2.0 (final)

478 48 58
                                    

"Biliyorum, beni affetmen çok zor. Bu konuda özür dilerim. Seni üzmemem gerekiyordu. Birbirimizi koruyabilirdik. Korkaklık yapan bendim."

"Norishi..." Ellerimi yanaklarına yerleştirip gözlerine baktım. Pişmanlıkla dolu olduğunun farkındaydım. Biliyordum. Hatta hissediyordum. Gözlerim dolmuştu, onun gözleri gibi. Ellerimin üzerine ellerini koyup sıkıca kavramıştı. "Böyle söyleme. Sen düşünceliydin. Beni düşündüğün için böyle oldu."

"Yine de hatalıydım."

"Kendini hatalı görmemelisin. Benim tanıdığım Norishi bu kadar güçsüz değil."

"Hâla beni güçlü görüyorsun."

"Seni seviyorum." Gülümseyerek yüzüme yaklaşıp dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu ve alnını alnıma yasladı. Mutluluktan ağlayabilirdim, hatta ağlıyordum. Yanaklarımdaki gözyaşlarımı sildi. Ardından birer öpücük bıraktı sildiği yerlere.

"Teşekkür ederim Norishi."

"Neden bebeğim?"

"Benim olduğun için. Benimle olduğun için." Gülümseyip tekrar tekrar öpüyordu dudaklarımı. Karşılık verirken üzerimdeki yerini aldı. Küçük öpüşlerimiz tutkulu bir hâl alırken sertleşiyordu. Alt dudağımı dudakları arasına alıp emmeye başlamıştı. Ağzımdan kaçan inlemeye mani olamamıştım. Sırıtıp öpüşlerini boynuma indirdi. Başımı geriye atıp kollarımı boynuna sardım. Ensesindeki saçları hafifçe çekiştiriyordum. Canını acıtmaktan korkuyordum. Elini belime koyup hafifçe okşamıştı. Bu hareketi ile bedenimi istemsizce kaldırmıştım. İnlediğini duyduğumda yemin edebilirdim.

"N-Norishi." Kafasını kaldırıp bana soran gözlerle baktı. Kızaran yüzümü gizlemeye çalışarak onunla konuşuyordum. "D-devam edecek miyiz?"

"Ah şey, eğer istersen. S-sana bağlı." Kollarımı boynuna sarıp başımı omzuna gömdüm.

"Canımı f-fazla acıtma." Bir süre dediğim şeyi anlamaya çalışmış olmalıydı ki tepki vermemişti. Ardından başını hızla sallayıp boynumu küçük küçük öpmeye başladı. Kısa sürede ikimizde tamamen soyunmuştuk. Bedenini biraz kaldırıp beni izlemeye başladı. Utançtan deliriyordum. Yüzüm tamamen kızarmıştı. Önünde uzanıyordum, tamamen çıplak bir şekilde.

"Benim güzel bebeğim." Eğilip dudaklarımı öpmeye başladı. Karşılık verirken alt tarafımda hissettiğim acıyla çığlık atmak üzereyim. Bu his, delirtiyordu beni! Daha sonrarında kurtulsam da peşinden daha acı dolu o his gelmişti.

Sanırım bu gece delirecektim.

BU BÖLÜMÜ YAZMAM 1 SAAT SÜRDÜ

Ve sonunda seviştirdiğim ilk Treasure shipi :')

thanx. yoshisahi ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin