im sumasakit narin ang head because of your kaartehan. It's halata naman na you really mahal Jehan. Instead of being maarte and mapride? Just show her how much you love her, err. So bobo." Sabi niya at tumayo at naglakad palayo kasama ang kaibigan niya na sina Joana, April at Nicole.

Sabagay. Sa lahat ng sinabi niya, yan lang ang may sense -_-

Siya si Marion Tabien. My half sister.

Magkaiba kami ng father. Dapat ay 2nd year college palang siya. Wala eh. Iba na talaga kapag matalino.

Siguro nga dapat kong babaan ang pride ko.

Alam ko naman na mahal ako ni Jehan.

Kitang-kita ko sa mga mata niya.

Alam kong may ibang dahilan kung bakit siya nakikipaghiwalay sa akin.

At kahit anong problema pa yun. Andito ako para suportahan at damayan siya.

__________

Medyo busy po :( sana suportahan niyo parin :') love you all. :*